Ο Ελληνικός Στρατός παρατάσσει σήμερα συνολικά 353 άρματα μάχης με πυροβόλο των 120 χλστ και πιο συγκεκριμένα 170 LEOPARD-2HEL και 183 LEOPARD-2A4
Η δύναμη όμως αυτή είναι ουσιαστικά δύο ταχυτήτων: Από τη μια πλευρά τα Leopard 2HEL κρίνονται σχετικά σύγχρονα ενώ τα Leopard 2A4 αντιπροσωπεύουν τις τεχνολογίες μιας άλλης εποχής.
Η κατάσταση όμως στο πεδίο της μάχης μεταβάλλεται με σαρωτικούς και καταιγιστικούς ρυθμούς.
Τα διδάγματα από την Ουκρανία αλλά και από άλλα πρόσφατα πεδία μάχης όπως η Συρία καταδεικνύουν ότι το άρμα μάχης για να έχει περιθώρια επιβίωσης στο σύγχρονο πολεμικό πεδίο, είναι ανάγκη να διαθέτει τα πλέον σύγχρονα συστήματα αυτοπροστασίας και ελέγχου πυρός.
O ΕΣ διαθέτει σήμερα 170 άρματα μάχης Leopard 2HEL τα οποία αποτελούν εξέλιξη των Leopard 2A6 με βάσει τις ελληνικός επιχειρησιακές απαιτήσεις.
Ο ΕΣ βρίσκεται σε ένα σημείο όπου ο εκσυγχρονισμός και των δύο εκδόσεων των Leopard καθίσταται κάτι παραπάνω από αναγκαίος, ενόψει μάλιστα της έλευσης του τουρκικού άρματος Altay.
Η προμήθεια των αρμάτων μάχης Leopard 2HEL ξεκινά στα τέλη της τεταρταίας του ΄90 όταν ο ΕΣ έθεσε την απαίτηση για την προμήθεια έως και 500 αρμάτων νέας τεχνολογίας και κατασκευής, για τον εξοπλισμό 11 ΕΜΑ (Επιλαρχία Μέσων Αρμάτων).
Γρήγορα όμως διαπιστώθηκε ότι αυτή η απαίτηση ήταν υπερβολή για τις οικονομικές δυνατότητες και έτσι ο αριθμός μειώθηκε αρχικά στα 246 άρματα και στη συνέχεια στα 170.
Στις 20 Μαρτίου 2003 θα υπογραφεί η σύμβαση 016A/2003, ύψους 1.659.000.000 ευρώ (άνευ κρατήσεων και ΦΠΑ) και αφορούσε στην προμήθεια 170 αρμάτων μάχης Leopard 2HEL, 12 αρμάτων περισυλλογής Büffel, οκτώ γεφυρών Leguan σε ισάριθμα Leopard-1GR, ανταλλακτικών, εργαλείων, εξοπλισμού εκπαίδευσης, συντήρησης και υποστήριξης και βιβλιογραφίας.
Τα Leopard 2A4 αν και αποτελούν ικανές μονάδες εντούτοις υστερούν τόσο σε ισχύ πυρός όσο και στα λοιπά συστήματα έναντι των σύγχρονων αρμάτων μάχης
Σύμφωνα με τους όρους της σύμβασης, τα 30 από τα 170 Leopard-2HEL θα κατασκευάζονταν στη Γερμανία, ενώ τα υπόλοιπα στην Ελλάδα.
Η έκδοση Leopard 2 HEL ήταν ένα παράγωγο της έκδοσης εξαγωγής του 2A6 γνωστή ως «2A6EX» με επιπρόσθετες επεμβάσεις σύμφωνα με τις ελληνικές απαιτήσεις.
Έτσι τα 2HEL διαθέτουν επιπρόσθετη πρόσθια θωράκιση στον πύργο και στις θυρίδες του πληρώματος, όπως και πλήρως πακέτο αρθρωτής επεκτάσιμης θωράκισης MEXAS (Modular Expandable Armor System).
Παράλληλα τα 2HEL διαθέτουν και το Σύστημα Διοίκησης & Ελέγχου (ΣΔΕ) «ΗΝΙΟΧΟΣ – Αρμάτων» της Rheinmetall Electronics.
Το πρωτότυπο του 2HEL βγήκε από τη γραμμή παραγωγής το Μάιο του 2005 και οι δοκιμές αποδοχής ολοκληρώθηκαν μετά από το ένα χρόνο το Μάιο του 2006. Ένα μήνα νωρίτερα τον Απρίλιο είχε βγει από τη γραμμή της γερμανικής παραγωγής το πρώτο Leopard 2HEL.
Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες δοκιμαστικές βολές κατά ενός τυχαίου πύργου, που βρισκόταν στην γραμμή παραγωγής όπως προβλεπόταν στην σύμβαση.
Πραγματοποιήθηκαν συνολικά 33 βολές, αλλά στις βολές υπ’ αριθμόν 15 και 23 τα δύο βλήμα διάτρησαν την θωράκιση στο αριστερό τμήμα του πύργου, προς την πλευρά του περισκοπίου του πυροβολητή, το οποίο δεν ήταν εγκατεστημένο.
Αποτέλεσμα ήταν ο ΕΣ να αρνηθεί την παραλαβή των οκτώ συνολικά αρμάτων που είχαν στο μεταξύ εξέλθει από τη γραμμή παραγωγής.
Το πρόβλημα λύθηκε από την KWV με την προσθήκη ενός επιπρόσθετου στρώματος θωράκισης βάρους 192 χλγρ. Τον Απρίλιο του 2007 ακολούθησαν νέες βολές επί του ίδιου πύργου (αφού η σύμβαση περιλαμβάνανε την κατασκευή ενός μόνο πύργου για δοκιμές) και ήταν επιτυχείς.
Έτσι τον Οκτώβριο του 2007 ο ΕΣ μετά την υπογραφή πρωτοκόλλου παράδοσης των 25 αρμάτων που είχαν βγει από τη γραμμή παραγωγής η οποία στο μεταξύ απέδιδε άρματα, με την διορθωτική εγκατάσταση της επιπρόσθετης στρώσης της θωράκισης.
Τον Οκτώβριο του 2008 διαπιστώθηκε όμως ένα ακόμη πρόβλημα, με την εμφάνιση ρωγμών εξαιρετικά λεπτής διαμέτρου στην περιοχή της θυρίδας του αρχηγού πληρώματος και του γεμιστή.
Ο ΕΣ πραγματοποίησε ενδελεχείς ελέγχους και στα υπόλοιπα άρματα που είχε παραλάβει και διαπίστωσε παρόμοιες ρωγμές σε ακόμη 68 άρματα.
Η KMW προχώρησε σε διορθωτικές κινήσεις «γεμίζοντας» ουσιαστικά τις ρωγμές με δείγμα βιομηχανικής ρητίνης και τοποθέτηση ενισχυτικού δακτυλίου γύρω από το πλαίσιο της θυρίδας.
Οι αλλαγές εφαρμόστηκαν σε όλα τα άρματα και σε αυτά που δεν είχαν παραληφθεί ακόμη.
Τελικά οι παραδόσεις και των 170 αρμάτων ολοκληρώθηκαν τον Σεπτέμβριο του 2009.
Σύμφωνα με πληροφορίες, προβλήματα υπήρξαν επίσης και στο ΣΔΕ «ΗΝΙΟΧΟΣ», το οποίο παραδόθηκε το 2013, με σημαντική καθυστέρηση σε σχέση με το προβλεπόμενο χρονοδιάγραμμα στη σύμβαση.
Όλες οι παραδόσεις και των 170 Leopard 2HEL στον ΕΣ ολοκληρώθηκαν τον Σεπτέμβριο του 2009
Τα τεχνικά χαρακτηριστικά
Το Leopard 2HEL έχει βάρος 63 τόνων ( 62,3 για το Leopard 2A6), κινητήρα MTU MB 873 Ka-501 των 1.500 ίππων, που δίνει στο άρμα μέγιστη ταχύτητα 68 χ.α.ω., μέγιστη αυτονομία έως 450 χλμ. επί οδού και 340 χλμ. εκτός οδού. Κύριο όπλο του άρματος ένα πυροβόλο Rh-120 L/55 των 120 χλστ. με 42 βλήματα αναχορηγία και δευτερεύον οπλισμό δύο πολυβόλα MG3A1 των 7,62 χλστ.
Το πυροβόλο έχει ταχύτητα εξόδου βλήματος μεταξύ 1.645 m/s και 1.737 m/s (ανάλογα με το χρησιμοποιούμενο βλήμα) και μέγιστο δραστικό βεληνεκές μεταξύ 4.000 μ. και 6.000 μ. ανάλογα του χρησιμοποιούμενου βλήματος.
