H Εθνική Άμυνα δεν είναι έργο μόνο των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά όλης της κοινωνίας. Η Κυβέρνηση θα πρέπει να λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα, κυρίως μέσω των βαθμίδων εκπαίδευσης, για την ενίσχυση της Εθνικής Συνείδησης και την τόνωση του Εθνικού Φρονήματος του Ελληνικού λαού.
Ο πόλεμος είναι ύψιστη πολιτική πράξη και σ΄ αυτόν συμμετέχουν Κυβέρνηση – Κρατικός Μηχανισμός – Ένοπλες Δυνάμεις και όλος ο λαός.
Το προσωπικό των ΕΔ αποτελεί τον κρίσιμο εκείνο παράγοντα, που με την κατάλληλη εκπαίδευση, τον επαρκή εξοπλισμό και την ανάπτυξη του εθνικού φρονήματος, θα υπερασπιστεί την Εθνική Κυριαρχία της χώρας.
Εξαγγέλθηκε, σε πολλά και ποικιλόμορφα ακροατήρια, αναδιοργάνωση των ΕΔ με βάση τις σύγχρονες εχθρικές απειλές (κυβερνοεπιθέσεις, υβριδικές απειλές, μη επανδρωμένα αεροσκάφη, βαλλιστικοί πύραυλοι, κλπ).
Τίθεται το ερώτημα, υπάρχει σχετική μελέτη;
Έχει εγκριθεί η πολυδιαφημισμένη ατζέντα 2030 από τα υπάρχοντα θεσμικά κυβερνητικά όργανα και θεσμικά όργανα του Υπουργείου (ΚΥΣΕΑ – ΣΑΜ) ή είναι διάσπαρτες απόψεις;
Η απαίτηση για οργανωτική αλλαγή των ΕΔ σε θέματα προσωπικού, νοοτροπίας, δομής διοικήσεως, υποστήριξης Διοικητικής Μέριμνας και διακλαδικότητας, είναι μία πραγματικότητα, πάντα όμως σε συνδυασμό με τις ανάγκες των Γενικών Επιτελείων και την ανάπτυξη βιώσιμης και παραγωγικής Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας (ΕΑΒ).
Οι προσπάθειες αναδιάρθρωσης που επιχειρήθηκαν τα τελευταία χρόνια δεν ευοδώθηκαν λόγω πολλών παραγόντων που επέδρασαν και αλλαγής της στόχευσης, κάθε φορά που υπήρχε κυβερνητική αλλαγή.
Ο περιορισμός (σύμπτυξη ή κατάργηση) μεγάλου αριθμού στρατοπέδων που αποδεδειγμένα δεν προσφέρουν στην επιχειρησιακή λειτουργία των ΕΔ ήταν ανέκαθεν θέμα προβληματισμού και έχει εξετασθεί, επί σειρά ετών.
Το πρόβλημα της χαμηλής επανδρώσεως των Μονάδων κύρια του Στρατού Ξηράς οφείλεται στην μείωση της θητείας, για λόγους ψηφοθηρικούς, το 2002 (σε 12 μήνες), το 2009 (9 μήνες και με συμπληρωματική αξιοποίηση των ΕΠΟΠ που πλέον είναι σε προχωρημένη ηλικία) και την κοροϊδία αυξήσεως της, το 2020 σε 12 μήνες αλλά ουσιαστικά 9, με αυτούς που επιλέγουν τους 12 να είναι το 60% των κατατασσομένων, που τοποθετούνται σε υπηρεσίες εσωτερικού, παραμένοντας παντελώς ανεκπαίδευτοι και εμπλουτίζοντας την εφεδρεία με ΜΗ εκπαιδευμένους για πόλεμο άνδρες διασφαλίζοντας υψηλές επανδρώσεις σε υπηρεσίες εσωτερικού και χαμηλές στις μάχιμες μονάδες.
Μία μερικώς τελέσφορη λύση θα ήταν η αύξηση της θητείας σε 15 μήνες χωρίς εκπτώσεις, πλην των προστατών οικογενειών, η αυστηριοποίηση του νόμου περί στρατεύσεως δια την κατά το δυνατόν εξάλειψη της ανυποταξίας Εξωτερικού /Εξωτερικού, ο περιορισμός των αναβολών στρατεύσεως ιδιαίτερα λόγω σπουδών, στράτευση στα 18 και εξέταση της δυνατότητας στράτευσης των γυναικών, με παράλληλη θέσπιση σοβαρών κινήτρων.
