Την πεποίθησή του ότι η μικρή Μαλένα Δασκαλάκη δεν πέθανε ούτε από τη λευχαιμία με την οποία είχε διαγνωστεί ούτε όμως και από ηπατική ανεπάρκεια όπως ανέφερε η ιατροδικαστική εξέταση, εξέφρασε σήμερα στη δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου ο παιδίατρος – ογκολόγος του νοσοκομείου Παίδων «Παναγιώτης και Αγλαΐα Κυριακού» Απόστολος Πουρτσίδης.
Ο μάρτυρας είχε εξετάσει το κοριτσάκι και είχε διαπιστώσει πως η κλινική εικόνα του κοριτσιού ήταν άψογη.
«Ήταν ένα σοκ για εμένα όταν έμαθε πως το παιδί έφυγε. Τι να σας πω;» είπε ο κ. Πουρτσίδης για να συμπληρώσει: «Με πήρε τηλέφωνο η κυρία Νικήτα και μου είπε: «χάσαμε τη Δασκαλάκη». Πραγματικά έμεινα, είχαμε άλλο παιδί τελικού σταδίου που περιμέναμε. Αυτό δεν το περίμενα με τίποτα ούτε στη πιο τρελή μου φαντασία. Οι γιατροί μου είπαν ότι βρήκαν τη Μαλένα σε μυδρίαση, ότι έγιναν προσπάθειες ανάνηψης».
- Πρόεδρος: Τι σημαίνει ότι τη βρήκαν σε μυδρίαση;
- Μάρτυρας: Ότι καρδιοαναπνευστικά δεν υπάρχει καμία λειτουργία, είναι η απώλεια των αισθήσεων. Είναι η άμεση ένδειξη θανάτου.
- Πρόεδρος: Πότε εγκαθίσταται η μυδρίαση;
- Μάρτυρας: Πέντε -δέκα λεπτά μετά το θάνατο. Είναι εγκατεστημένη όταν υπάρχει απώλεια των αισθήσεων.
Συνεχίζοντας την κατάθεσή του κ. Πουρτσίδης σημείωσε πως αμέσως μετά το θάνατο του παιδιού είχε πει στους γονείς ότι πρέπει να γίνει νεκροτομή. «Δεν ρώτησαν κάτι. Στο άκουσμα της λέξης νεκροτομή ο πατέρας ήταν σε μια πολυθρόνα και ψέλλιζε κάτι για την κορτιζόνη αλλά δεν θυμάμαι τι. Η μητέρα ίσως ρώτησε «πως έγινε αυτό». Μια γιαγιά αντέδρασε στη νεκροτομή «είναι ανάγκη να το πετσοκόψουν το παιδάκι;» είπε ο μάρτυρας ξεκαθαρίζοντας πως για εκείνον δεν υπάρχει καμία περίπτωση ο θάνατος της Μαλένας να οφείλεται σε ηπατική ανεπάρκεια.
Συγκεκριμένα, ο μάρτυρας ανέφερε: «Εγώ 35 χρόνια δεν έχω δει άνθρωπο με ηπατική ανεπάρκεια να περπατά στο διάδρομο. Δεν συζητάμε για ηπατική ανεπάρκεια για τη Μαλένα για ένα παιδί που κυκλοφορούσε λίγο πριν. Για εμένα δεν υπάρχει».
- Πρόεδρος: Τι συμπτώματα έχει ένας ασθενής με ηπατική ανεπάρκεια;
- Μάρτυρας: Είναι κατακίτρινος, δεν έχει διάθεση είναι κλινήρης μόνο, είναι σε μόνιμη υπνηλία, δεν αναγνωρίζει. Για μένα η Μαλένα δεν μας χάθηκε ούτε από την λευχαιμία της ούτε από ηπατική ανεπάρκεια σε αυτό βάζω και τη σφραγίδα μου. Δυστυχώς δεν ξέρω από τη τι.
Η έδρα κάλεσε τον κ. Πουρτσίδη να δει φωτογραφίες του νεκρού παιδιού προκειμένου να εκτιμήσει τα σημάδια στο πρόσωπο του κοριτσιού.
«Σίγουρα δεν υπήρχαν. Έστω και από κουνούπια τα φροντίζουμε τα παιδιά λόγω της θεραπείας. Σίγουρα θα το έβλεπε η κ. Νικήτα, θα το έγραφε και θα μου το έλεγε και εμένα. Στους γονείς δίνουμε και οδηγίες πως οτιδήποτε δουν στο παιδί να παίρνουν τηλέφωνο», τόνισε.
