Γράφει ο Αντιστράτηγος Νικόλαος Μπλάνης
1. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, οι αρμόδιες Υπηρεσίες της ΕΛ-ΑΣ προχώρησαν και σε τρίτη σύλληψη που σχετίζεται με τον ακήρυχτο «πόλεμο της νύχτας». Πολλοί έσπευσαν να την αποδώσουν στη νέα Πολιτική Ηγεσία. Αυτό όμως δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα, αφού οι όλες ενέργειες έγιναν πριν από πολύ καιρό από τις αρμόδιες Υπηρεσίες Ασφαλείας. Σε κάθε περίπτωση ο Υπουργός δεν έχει καμιά δουλειά να εμπλέκεται στην επιχειρησιακή δράση της ΕΛ-ΑΣ. Δεν μπορεί να το… «παίζει αστυνόμος».
2. Έχουμε δει κατά καιρούς Υπουργούς να εξαγγέλλουν μέτρα και οργανωτικές μεταβολές, ακόμη και χωρίς την εισήγηση ή έγκριση του Επιτελείου της ΕΛ-ΑΣ. Είδαμε να ιδρύονται ή να καταργούνται «με το έτσι θέλω» υπηρεσιακές Μονάδες. Είχαμε τονίσει, ότι αντιβαίνουν στις αρχές του management οι, χωρίς προηγούμενη μελέτη και επαρκή δοκιμασία, συχνές μεταβολές της διοίκησης σε θέματα οργάνωσης και λειτουργίας των Υπηρεσιών (με αποτέλεσμα να τις αδρανοποιούν). Σε κάθε περίπτωση δηλαδή οι όποιες αλλαγές πρέπει να γίνονται με γνώση του συνόλου των δεδομένων (να μην είναι αποσπασματικές) και να μην αποβλέπουν απλώς στη δημιουργία πρόσκαιρων εντυπώσεων ή στην προσπάθεια να εμφανιστεί, ότι επιτελείται έργο! Τελικά ποιος πληρώνει το τίμημα-κόστος των άστοχων ενεργειών;
3. Είχαμε τονίσει, ότι και στην αστυνομία υπάρχουν οι κανόνες και οι διαδικασίες, που πρέπει να τηρούνται, πλην όμως στην πράξη επικρατεί η ρουτίνα, με αποτέλεσμα μερικές φορές να μην ακολουθούνται οι διαδικασίες. Δεν πρόκειται απαραίτητα για έλλειψη επαγγελματισμού. Οι ρουτίνες συχνά τροποποιούνται στην πράξη, προκειμένου να συντομευτούν και να διευκολυνθούν οι διαδικασίες, αλλά και να αποφευχθούν οι κατηγορίες για απαράδεκτη γραφειοκρατία, τυπολατρία και έλλειψη κοινής λογικής. Για παράδειγμα, καίτοι υπήρξε εγκαίρως πληροφόρηση για την «κάθοδο» των οργανωμένων οπαδών (χούλιγκανς) ξένης ομάδας και τον κίνδυνο ακόμη και ανθρώπινης ζωής, η Ηγεσία της ΕΛ-ΑΣ το αντιμετώπισε ως ρουτίνα με χαλαρότητα, αδιανόητη ολιγωρία και έλλειψη ενσυναίσθησης. Πάντως οι κανονισμοί, τα συστήματα και οι διαδικασίες δεν μπορεί να υποκαταστήσουν πάντοτε την ανθρώπινη κρίση.