Τις κορυφαίες αυτές επιδόσεις τις βασίζει στο προηγμένο σύστημα ελέγχου πυρός EMES-15 (μια βελτιωμένη έκδοση) το οποίο αποτελείται από τον υπολογιστή δεδομένων, το αποστασιόμετρο λέιζερ, τους αισθητήρες περιβάλλοντος και το σύστημα σταθεροποίησης του πυροβόλου που επιτρέπει στο άρμα να βάλει εν κινήσει.
Το αποστασιόμετρο λέιζερ τύπου CE628 (Nd:YAG) της Zeiss-Eltro Optronik, εξασφαλίζει ακριβή σκόπευση ημέρα και νύχτα ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών. Η απεικόνιση των αποστάσεων γίνεται ψηφιακά ενώ η μέγιστη απόσταση σκοπεύσεως φτάνει τα 10.000 μέτρα.
Ο διοικητής του άρματος χρησιμοποιεί το ανεξάρτητο υπέρυθρο σκοπευτικό R-17 Ophelios, και ο πυροβολητής το υπέρυθρο σκοπευτικό WBG-X, με ενσωματωμένο αποστασιόμετρο λέιζερ και θερμικό περισκόπιο με μεγέθυνση έως και x16 Ophelios.
Να σημειωθεί ότι η εικόνα που λαμβάνει ο πυροβολητής μπορεί να προβληθεί στην οθόνη του διοικητή και έτσι ο τελευταίος να έχει μια πλήρη άποψη για το στόχο.
Ο αρχηγός πληρώματος διαθέτει ακόμη το σύστημα ελέγχου TCCS Το σύστημα προσφέρει μέσω απεικόνισης από μια έγχρωμη τον χάρτη της ευρύτερης περιοχής με παρουσίαση φίλιων αλλά και εχθρικών αρμάτων που καταδεικνύει οποιοδήποτε από τα Leopard-2 ενός ουλαμού, μέσω ζεύξης μετάδοσης δεδομένων.
Πέραν αυτών το σύστημα χρησιμοποιείται για έλεγχο πυρός, υπολογισμό συντεταγμένων στόχου και σχεδιασμό πορείας. Ακόμη υπάρχει ειδική απεικόνιση του αποθέματος των πυρομαχικών με συγκεκριμένους τύπους που υπάρχουν διαθέσιμοι, καθώς και επίπεδο των καυσίμων.
Η πλοήγηση υποβοηθάται από GPS που παρέχει ακριβή δεδομένα για τη θέση του άρματος, τις αποστάσεις μεταξύ σημείων και την απεικόνιση γεωγραφικών δεδομένων.
Ο εκσυγχρονισμός
Παρά το γεγονός ότι τα Leopard 2HEL θεωρούνται ως τα πλέον σύγχρονα άρματα στον κόσμο ήδη υπηρετούν 15 χρόνια και η τεχνολογία έχει σημειώσει στο ενδιάμεσο διάστημα μεγάλες προόδους.
Η ύπαρξη δύο διαφορετικών γενεών αρμάτων (Leopard 2ΗEL/Leopard 2A4) χωρίς να υπολογίσουμε τα 501 Leopard 1A5 στο δυναμικό του ΕΣ δημιουργεί μια ετεροβαρή κατάσταση σε ότι αφορά την ισχύ των ΤΘΤ του ΕΣ.
Αυτό γιατί η απόσταση που χωρίζει τα Leopard 2A4 από τα Leo 2HEL είναι μεγάλη, καθώς τα πρώτα κατασκευάστηκαν μεταξύ 1985-1992 το οποίο σημαίνει ότι τα συστήματά τους είναι ήδη άνω των 30 ετών.
Υπενθυμίζεται ότι η συμφωνία για την προμήθεια των 183 Leopard 2A4 πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της αγοράς των Leopard 2HEL βάσει της ελληνογερμανικής διακρατικής συμφωνίας της 3ης Αυγούστου 2005 για την ενδιάμεση λύση (προμήθεια Leopard 2A4 συν 150 Leopard 1A5).
Το Leopard 2A4 αν και διαθέτει πυροβόλο των 120 χλστ. εντούτοις είναι το Rh-120 L/44 διαμετρημάτων κάνης το οποίο παρέχει χαμηλότερη ταχύτητα εξόδου για το βλήμα 1.530 έως 1.650 m/s και κατά συνέπεια μειωμένες επιδόσεις.
Επομένως το ευτύχημα θα ήταν ο εκσυγχρονισμός και των 353 αρμάτων στο ίδιο ακριβώς επίπεδο για τον εξοπλισμό τουλάχιστον 8 ΕΜΑ.
Το επίπεδο στο οποίο τα ελληνικά Leopard επιβάλλεται να εκσυγχρονιστούν είναι είτε το Leopard 2A7 είτε το πλέον πρόσφατο Leopard 2A8.