- Ένορκος: Από τα ευρήματα αποκλείετε το ενδεχόμενο της ασφυξίας;
- Μάρτυρας: Δεν αποκλείω τίποτα, πάντως το παιδί δεν πέθανε από λευχαιμία ή ηπατική ανεπάρκεια.
«Η μητέρα ήταν ψυχρή και αποστασιοποιημένη»
Νωρίτερα, στο δικαστήριο είχε καταθέσει η κλινική ψυχολόγος στο ογκολογικό τμήμα του νοσοκομείου Παίδων «Παναγιώτης και Αγλαΐα Κυριακού» Χαρίκλεια Λύρα, η οποία είχε συναντηθεί με την κατηγορούμενη μητέρα από την Πάτρα αλλά και με τον Μάνο Δασκαλάκη.
Η κ. Λύρα κατά τη διάρκεια της κατάθεσής της μετέφερε στο δικαστήριο τα όσα αποκόμισε από τη συνάντηση που είχε με τους γονείς του κοριτσιού αλλά και το ίδιο τα παιδάκι. «Η μητέρα προσπαθούσε να με πείσει ότι είχε αγωνία για τη Μαλένα, χωρίς όμως αυτό να συνοδεύεται από συναίσθημα και αγωνία. Δεν με έπεισε. Σκέφτηκα ότι δεν είχε εγκαθιδρυθεί καν η σχέση μητέρας – κόρης, δεν πρόλαβα όμως να βεβαιωθώ», τόνισε χαρακτηριστικά η μάρτυρας για τη Ρούλα Πισπιρίγκου για να προσθέσει:
«Η μητέρα είχε μια εμμονική σκέψη ότι θα συμβεί κάτι κακό, αυτό μου έκανε εντύπωση. Μου έλεγε για τη Μαλένα ότι είναι πολύ καλή σε σχέση με τη Τζωρτζίνα, ότι είναι ήσυχο κορίτσι που έχει σχέση καθαριότητας και τακτοποίησης. Αντίθετα για τη Τζωρτζίνα μου είπε ότι είναι θρασεία και εγωίστρια.
Όλα αυτά μου τα είπε αποστασιοποιημένα και ψυχρά. Οι χαρακτηρισμοί της με ξένισαν. Ένα παιδί 3,5 ετών όπως η Μαλένα δεν μπορεί να έχει ρόλο μητέρας. (…) Μου έλεγε αυτά που σκέφτεται με ένα τελείως ψυχρό τρόπο, αποστασιοποιημένο. Είδα ένα βλέμμα σκοτεινό, απαθές.
Η μητέρα δεν είχε το βλέμμα του ανθρώπου που υποφέρει. Δεν εξέφρασε καμία αγωνία. Είχε μια παγωμένη έκφραση. …Υπάρχουν γονείς που κλαίνε είναι σε απελπισία. Εκείνη ήταν σαν να ήταν σε αναμονή ενός επικείμενου κινδύνου».
Μάλιστα η μάρτυρας ανέφερε πως της έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι η Ρούλα Πισπιρίγκου της έλεγε πως φοβάται πολύ για τη Μαλένα. «Το πιο εντυπωσιακό όμως για μένα είναι ότι έλεγε ότι «δεν θα πάει καλά η Μαλένα».
Την ρώτησα γιατί σκέφτεται το χειρότερο για το παιδί της, αφού οι γιατροί της έλεγαν ότι θα πάει καλά. Αναφέρθηκε σε ένα κακό προηγούμενο. Μου είπε πως η μεγάλη κόρη έχει ένα πρόβλημα καρδιάς, πρόβλημα υγείας δεν ξέρω, δεν είναι ξεκάθαρο στο μυαλό μου. Σαν να μου είπε ακόμη ότι είχε μια ικανότητα μεταφυσική κάπως να διαισθάνεται το κακό που πρόκειται να συμβεί. Δεν με έπεισε.
Προσπαθούσε να με πείσει ότι είχε αγωνία για τη Μαλένα, χωρίς όμως αυτό να συνοδεύεται από συναίσθημα και αγωνία» είπε χαρακτηριστικά η κυρία Λύρα. Πάντως διευκρίνισε στο δικαστήριο πως δεν είναι σίγουρη αν η κατηγορούμενη μητέρα όταν της είπα για προβλήματα υγείας αναφέρονταν στη Τζωρτζίνα.
