Υπηρέτησα την Ελληνική Αστυνομία για περισσότερα από 31 χρόνια, κατέχοντας θέση ανακριτικού υπαλλήλου σε νευραλγικές υπηρεσίες, λαμβάνοντας μέρος σε αρκετές μετεκπαιδεύσεις, από τις οποίες απέκτησα κατάρτιση σε θέματα ασφαλείας, τάξης και πολιτικής προστασίας και μου δόθηκαν Τιμητικές Διακρίσεις.
Για δέκα και πλέον χρόνια υπηρέτησα στο Τμήμα Ασφαλείας και στο Αστυνομικό Τμήμα Μαραθώνα, εκτελώντας και χρέη αναπληρωτή διοικητή. Το 2020 αποστρατεύτηκα με τον βαθμό του Αστυνόμου Β’ ως ευδοκίμως τερματίσας.
Για το πρόσφατο τραγικό περιστατικό έξω από το Α.Τ. Αγίων Αναργύρων, η ανάλυση για τα κοινωνιολογικά χαρακτηριστικά και το προφίλ όλων των εμπλεκομένων, αλλά και την ποινική συμπεριφορά ενός εκάστου, αφορά τους ψυχολόγους. Η δε απόδοση ευθυνών είναι δουλειά των ανακριτικών αρχών και του Εισαγγελέα.
Νιώθω, όμως, την υποχρέωση να γράψω για τους βασικούς λόγους που δεν απετράπη αυτή η γυναικοκτονία, αλλά και γενικότερα δεν αποτρέπονται-επιλύονται σοβαρές υποθέσεις ποινικής ή αστικής ευθύνης που καλούνται να χειριστούν τα στελέχη της ΕΛΑΣ.
Η πηγή του προβλήματος
Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία όταν μια αστυνομική υπηρεσία λέει στον πολίτη πως δεν διαθέτει περιπολικό ή ότι 15-20 άτομα από το προσωπικό της, που είναι ήδη μικρότερο σε σχέση με τη δύναμη που χρειάζεται για να λειτουργεί εύρυθμα, βρίσκονται αποσπασμένα σε πολιτικά πρόσωπα, δημοσιογράφους, επιχειρηματίες, ανενεργές επιτελικές αστυνομικές ή μη υπηρεσίες.
Όσο οι μάχιμες υπηρεσίες είναι γυμνές από προσωπικό, μη ορθά στελεχωμένες και διαθέτουν απαρχαιωμένα οχήματα (πολλά εκ των οποίων με πάνω από 300.000 χλμ στην πλάτη, εμφανίζουν συνεχώς μηχανικές βλάβες), θα είναι κάθε φορά θέμα τύχης η κατάληξη που θα έχει ένα σοβαρό συμβάν. Όταν βοηθούν οι συγκυρίες θα αντιμετωπίζεται, αλλά πολλές φορές θα καταλήγει σε τραγωδία.
Η έλλειψη αστυνομικών δυνάμεων είναι η απαρχή πολλών δεινών και παράλληλα αποτελεί σύνθετο πρόβλημα που έχει ως κύρια και βασική αιτία τη μη ορθολογική επιχειρησιακή κατανομή δυνάμεων.
Δεν χρειάζεται ίδρυση νέων υπηρεσιών ούτε δημιουργία νέων πρωτοκόλλων. Η λύση στο πρόβλημα είναι μία: Τροποποίηση του κώδικα μεταθέσεων – αποσπάσεων και παράλληλα άμεση επιστροφή στις μάχιμες υπηρεσίες όλου του προσωπικού, το οποίο αποσπάστηκε σε επιτελικές θέσεις, καθώς επίσης και στις φρουρές πολιτικών, δημοσιογράφων και επιχειρηματιών με τη φθηνή αιτιολογία «Έκτακτες – σοβαρές υπηρεσιακές ανάγκες».