Σε ότι αφορά το Leopard 2A7 διαθέτει ενισχυμένη θωράκιση, περιφερειακά του σκάφους και του πύργου, κυρίως όμως αυτή είναι ενισχυμένη στο εμπρός τόξο για διατρητικά βλήματα κινητικής ενέργειας.
Το 2A7 διαθέτει όμως ενίσχυση της θωράκισης και στο δάπεδο για αυξημένη προστασία από νάρκες και IEDs. Το άρμα διαθέτει επίσης μονάδα APU ισχύος 20 KW η οποία επαρκεί για την πλήρη λειτουργία του πύργου και των ηλεκτρικών συστημάτων με τον κινητήρα κλειστό, ενώ το άρμα προσφέρεται και με δίχτυ απόκρυψης/παραλλαγής Barracuda MCS της SAAB με μείωση του θερμικού ίχνους.
Για τον έλεγχο πυρός διατίθεται νέο σύστημα μάχης και πληροφοριών IFIS, νέες επικοινωνίες και θερμικά σκοπευτικά όπως και νέο σύστημα ενδοεπικοινωνίας SOTAS IP.
Το 2A7+ είναι μια βελτιωμένη έκδοση η οποία προσφέρει σε σχέση με το 2A7 αυξημένη προστασία με την τοποθέτηση επιπλέον στρωμάτων θωράκισης στο εμπρός τόξο (πύργος και σκάφος) αλλά και στην οροφή, ενώ η συνολική του κάλυψη έχει ενισχυθεί για προστασία έναντι βλημάτων RPG, σε συνθήκες αστικού πολέμου.
Στον πύργο το πολυβόλο MG-3 έχει αντικατασταθεί από τηλεχειριζόμενο σταθμό FLW-200, ο οποίος μπορεί να δεχθεί πολυβόλα των 7,62 χλστ. ή των 12,7 χλστ. η πυροβόλο των 20 χλστ.
Το βάρος του σταθμού αναλόγως της επιλογής του οπλισμού ποικίλει από τα 80 έως και τα 400 χλγρ. και για τον χειρισμό του διαθέτει κάμερα ημέρας CCD και υπέρυθρη. Επιπλέον παρέχεται δυνατότητα για εγκατάσταση του συστήματος αυτοπροστασίας TROPHY, διατηρώντας όλες τις βελτιώσεις του 2Α7.
To Leopard 2A8 πρόκειται να αποτελέσει το νέο άρμα μάχης της Γερμανίας ενώ ενδιαφέρον έχουν εκφράσει πολλές χώρες όπως η Τσεχία, η Ιταλία, η Ολλανδικό και η Λιθουανία
Σε ότι αφορά το πυροβόλο, εγκαθίστανται το ισχυρότερο L-55A1, επιτυγχάνοντας καλύτερες επιδόσεις δραστικού βεληνεκούς και διάτρησης θωράκισης κατά 20% σε σχέση με το υπάρχον πυροβόλο Rh-120 L/55.
Το άρμα διαθέτει νέο σύστημα μετάδοσης κίνησης P-25000HD, για καλύτερη επιτάχυνση και απομάκρυνση από θέση απόκρυψης.
Η επιπρόσθετη θωράκιση και οι λοιπές αλλαγές έχουν αυξήσει το βάρος του άρματος στους 66,5 τόνους και εξαιτίας αυτού έχουν υιοθετηθεί νέες ερπύστριες, ράβδοι στρέψης και υδραυλικοί απορροφητές στους εδαφιαίους τροχούς για τη μείωση της καταπόνησης του σκάφους.
Ο διοικητής του άρματος διαθέτει πλέον το νέο πανοραμικό σκοπευτικό PERI R17A3, ενώ ο πυροβολητής το σκοπευτικό τρίτης γενιάς ATTICA-GL το οποίο αντικαθιστά το παλαιό WBG-X που χαρακτηρίζεται ως δεύτερης γενιάς.
Ο διοικητής διαθέτει επίσης νέα οθόνη πολλαπλών λειτουργιών των 8,4 ιντσών όπου είναι δυνατή η παρουσίαση της εικόνας των πανοραμικών σκοπευτικών αλλά και του ATTICA. Βελτιώσει όμως υπάρχει και για τον οδηγό του άρματος ο οποίος διαθέτει το σύστημα SPECTUS II που του επιτρέπει πλήρη έλεγχο του άρματος καθώς διαθέτει κάμερες και συστήματα θερμικής απεικόνισης που καλύπτουν περιφερειακά το άρμα.
