Τον τρόπο που λειτουργεί η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα αποτυπώνει η υπόθεση βιασμού από την Αχαΐα, όπου μία 29χρονη βιάστηκε σε ηλικία 11 ετών από φιλικό πρόσωπο της οικογένειάς της και περίμενε 15χρόνια για να δικαιωθεί.
Την υπόθεση έφερε στο φως της δημοσιότητας η εφημερίδα «Πελοπόννησος». Όπως σημειώνει το δημοσίευμα σήμερα είναι 29 χρόνων, ζει εκτός Ελλάδος σε χώρα της ΕΕ, και προ μηνών, άκουσε με ανακούφιση από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Πατρών να κηρύσσει ένοχο τον άνδρα που της «στέρησε» – με βίαιο τρόπο – την παιδική αθωότητα.
Χρειάστηκε, ωστόσο, να περάσουν 15 ολόκληρα χρόνια από την ημέρα που η ΕΛ, αλβανικής καταγωγής, αποκάλυψε τη φρίκη που βίωσε στα χέρια του 35χρονου τότε, ομοεθνή της.
Το χρονικό της φρίκης
Ήταν Μάρτιος του 2007, όταν η ανήλικη, σε μια έντονη επεισοδιακή οικογενειακή στιγμή, «έσπασε» τη σιωπή της και μίλησε στους γονείς της για την σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη το 2003 κι ενώ κατοικούσαν στην πόλη του Αιγίου. Για 4 χρόνια, το θύμα βρισκόταν υπό καθεστώς φόβου και κρατούσε θαμμένα τα όσα έζησε στα χέρια του βιαστή της, απόρροια των συχνών απειλών του για τη ζωή της, αλλά και των μελών της οικογένειάς της!
Από τότε μέχρι και σήμερα, όπως ακούστηκε στο δικαστήριο, αν και παντρεμένη και μητέρα πλέον 2 ανήλικων παιδιών, «παλεύει» με τους προσωπικούς της «δαίμονες» και παρακολουθείται από ψυχολόγο, προσπαθώντας να γιατρέψει τις πληγές της.
Οι δίκες
Η υπόθεση, για πρώτη φορά, εκδικάστηκε στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Πάτρας, τον Ιούνιο του 2014, δηλαδή 7 χρόνια μετά την καταγγελία της ανήλικης. Πρωτόδικα, ο κατηγορούμενος καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκισης για βιασμό, και αποπλάνηση παιδιού που συμπλήρωσε τα 10 έτη, όχι όμως και τα 13 έτη. Η απόφαση είχε ανασταλτικό χαρακτήρα και μετά την έφεση που άσκησε, ο κατηγορούμενος αφέθηκε ελεύθερος. Του επεβλήθησαν ωστόσο, οι περιοριστικοί όροι της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα, της εμφάνισής του μια φορά το μήνα στο Αστυνομικό Τμήμα της μόνιμης κατοικίας του, καμίας συνάντησης με το θύμα και καταβολή χρηματικής εγγύησης 1.000 ευρώ.
Από το 2014 και έπειτα από μια επταετία, λόγω αναβολών, η υπόθεση εξετάστηκε σε β’ βαθμό στο Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Πατρών, τον Μάιο του 2022.
9+3 χρόνια φυλακή για τον 50χρονο σήμερα
Το δικαστήριο καταδίκασε τον 50χρονο, πλέον, κατηγορούμενο σε 9 χρόνια φυλάκισης, για βιασμό (6 έτη) και για αποπλάνηση παιδιού (3 έτη), αναγνωρίζοντας το ελαφρυντικό της καλής διαγωγής μετά την πράξη του και απορρίπτοντας το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου.
Όπως προέκυψε κατά την ακροαματική διαδικασία αρχές Οκτωβρίου του 2003, ο άνδρας παντρεμένος και πατέρας 2 ανήλικων αγοριών, εκμεταλλευόμενος την απουσία της οικογένειάς του στην Αλβανία και προβάλλοντας αδυναμία και ανικανότητα να κάνει τις δουλειές του σπιτιού – εξαιτίας τραυματισμού στο χέρι του σε τροχαίο που όπως αποδείχθηκε από νοσοκομειακά έγγραφα δεν ήταν σοβαρός – παρέσυρε στο σπίτι του την 11χρονη με το πρόσχημα, ότι έχει πάρει άδεια από τη μητέρα της για να τον βοηθήσει.
Η ανήλικη, όταν έφτασε, πήγε στην κουζίνα για να πλύνει τα πιάτα, όμως ο 35χρονος είχε άλλες διαθέσεις. Παρά τις αντιρρήσεις της, άρχισε να την θωπεύει στο στήθος και σε άλλα μέρη του σώματος. Στην προσπάθειά της να φύγει – σύμφωνα με τα όσα κατέθεσε – βρήκε κλειδωμένες τις πόρτες, ενώ όταν άρχισε να φωνάζει εκείνος της έκλεισε το στόμα με ταινία, της έδεσε τα χέρια πισθάγκωνα και τη μετέφερε στην κρεβατοκάμαρα, όπου και την κακοποίησε σεξουαλικά… με εκείνη να λιποθυμά!
