Τρεις είναι οι κλάδοι εργαζομένων που έχουν σηκώσει το βάρος στην εποχή της πανδημίας.
Πρώτοι και με διαφορά, οι γιατροί και οι νοσηλευτές που δίνουν μάχη καθημερινή στα νοσοκομεία και τις μονάδες εντατικής θεραπείας.
Ο δεύτερος κλάδος που έχει κληθεί να εφαρμόσει τα μέτρα για την αποτροπή διάδοσης του κορονοϊού, οι αστυνομικοί με καθημερινή παρουσία από την πρώτη ημέρα στους δρόμους, στους ελέγχους στα καταστήματα, στη δυσάρεστη θέση της επιβολής προστίμων σε πολίτες. Γιατί να μην γελιούνται κάποιοι, ο αστυνομικός είναι μέρος της κοινωνίας, ακριβώς με τα ίδια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, αλλά καλούνται, όπως επιτάσσει το καθήκον τους άλλωστε, να εφαρμόσουν τον νόμο. Να έρθουν σε αντιπαράθεση με πολίτες, να αποδοκιμαστούν, να υβριστούν εν ώρα υπηρεσίας.
Αλήθεια όμως, που είναι η πολιτεία να επιβραβεύσει τους αστυνομικούς;
Δυστυχώς, το μόνο που έχουν λάβει όσοι βρίσκονται στον δρόμο, έχοντας μάλιστα και απώλειες, 3 στον αριθμό, όπως άλλωστε κάθε άλλο μέρος της κοινωνίας, γιατί όπως αναφέραμε παραπάνω, είναι και οι ίδιοι μέρος της κοινωνίας, είναι λόγια και υποσχέσεις, κενού ενδιαφέροντος.
Η κυβέρνηση λοιπόν ανακοίνωσε έκτακτο επίδομα στους νοσοκομειακούς, ορθά, έξτρα επίδομα στους εργαζόμενους των ΜΕΘ, δίκαιο και με το παραπάνω, επίδομα στους εργαζομένους της γενικής γραμματείας πολιτικής προστασίας, δεκτό.
Οι αστυνομικοί όμως γιατί έμειναν εκτός;
Γιατί δεν προβλέφθηκε ένα έκτακτο επίδομα, μια υλική επιβράβευση, έστω και με ένα συμβολικό ποσό;
Γιατί για ακόμη μια φορά είναι οι «ριγμένοι» στην υπόθεση;
Προφανώς θεωρούνται δεδομένοι, ενδεχομένως δεν εκτιμούν την δουλειά τους;
Κανείς δεν ξέρει το σκεπτικό.
Το μόνο σίγουρο είναι οι αστυνομικοί αντιλαμβάνονται την αδικία και η αδικία σε έναν σκληρά εργαζόμενο είναι απρόβλεπτος παράγοντας.
Γιατί όπως όλοι γνωρίζουν και μάλλον στην «Κατεχάκη» δείχνουν να ξεχνούν, η παραγωγικότητα της κορυφής στην εργασιακή πυραμίδα, κρίνεται, στηρίζεται και κερδίζεται με ικανοποιημένους την βάση της εργασιακής πυραμίδας, αυτούς δηλαδή που υλοποιούν εντολές.
Όταν οι εργαζόμενοι λαμβάνουν μόνο εντολές, αλλά καμιά επιβράβευση, τότε τίθεται εν αμφιβόλω και η παραγωγικότητα των προϊσταμένων, νόμος.