Το σύστημα ναυτιλίας έχει αντικατασταθεί από το ERGR που περιλαμβάνει δέκτη GPS ανθεκτικό σε εκρήξεις αλλά και ηλεκτρικές παρεμβολές.
Το 2Α7 διαθέτει ακόμη νέο σύστημα κλιματισμού 10KW για όλα τα διαμερίσματα του σκάφους, συμπεριλαμβανομένων του χώρου φύλαξης των πυρομαχικών και των ηλεκτρονικών ενώ ο οδηγός διαθέτει δικό του ανεξάρτητο σύστημα των 6 KW.
Τόσο το Leopard 2A7 όσο και το 2Α7+ είναι πιστοποιημένα σε χρήση νέων βλημάτων DM-11 και RH-31. Το DM-11 μπορεί να προσβάλει στόχους σε αποστάσεις άνω των 5.000 μ. και δυνατότητα προγραμματισμού πυροδότησης ακόμη και στον αέρα, για προσβολή ελαφρά θωρακισμένων οχημάτων, οχυρώσεων, θέσεων εκτόξευσης Α/Τ βλημάτων κ.α.
Το RH-31 είναι παρόμοιο με το -11 χωρίς όμως τη δυνατότητα προγραμματισμού. To Leopard 2A7+ έχει παραγγελθεί από το Κατάρ (62 άρματα) και από την Ουγγαρία 2A7HU (44 άρματα).
Η ανάπτυξη του Leopard 2A8 βασίστηκε επάνω στα ουγγρικά Leopard 2A7HU και αποφασίστηκε μετά την παράδοση 16 Leopard 2A6 στην Ουκρανία για την αναπλήρωση των αριθμών.
Έτσι η Γερμανία έχει υπό παραγγελία 18 Leopard 2, ενώ ο συνολικός αριθμός των αρμάτων που θα προμηθευτεί μπορεί να φτάσει έως και τα 105.
Τα κυριότερα βελτίωσης του 2Α8 σε σχέση με το 2Α7/+ είναι η ακόμη περαιτέρω ενίσχυση της θωράκισης με κράματα χάλυβα, βολφραμίου, ενισχυμένη με κεραμικά και άλλα σύνθετα υλικά, ενώ υπάρχει ενίσχυση δαπέδου και οροφής του πύργου.
Το δεύτερο κυριότερο στοιχείο αφορά την εγκατάσταση του συστήματος ενεργητικής προστασίας TRΟPHY APS, το οποίο προσφέρεται ως ενσωματωμένο σύστημα στο άρμα. Το τρίτο κυριότερο στοιχείο του 2Α8 είναι η αυξημένη ισχύ από τον κινητήρα η οποία φτάνει στους 1.600 ίππους, προσθήκη αναγκαία μετά την αύξηση του βάρους του λόγω των μετατροπών στους 67 τόνους.
Το άρμα ωστόσο διατηρεί υψηλή ευκινησία επιτυγχάνοντας μέγιστη ταχύτητα 70 χ.α.ω επί οδού και αυτονομία 450 χλμ.
Τέλος το 2Α8 διαθέτει θερμικά σκοπευτικά τρίτης γενιάς. Το 2022 η KMW είχε προτείνει στον ΕΣ τον εκσυγχρονισμό των 183 Leopard 2A4 στο επίπεδο 2Α7, περί των 150 Leopard1A5 σε ένα διαφορετικό πρόγραμμα και σε δεύτερο χρόνο των Leopard 2HEL.
Η τότε πρόταση είχε κόστος περί τα 1,1 δισ.€ και αυτό χωρίς να υπολογίζεται η εγκατάσταση του συστήματος TROPHY. Η πρόταση δεν προχώρησε, καθώς μεσολάβησαν άλλα εξοπλιστικά προγράμματα, αλλά η ανάγκη παραμένει αμετάβλητη, όπως αναφέραμε και παραπάνω.
Με την εμφάνιση της έκδοσης 2Α8 θεωρείται ότι πιθανότατα θα είναι αυτή που θα προταθεί σε ένα νέο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των αρμάτων, με κύριους άξονες την νέα θωράκιση, την αλλαγή μέρους των σκοπευτικών, την τροποποίηση του ΣΕΠ για νέα πυρομαχικά και τέλος την αναγκαία προσθήκη του TROPHY, καθώς τα διδάγματα από την Ουκρανία από τη χρήση των drones είναι κάτι παραπάνω από αυταπόδεικτα.