Απειλές και φόβος
Όταν συνήλθε, κατάλαβε πως κάτι της είχε κάνει, με τον δράστη να της λέει να μην πει σε κανέναν τίποτα. Αμέσως κατέφυγε στο σπίτι συγγενικού της προσώπου, με την πρόθεση να πει τι της είχε συμβεί. Όμως ο άνδρας την ακολούθησε και της έκανε νεύμα πως, εάν μιλήσει θα της κόψει το λαιμό! Σε ερώτηση της θείας της, που την είδε αναστατωμένη και «κοκκινισμένη», η 11χρονη απάντησε πως την κυνηγούσε ένα σκυλί (!), αν και ανέφερε πως είχε πάει στο σπίτι του δράστη… για δουλειές.
Το σκηνικό εκφοβισμού, όπως καταγγέλθηκε, επαναλήφθηκε λίγες ώρες αργότερα, όταν ο άνδρας με την πρόφαση πως αναζητά τον πατέρα της μικρής, επισκέφθηκε την οικογένειά της.
Περίπου δύο εβδομάδες μετά πήγε και πάλι στο σπίτι της κι ενώ το κορίτσι ήταν μόνο του. Εκεί του προσέφερε – σύμφωνα πάντα με την καταγγελία της – χρήματα για να συνευρευθούν ερωτικά.
Οπως κατέθεσε, μετά τη σεξουαλική της κακοποίηση κι αφού είχαν μετακομίσει, ο άνδρας πήγαινε έξω από τα κάγκελα του σχολείου της και μιλώντας Αλβανικά για να μην τον καταλαβαίνουν, την απειλούσε πως θα σκοτώσει την ίδια και τους γονείς της!
Η μεταστροφή στη συμπεριφορά της 11χρονης έγινε αντιληπτή, από τους δασκάλους της, που ενημέρωσαν τους γονείς της, συμβουλεύοντάς τους να επισκεφθούν ψυχολόγο. Στις επίμονες ερωτήσεις τους «τί την απασχολεί», εκείνη απαντούσε «τίποτα», με τον πατέρα και τη μητέρα της να αποδίδουν την «αλλαγή» στην εφηβεία. Τελικά, τον Μάρτιο του 2007 μια διαφωνία με την αδελφή της στάθηκε η αφορμή να εξομολογηθεί τον «γολγοθά» της. Αμέσως, οι γονείς της επισκέφθηκαν το σπίτι του «φίλου» τους. Οπως κατέθεσαν στο δικαστήριο, ο ίδιος δεν αρνιόταν, αλλά ούτε και τους επιβεβαίωνε τις συνταρακτικές αποκαλύψεις.
Οι «αποδείξεις»
Οι γονείς κατήγγειλαν το περιστατικό στην Αστυνομία, με την 15χρονη στο πλαίσιο της προανάκρισής να εξετάζεται από γυναικολόγο, ο οποίος και διαπίστωσε διάτρηση του παρθενικού υμένα, χωρίς να μπορεί να προσδιορίσει όμως τον χρόνο. Από την παιδοψυχιατρική εξέταση στο Νοσοκομείο Ρίου – όπως αναφέρεται στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης – διαπιστώθηκε ότι η ανήλικη είχε συμπτώματα διαταραχής μετατραυματικού στρες, διάγνωση που εμφανίζεται σε άτομα που έχουν εκτεθεί σε κάποιο τραυματικό περιστατικό.
Η συγκλονιστική κατάθεση – «Φώναζα βοήθεια, αλλά δεν με άκουγε κανείς«
Το pelop δημοσιεύει για πρώτη φορά τα όσα κατέθεσε κεκλεισμένων των θυρών, ενώπιον των δικαστών η ανήλικη.