Ακόμη, η μάρτυρας κατέθεσε πως είχε επισκεφθεί και τη Μαλένα στο δωμάτιό της. «Ήταν και ο κ. Δασκαλάκης και μετά βγήκε. Το παιδί ήταν στο κρεβάτι, της συστήθηκα και μίλησα για την ασθένεια με ένα παιδικό τρόπο …».
- Πρόεδρος: Πως ήταν η Μαλένα;
- Μάρτυρας: Με άκουγε ανέκφραστη. Αυτό που με εντυπωσίασε είναι ότι δεν απευθύνθηκε στη μητέρα. Με τα παιχνίδια που της έδωσα άρχισε να κάνει ένα προσωπικό παιχνίδι. Δεν υπήρχε καμία αλληλεπίδραση μεταξύ μητέρας και παιδιού. Έκατσα εκεί μισή ώρα. Άφησα τα παιχνίδια στο κρεβάτι της, τα περιεργάστηκε και άρχισε νε λέει διάφορα λόγια σαν να προσπαθούσε να δημιουργήσει κάποιες ιστορίες. Δεν απηύθυνε τίποτα σε κανέναν στο παιχνίδι της, τίποτα στη μητέρα, ούτε η μητέρα στο παιδί.
- Πρόεδρος: Μήπως η μητέρα σκέφτηκε ότι θα είναι παρέμβαση στο έργο σας στα συμπεράσματα που θέλετε να βγάλετε;
- Μάρτυρας: Οι αντιδράσεις των γονιών σε αυτές τις περιπτώσεις είναι αυθόρμητες. Η μητέρα σε αυτό το διάστημα ήταν στην άλλη άκρη του δωματίου.
- Πρόεδρος: Ρωτήσατε τις νοσηλεύτριες πως αντιδρούσε η Μαλένα απέναντι σε εκείνες;
- Μάρτυρας: Μου είπαν ότι ήταν ένα παιδί χαρούμενο, ζωηρό που έκανε επαφή και αυτό μου έκανε εντύπωση. Εγώ όταν της έδωσα τα παιχνίδια ήταν ανέκφραστη. Δεν εξέφρασε καμία έκπληξη. Με παραξένεψε πολύ η στάση της μητέρας μέσα στο θάλαμο που ήταν σε απόσταση από το παιδί και δεν είχε καμία αλληλεπίδραση μαζί του.
- Πρόεδρος: Το έχετε ξαναδεί αυτό;
- Μάρτυρας: Όχι, σκέφτηκα ότι δεν είχε εγκατασταθεί η σχέση μητέρας – παιδιού. Αν είχα προλάβει να κάνω και άλλες συναντήσεις ενδεχομένως να μπορούσα να το πω με σιγουριά.
Τέλος, η ψυχολόγος κατέθεσε και στη στιγμή που έμαθε για το θάνατο της Μαλένας. «Έπαθα μεγάλο σοκ. Μου είπαν: «πέθανε η Δασκαλάκη». Δεν μπορούσα να φανταστώ και ρώτησα «η μάνα;» Μου είπαν ότι ήταν αιφνίδιος θάνατος.
- Πρόεδρος: Ρωτήσατε πως αντέδρασαν οι γονείς στο θάνατο του παιδιού τους;
- Μάρτυρας: Όχι, να σας πω κάτι; Μπροστά στο θάνατο όλοι κάνουν πίσω. Όταν ένα παιδί στο ογκολογικό πεθαίνει αφήνει πίσω του μια τεράστια θλίψη. Κανείς εκείνη τη στιγμή δεν μπορεί να ρωτήσει κανέναν. Τους συλλυπήθηκα, τους είπα ότι «είμαι στη διάθεσή σας». Φύγανε και μετά ήρθαν να πάρουν το φάκελο.
- Πρόεδρος: Τους πήρατε τηλέφωνο;
- Μάρτυρας: Δεν είναι απαραίτητο. Έγινα όλα πολύ ξαφνικά και είχα πολλά ερωτηματικά για το πως έγινε αυτό, είχα μεγάλη θλίψη. Η αποστασιοποιημένη στάση της μητέρας μου έκανε εντύπωση. Η συγκεκριμένη μητέρα είχε μεγάλη απόκλιση σε σχέση με άλλους γονείς που είχα δει.