Μάλιστα η κινητικότητα στο θέμα του εκσυγχρονισμού δείχνει να επανακάμπτει, καθώς στις 27 Μαΐου εκπρόσωποι των εταιρειών Rafael και SAAB ενημέρωσαν τους επιτελείς του ΓΕΣ για το TROPHY και τα δίχτυα παραλλαγής Barracuda και τα δύο αναπόσπαστα στοιχεία των Leopard 2A7/A8.
Ο εκσυγχρονισμός όμως θα μπορούσε να επεκταθεί και παραπάνω με την απόκτηση των ισραηλινών Α/τ βλημάτων LAHAT, που προσφέρονται τόσο σε διαμέτρημα των 105 όσο και 120 χλστ. Τα βλήματα κατευθύνονται προς το στόχο τους μέσω ακτινοβολίας λέιζερ, επιτυγχάνοντας μέγιστο βεληνεκές 8 χλμ. αλλά κάτι τέτοιο θα απαιτούσε είτε την τοποθέτηση κάποιου καταδείκτη λέιζερ στο ίδιο το άρμα, είτε τον «φωτισμό» του στόχου από κάποια άλλη εξωτερική πηγή.
Ο τουρκικός Στρατός αναμένει να εντάξει σε υπηρεσία τα πρώτα άρματα μάχης Altay στα τέλη του 2025, με την έναρξη της μαζικής παραγωγής στις αρχές του έτους, κάτι που δεν αφήνει ιδιαίτερα περιθώρια εφησυχασμού στον ΕΣ.
Το τουρκικό άρμα έχει βάρος 65 τόνων, πλήρωμα τεσσάρων ατόμων (διοικητής, πυροβολητής, γεμιστής και οδηγός) και διαθέτει θωράκιση της Roketsan από σύνθετα υλικά και είναι βασισμένη στην αντίστοιχη θωράκιση KSAP της Νότιας Κορέας που χρησιμοποιείται στο άρμα Κ2 Black Panther.
Επιπρόσθετα το Altay θα διαθέτει το σύστημα ενεργού προστασίας AKKOR της Aselasn το οποίο θα μπορεί να εξουδετερώνει τόσο μεγάλο εύρος στόχων (sof-hard kill) μαζί με ικανότητες ηλεκτρονικού πολέμου.
Ο κύριος οπλισμός του άρματος περιλαμβάνει φυσικά πυροβόλο λείας κάνης των 120 χλστ. της ΜΚΕΚ, ένα τηλεχειριζόμενο σταθμό με πολυβόλο είτε των 12,7 χλστ. είτε των 7,62 και ένα ομοαξονικό πολυβόλο των 7,62 χλστ.
Ο κινητήρας του άρματος, ο οποίος έχει γίνει αιτία για την πολυετή καθυστέρηση του προγράμματος, στα άρματα της παρτίδας Lot 1 θα είναι ο νοτιοκορεατικός Hyundai Infracore DV27K, των 1.500 ίππων.
Στα άρματα της δεύτερης παρτίδας Lot 2 θα είναι ο τουρκικής σχεδίασης BATU V12 της BMC ο οποίος θα αποδίδει και αυτός 1.500 ίππους, δίνοντας στο άρμα σχέση ιπποδύναμης προς βάρος 23 hp/t.
Το σύστημα μετάδοσης κίνησης στα άρματα της Lot 1 θα είναι το EST15K της SNT Dynamics με 6 ταχύτητες εμπροσθοπορείας και 3 όπισθοπορείας.
Στα άρματα Lot 2 θα υπάρχει σύστημα τουρκικούς ανάπτυξης με 6 και 2 ταχύτητες αντίστοιχα. Το άρμα επιτυγχάνει μέγιστη ταχύτητα 65 χ.α.ω. επί οδού και 45 χ.α.ω. εκτός, ενώ η αυτονομία φτάνει τα 450 χλμ.
Προς το παρόν έχουν κατασκευαστεί 7 άρματα μάχης εκ των οποίων τα 5 πρωτότυπα και τα δύο προπαραγωγής, τα οποία δοκιμάζονται αυτό το διάστημα από τον τουρκικό Στρατό.
Συνολικά σε πρώτη φάση αναμένεται η παραγωγή 100 αρμάτων, με νοτιοκορεατικό κινητήρα και σύστημα μετάδοσης κίνησης.