«Μόλις μπήκα μέσα στο σπίτι πήγα αμέσως στην κουζίνα για να πλύνω τα πιάτα. Μου λέει «άστα» αυτά, και έρχεται κοντά μου και άρχισε να με χαϊδεύει στο σώμα. Του λέω «τι κάνεις;», φοβήθηκα, μου λέει «θα σου αρέσει». Πήγα να φύγω, αλλά οι πόρτες ήταν κλειδωμένες. Το σπίτι ήταν ισόγειο, έξω έπαιζαν παιδιά, άρχισα να φωνάζω, αλλά δεν με άκουγε κανείς. Μου λέει «δεν θα πας πουθενά», με πιάνει του είπα «άσε με», μου ρίχνει ένα χαστούκι και μ’ έριξε στον καναπέ, μου έδεσε τα χέρια. Φώναζα «βοήθεια» αλλά δεν με άκουγε κανείς, μου έκλεισε το στόμα με ταινία. Με πήγε στο δωμάτιο και με έβαλε στο κρεβάτι, μου έβγαλε τα ρούχα, εγώ δεν ήθελα να δω τι γινόταν, με χάιδευε, μόλις πόνεσα λίγο, λιποθύμησα. Όταν συνήλθα, πονούσα πάρα πολύ, μου είχε βγάλει την ταινία και με είχε λύσει. Μου είπε, ότι το ευχαριστήθηκε και να μην πω τίποτα στη μαμά και στο μπαμπά μου. Αμέσως σηκώθηκα έβαλα τα ρούχα μου και βγήκα από το σπίτι τρέχοντας και πήγα στο σπίτι της θείας μου.
Πήγα στη θεία μου και μόλις πήγα να της το πω, αυτός είχε έρθει από πίσω μου. Τον είδα έξω από το παράθυρο και μου έκανε νόημα με το χέρι στο λαιμό, δηλαδή ότι θα με σκοτώσει. Πήγα στην τουαλέτα και έπλυνα το πρόσωπο μου, ήμουν ταραγμένη.
Πονούσα. Όταν πήγα σπίτι μου η μητέρα μου είπε «γιατί άργησες» της είπα ότι πήγα για δουλειές στον…, μου είπε πως ο κατηγορούμενος δεν την είχε ρωτήσει για να πάω σπίτι του. Πήγα να το πω στη μαμά μου και βλέπω πάλι αυτόν που ήρθε από πίσω. Μου έκανε πάλι νόημα με το χέρι. Δεν είπα τίποτα γιατί τον φοβόμουν, μην με σκοτώσει εμένα και τους γονείς μου. Πήγα στην τουαλέτα είδα αίμα στο εσώρουχό μου. Η μαμά μου είπε «είσαι πολύ μικρή για να έχεις περίοδο». Μετά δεν πήγαμε σε γιατρό γιατί νόμισε ότι μου ήρθε μια στιγμή και σταμάτησε μετά.
Πέρασαν δυο εβδομάδες και ήρθε πάλι όταν ήμουν μόνη μου. Μου λέει «θα σου δώσω» αυτά τα λεφτά να έρθεις με τη θέλησή σου». Του λέω «όχι», είπε «πάρε αυτά τα 200 ευρώ» και εγώ τα έσκισα. Μου λέει «τι έκανες; Εγώ δούλεψα τόσες ημέρες και εσύ τα έσκισες;» με χαστούκισε και έφυγε».
Πασχάκης: «Δις ένοχος»
«Αποφάσεις σαν κι αυτές, εκτός από την ποινική αντιμετώπιση της συγκεκριμένης υπόθεσης και την καταδίκη και τιμωρία του συγκεκριμένου δράστη ενός αποτρόπαιου εγκλήματος εις βάρος ανήλικου, ενισχύουν τον βαθμό εμπιστοσύνης των θυμάτων ανάλογων πράξεων στην ελληνική δικαιοσύνη και εμπεριέχουν και ένα ευρύτερο, αλλά σαφές κοινωνικό μήνυμα να μην διστάζουν να τις καταγγέλλουν» δήλωσε στην «ΠτΔ», ο δικηγόρος Πατρών Περικλής Πασχάκης.
Ως συνήγορος του παιδιού και της οικογένειάς του, εξέφρασε ικανοποίηση για τη δικαίωσή τους, εκφράζοντας την ευχή να μην υπάρξουν άλλες υποθέσεις που να μεσολαβεί τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα από την τέλεση των αξιόποινων πράξεων έως την τελεσίδικη εκδίκασή τους.
Επεσήμανε δε, ότι:«Στη συγκεκριμένη υπόθεση, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Πατρών αποτελούμενο από κατά τεκμήριο ανώτερους και έμπειρους δικαστικούς λειτουργούς, διέγνωσε ομόφωνα την ενοχή του κατηγορουμένου για την αποτρόπαια πράξη του βιασμού ανηλίκου και της αποπλάνησης παιδιού και του επέβαλε ποινή κάθειρξης 10 ετών. Στη συνέχεια, το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Πατρών, ήτοι ένα από τα ανώτερα δικαστήρια ουσίας στη χώρα, διέγνωσε για δεύτερη φορά ομόφωνα την ενοχή του κατηγορουμένου για την ίδια πράξη και, αν και του αναγνώρισε ελαφρυντικό, του επέβαλε ποινή κάθειρξης μειωμένη κατά 1μόνο έτος, ήτοι ποινή κάθειρξης 9 χρόνων. Δηλαδή δύο από τα Ανώτατα Δικαστήρια ουσίας της χώρας, τον κήρυξαν ένοχο και τον καταδίκασαν, ευθυγραμμιζόμενοι με το αποδεικτικό υλικό, όπως εκθέσεις παιδοψυχιάτρου και γυναικολόγου, που εξέτασαν το παιδί και κυρίως με τις καταθέσεις του ιδίου, οι οποίες στα βασικά τους σημεία και κυρίως στις αποκρουστικές λεπτομέρειες τέλεσης της εις βάρους του πράξης, ήταν ίδιες και απαράλλαχτες από την πρώτη στιγμή έως την κατάθεσή του στο Εφετείο, παρά το γεγονός ότι μεσολάβησαν περίπου 20 χρόνια».