Η στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσουμε είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με τα μεγάλα συμφέροντα και έχει να κάνει καθαρά με την πολιτική βούληση, αλλά και την νομοθέτηση νέων αυστηρών οργανικών νόμων και κανονισμών στην ΕΛΑΣ, που θα αφορούν στην επικαιροποίηση των οργανικών θέσεων εκάστου υπηρεσίας με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον.
Η κατάσταση στο Α.Τ. Μαραθώνα
Για να δώσω ένα παράδειγμα με αριθμούς προκειμένου κάποιοι να κατανοήσουν τι ακριβώς συμβαίνει, σάς παραθέτω τα παρακάτω στοιχεία:
Οι ανελαστικές ανάγκες προκειμένου να λειτουργεί εύρυθμα το Αστυνομικό Τμήμα Μαραθώνα έχοντας στελεχωμένες τις διοικητικές υπηρεσίες, το γραφείο Αξιωματικού Υπηρεσίας, τον σκοπό καταστήματος και μια εποχούμενη περιπολία σε 24ωρη βάση, ανέρχεται σε 25 αστυνομικούς, με την προϋπόθεση ότι ουδείς εξ αυτών δεν θα ασκεί κανένα άλλο καθήκον.
Θα πρέπει να επισημανθεί ότι δεν έχουν υπολογιστεί άδειες, ασθένειες κι άλλα κωλύματα, καθώς επίσης μέτρα τάξης σε διάφορες εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις και αθλητικά γεγονότα, τα οποία θα πρόσθεταν το λιγότερο 15 αστυνομικούς επιπλέον, με αποτέλεσμα ο συνολικός αριθμός να ανέρχεται σε 40 αστυνομικούς.
Όλα αυτά χωρίς να έχουμε υπολογίσει την έκταση και τον πληθυσμό του Δήμου, όπου βάσει οργανογράμματος της ΕΛ.ΑΣ. θα έπρεπε να υπηρετούν 55 στελέχη.
Μετά την ανάλυση αυτή σας παραθέτω τα παρακάτω στοιχεία τα οποία είναι ακριβή:
Σήμερα, στο ΑΤ Μαραθώνα υπηρετούν 20 αστυνομικοί, ένας υπηρεσίας γραφείου ενώ 16 είναι αποσπασμένοι-προσωρινά μετακινούμενοι, αλλά λογίζονται ως υπάρχουσα δύναμη.
Η αριθμητική διαφορά είναι εμφανώς σημαντική και μπορούμε να αντιληφθούμε πολύ εύκολα τι είναι αυτό που δεν πηγαίνει καλά.
Ο παραλογισμός
Πρέπει να πάψουν κάποιοι να ψάχνουν τις ευθύνες για πράξεις και παραλείψεις μόνο σε χαμηλόβαθμους αστυνομικούς, αλλά να κοιτάξουν και τον καθρέφτη τους.
Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία από την Eurostat, η Ελλάδα είχε κατά μέσο όρο σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης τη δεύτερη υψηλότερη αστυνομική δύναμη κατ’ αναλογία μετά την Κύπρο, με 517,5 αστυνομικούς ανά 100.000 κατοίκους. Το ίδιο διάστημα, ο ευρωπαϊκός μέσος όρος ήταν αρκετά χαμηλότερος.
Όλα τα παραπάνω έρχονται να επιβεβαιώσουν και με αριθμούς, τη μη ορθή κατανομή των αστυνομικών δυνάμεων και τον εμφανώς λανθασμένο επιχειρησιακό σχεδιασμό.
Η απαξίωση κάθε δημοσίου οργανισμού πόσω μάλλον της Αστυνομίας έχει ένα τραγικό αποτέλεσμα, τη στοχοποίηση των υπαλλήλων, αλλά και ένα επακόλουθο. Την αναποτελεσματικότητα του σκοπού που πρεσβεύουν.
Αριστείδης Μωραΐτης
Αξιωματικός ε.α. ΕΛ.ΑΣ., Τακτικό Μέλος Δημοτικής Επιτροπής Ισότητας Δήμου Μαραθώνα και Σύμβουλος Δημάρχου σε θέματα Προστασίας του Πολίτη