Η σύμβαση, μεταξύ της προεδρίας της Αμυντικής Βιομηχανίας της Τουρκίας και της εταιρίας BMC, για τα Altay υπογράφηκε το 2018, αλλά η παραγωγή του καθυστέρησε για τους γνωστούς λόγους, δηλαδή του εμπάργκο της Γερμανίας στους κινητήρες και το σύστημα μετάδοσης της κίνησης.
Για την επίλυση του προβλήματος η Τουρκία στράφηκε στη Νότια Κορέα, ως ενδιάμεση λύση μέχρι την ανάπτυξη τουρκικού κινητήρα.
Ο τουρκικός Στρατός παρέλαβε στις 23 Μαρτίου του 2023 τα δύο πρώτα Altay για δοκιμές και αξιολόγηση. Μετά την ολοκλήρωση των δοκιμών και αν αυτές κριθούν επιτυχείς τότε θα ακολουθήσει η πρώτη παρτίδα (Lot 1) των υπολοίπων 98 αρμάτων.
Από τη στιγμή που θα δοθεί η εντολή για μαζική παραγωγή η BMC έχει ανακοινώσει πως θα παράγει 8 άρματα το μήνα.
Η BMC έχει ανακοινώσει ότι θα αρχίσει τη μαζική παραγωγή του Altay στις αρχές ή το αργότερο τα μέσα του 2025, ύστερα από το τέλος των δοκιμών στα τέλη του 2024.
Ο τουρκικός Στρατός θα προμηθευτεί σε πρώτη φάση 251 Altay, αυξάνοντας αισθητά τον αριθμό των αρμάτων μάχης με πυροβόλο 120 χλστ. με τελικό στόχο τα 1.000 άρματα.
Η ισχύς πυρός του Altay προέρχεται από ένα κύριο πυροβόλο L55 120 χλστ., συμβατό με πυρομαχικά STANAG 4385 αναχορηγία 40 βλημάτων και ικανό να εξαπολύει και πυρομαχικά που καθοδηγούνται με λέιζερ.
Η ανάπτυξη του πυροβόλου από την ΜΚΕΚ έγινε σε συνεργασία με το νοτιοκορεατική Hyundai Rotem η οποία έσωσε και μεγάλο μέρος της απαιτούμενης τεχνογνωσίας.
Το σύστημα ελέγχου πυρός διαθέτει πανοραμικό σταθεροποιημένο περισκόπιο κυβερνήτη με πεδίο θέας 360°, ικανότητα «κυνηγού-δολοφόνου», ακριβή οπτική σταθεροποίηση, αυτόματη παρακολούθηση στόχων και κάμερες/θερμικά σκοπευτικά με αποστασιόμετρο λέιζερ.
Ο τουρκικός στρατός έχει παραλάβει δύο άρματα μάχης Altay προ-παραγωγής για την πραγματοποίηση δοκιμίων οι οποίες αναμένεται να ολοκληρωθούν στο τέλος του 2024
Ο πυργίσκος και το όπλο κινούνται από ηλεκτρικό σύστημα.
Ο δευτερεύον οπλισμός του Altay περιλαμβάνει ένα τηλεκατευθυνόμενο οπλικό σύστημα που μπορεί να οπλιστεί με πολυβόλα των 12,7 χλστ. και 7,62 χλστ. ή έναν αυτόματο εκτοξευτή βομβίδων των 40 χλστ.
Το ομοαξονικό πολυβόλο 7,62 χλστ. είναι τοποθετημένο στην αριστερή πλευρά του κύριου οπλισμού.
Η τελευταία έκδοση του Altay MBT θα τροφοδοτείται από έναν 12κύλινδρο κινητήρα τύπου V BMC Power BATU V12 εγχώριας ανάπτυξης που αποδίδει 1.500 ίππους σε συνδυασμό με ένα αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων με 6 ταχύτητες εμπρός και 2 όπισθεν.
Μπορεί να επιτύχει τελική ταχύτητα δρόμου 65 χ.α.ω. και 45 χ.α.ω. εκτός δρόμου, με ταχύτητα όπισθεν στο 30% της τελικής ταχύτητας. Το άρμα είναι ικανό να προχωρά με κλίση εδάφους 60% και μπορεί να διασχίσει έως και 4 μέτρα κάτω από το νερό ή 1,2 m σε απροετοίμαστες συνθήκες.
Σε δηλώσεις του ο Τούρκος πρόεδρος του οργανισμού της αμυντικής βιομηχανίας (SSB), Ισμαήλ Ντεμίρ ενημέρωσε πως η ενσωμάτωση του νοτιοκορεατικού κινητήρα DV27K των 1.500 ίππων στο άρμα μάχης Altay έχει ολοκληρωθεί και ότι έχουν ξεκινήσει οι σχετικές δοκιμές.