Παπουτσής: «Δεν αξιολογήθηκαν αντιφάσεις – Ο κατηγορούμενος… στον Αρειο Πάγο».
Ο κατηγορούμενος, ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου Πατρών, αρνήθηκε τις κατηγορίες του βιασμού και της αποπλάνησης της 11χρονης, και ισχυρίστηκε ότι όσα κατήγγειλαν σε βάρος του οι γονείς της είναι ψευδή. Υποστήριξε μάλιστα πως, όλα αυτά οφείλονταν στην άρνηση του να ικανοποιήσει την επιθυμία τους να χωρίσει τη γυναίκα του και να παντρευτεί την κόρη τους ή να την παντρευτεί ο γιος του (!) προς αποκατάστασή της.
«Στην εκδίκαση της υπόθεσης, στον β’ βαθμό όπου και παραστάθηκα, ο εντολέας μου εκρίθη ένοχος με αναγνώριση του ελαφρυντικού της καλής συμπεριφοράς του μετά την πράξη. Πλην όμως, εξαιτίας του γεγονότος ότι κατηγορείτο για δύο πράξεις, όφειλε να εκτίσει ποινή» εξηγεί στην «ΠτΔ» ο δικηγόρος Πατρών Ερμής Παπουτσής. Και προσθέτει: «Η συγκεκριμένη περίπτωση είναι ιδιάζουσα, καθώς πρόκειται για έναν φιλήσυχο άνθρωπο με λευκό ποινικό μητρώο, ο οποίος κατέστη κατηγορούμενος βάσει των ισχυρισμών της άλλης πλευράς, που σε μεγάλο βαθμό είναι αντιφατικοί και στερούνται λογικής συνοχής. Ουδέν αντικειμενικό εύρημα υπήρξε, το οποίο να ενδεικνύει, έστω, την τέλεση του αδικήματος από τον κατηγορούμενο, ο οποίος σημειωτέον πως – κατά τον φερόμενο χρόνο τέλεσης της πράξης – ήταν τραυματίας και με μειωμένη κινητική ικανότητα».
Εν αναμονή της απόφασης αναίρεσης, ο κ. Παπουτσής, δηλώνει: «Εξαιρετικής σημασίας το γεγονός ότι, κατά την προδικασία, όταν υπήρχε και χρονική εγγύτητα με την αποδιδόμενη πράξη, η πρόταση της εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Αιγίου προς το Συμβούλιο ήταν απαλλακτική. Πλην όμως, λόγω νομοθετικής μεταβολής, η δικογραφία δεν εισήχθη ποτέ προς συζήτηση, αλλά με τυπική πράξη, ο κατηγορούμενος παραπέμφθηκε ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Πατρών.
Για τους ως άνω λόγους ο κατηγορούμενος αποφάσισε να προσφύγει ενώπιον του Αρείου Πάγου και αναμένει την έκδοση αποφάσεως. Παρά το γεγονός ότι δεν αμφιλέγεται, αντιθέτως εξαίρεται, η νομική κατάρτιση του δικάσαντος δικαστηρίου, η άποψη της υπεράσπισης είναι ότι δεν αξιολογήθηκαν επαρκώς οι αντιφάσεις στις οποίες υπέπεσε, τόσο η φερόμενη ως παθούσα όσο και η οικογένειά της κατά την προδικασία, αλλά και την ακροαματική διαδικασία σε α’ και β’ βαθμό. Ευχή όλων, να βλέπουμε όλο και λιγότερες αντίστοιχες κατηγορίες να εκδικάζονται στα δικαστήρια της χώρας, αν και επί του παρόντος κάτι τέτοιο φαντάζει ουτοπικό. Ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η βαρύτητα μιας καταγγελίας δεν ισοδυναμεί με έκπτωση στα δικαιώματα του καταγελλόμενου. Πρόκειται για κατάκτηση μετά από αγώνες ετών, η οποία σήμερα έχει αναχθεί από κάποιους σε πολυτέλεια. Ας είμαστε όλοι ψύχραιμοι και ας διατηρούμε την πίστη μας στη Δικαιοσύνη».