To Altay πρόκειται να παραχθεί σε τρεις διαφορετικές διαδοχικές εκδόσεις τις Τ1, Τ2 και Τ3
Παράλληλα δήλωσε ότι τα πρώτα Altay θα μπορούν να παραδοθούν στον τουρκικό Στρατό δύο χρόνια από τη στιγμή της ολοκλήρωσης των δοκιμών, υπό την προϋπόθεση ότι αυτές θα είναι επιτυχημένες.
Ωστόσο, δεν πρόκειται για μια απλή υπόθεση. Πρώτον, θα πρέπει τα νοτιοκορεατικά συστήματα να ενσωματωθούν στα Altay και να γίνουν οι απαραίτητες δοκιμές, εργοστασιακές και πεδίου, μια διαδικασία που θα διαρκέσει τουλάχιστον 6-12 μήνες.
Επίσης δεν είναι βέβαιο ότι το σύστημα μετάδοσης της κίνησης θα αποδειχθεί αξιόπιστο. Όλα αυτά όμως θα αποτελέσουν αντικείμενο των δοκιμών που ήδη διεξάγονται.
Η παραγωγή του Altay θα κινηθεί σε τρεις βασικές διαμορφώσεις τις Τ1, Τ2 και Τ3 με την τελευταία να είναι ιδιαίτερα προηγμένη, καθώς θα διαθέτει μη επανδρωμένο πύργο μάχης και αυτόματο σύστημα επαναγέμισης.
Επίλογος
Το Altay αν και δεν αντιπροσωπεύει στην πρώτη φάση της εξέλιξής του τουλάχιστον, την αιχμή της τεχνολογίας στα άρματα μάχης εντούτοις έχει τα στοιχεία που συναντώνται σήμερα στα σύγχρονα άρματα, δηλαδή ισχυρό πυροβόλο, κινητήρα 1.500 ίππων και σύγχρονα σκοπευτικά.
Ωστόσο ερώτημα είναι η ποιότητα των συστημάτων παρατήρησης, του ΣΕΠ, των πυρομαχικών που θα φέρει, του δραστικού βεληνεκούς και των δυνατοτήτων δικτυοκεντρικών επιχειρήσεων.
Από την άλλη πλευρά το Leopard 2HEL είναι ένα από τα σύγχρονα άρματα παγκοσμίως ακόμη και στη μορφή που είναι σήμερα. Βέβαια το πρώτο είναι ένα όπλο τουρκικούς σχεδίασης και ανάπτυξης και το δεύτερο αγορασμένο από το «ράφι».
Σίγουρα όμως το Altay είναι πολύ περισσότερο προηγμένο του Leopard 2A4, αλλά αν και το Leopard 2HEL παραμείνει ως έχει σίγουρα μελλοντικά, στην έκδοση Τ3 αναμένεται πως θα το ξεπεράσει.
Έτσι δεν τίθεται καν θέμα εάν τα άρματα πρέπει να εκσυγχρονιστούν ή όχι. Από την άλλη το επίπεδο Leopard 2A7/A8 είναι ότι πιο σύγχρονο έχει να παρουσιάσει η αμυντική βιομηχανία παγκοσμίως στην κατηγορία των αρμάτων και το Altay δεν μπορεί να συγκριθεί, ούτε στην θωράκιση ούτε στο ενεργητικό σύστημα αυτοπροστασίας, ούτε στα λοιπά στοιχεία όπως διασύνδεση, πυρομαχικά ή επιβιωσιμότητα.
Ας μην λησμονούμε ότι τα ελληνικά Leopard διαθέτουν ένα από τα καλύτερα συστήματα Διοίκησης και ελέγχου στον κόσμο το «Ηνίοχος».
Βέβαια ο εκσυγχρονισμός του συνόλου των 2HEL και 2Α4 στο επίπεδο 2Α7 ή 2Α8 είναι μια δαπανηρή υπόθεση και το μέγεθος και η έκταση που αυτός θα κινηθεί είναι ένα θέμα που θα εξαρτηθεί από τα οικονομικά της χώρας.
Σε καμία περίπτωση όμως το ΓΕΣ δεν πρέπει να επαναπαυθεί καθώς όσο καλά και αν είναι τα 170 Leopard 2HEL θα είναι ελάχιστα απέναντι στα 1.000 τουρκικά Altay. Ο εκσυγχρονισμός τους επομένως καθίσταται κάτι παραπάνω από αναγκαίος.
Πηγή: eleftherostypos.gr