Προσωπικά θεωρώ ότι και τώρα είναι εξαιρετικά δύσκολο να ξεπεραστούν οι αντιδράσεις που προέκυψαν στο παρελθόν και δεν θα δούμε θεαματικές αλλαγές.
Σε κάθε περίπτωση στόχος πρέπει να είναι η δημιουργία ενός στρατού με υψηλή κινητικότητα, με επαρκή στελέχωση, με προσωπικό που διακρίνεται από υψηλό ηθικό και πειθαρχία, άρτια εκπαιδευμένο, με συστήματα διοικήσεως και ελέγχου σύγχρονης τεχνολογίας, με υψηλή ικανότητα διακλαδικής συνεργασίας και ικανό για την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας.
Είναι γνωστό ότι το 2018 το ΥΠΕΘΑ αποφάσισε να κλείσει τα Κέντρα Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων στην Ηπειρωτική Ελλάδα και οι διαδικασίες κατάταξης και εκπαίδευσης των Ν/Σ να πραγματοποιείται στους Σχηματισμούς Α’ Γραμμής.
Μετά από πέντε περίπου χρόνια, διαπιστώθηκε ότι το σύστημα δεν απέδωσε και τα Κέντρα Εκπαιδεύσεως Νεοσυλλέκτων (ΚΕΝ) στο εσωτερικό ξανάνοιξαν, αφού βεβαίως μέσα σε αυτό το διάστημα είχαν υποστεί φθορές οι εγκαταστάσεις υποδομής και χρειαζόταν να γίνει συντήρηση υψηλού οικονομικού κόστους.
Τώρα ανακοινώθηκε από τον κ. ΥΠΕΘΑ, ότι θα κλείσουν 137 στρατόπεδα, χωρίς ακόμα να υπάρχει ενημέρωση ποια είναι αυτά. Ενδεχομένως και κάποια από αυτά που άνοιξαν πριν ένα χρόνο, που είχαν κλείσει το 2018.
Σε κάθε περίπτωση, η εξαγγελθείσα αναδιοργάνωση του Στρατού Ξηράς, σε συνδυασμό με κρίσιμα προβλήματα εξοπλισμού και οπλικών συστημάτων, με τα οποία έρχεται αντιμέτωπος ο Στρατός Ξηράς (ΣΞ), ο οποίος φαίνεται να παραμένει στάσιμος, ενώ οι άλλοι δύο κλάδοι των Ενόπλων Δυνάμεων σημειώνουν πρόοδο. Βασικά ζητήματα, όπως η ανανέωση του αρματικού δυναμικού, η αναβάθμιση συστημάτων πυροβολικού και αντιαεροπορικής προστασίας, η αντικατάσταση παλαιωμένων οχημάτων και ο εκσυγχρονισμός του πεζικού, παραμένουν ανεπίλυτα, προκαλώντας ανησυχίες για την επιχειρησιακή ετοιμότητα του ΣΞ έως το 2030.
Πρόσφατα με μία αιφνιδιαστική ενέργεια, προστέθηκε εμβόλιμα στο άρθρο 37 του Σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υγείας με τίτλο «Αναμόρφωση του θεσμού του προσωπικού Ιατρού-σύσταση Πανεπιστημιακών κέντρων Υγείας και άλλες διατάξεις», προσθήκη που αφορά το Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου ΝΙΜΤΣ, στο οποίο το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ασκεί εποπτεία, δια μέσου του ΓΕΣ. Στο αναφερόμενο άρθρο προβλέπονται αλλαγές στη σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΝΙΜΤΣ, όσο και στη Διοικητική του δομή, δηλαδή στη θέση του Γενικού Δντη του Νοσοκομείου, δεν θα είναι πλέον, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, στρατιωτικός εν ενεργεία ή αποστρατεία, αλλά θεσπίζεται η δυνατότητα να είναι και πολίτης.
Το Σχέδιο Νόμου κατατέθηκε την Παρασκευή 25 Οκτ 2024 στη Βουλή, χωρίς το συγκεκριμένο άρθρο, να έχει περάσει από διαβούλευση. Πέρασε από την Διαρκή Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων, συζητήθηκε στην ολομέλεια την Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2024 και ψηφίστηκε την Τετάρτη 13 Νοε 2024 (ν. 5157/2024) χωρίς να ακουστεί η άποψή μας, για μια ακόμη φορά, παρά το γεγονός ότι το ζητήσαμε επισταμένως.
Είναι δεδομένο ότι οι τροποποιήσεις που περιλαμβάνονται στο άρθρο 37 του νομοσχεδίου και συγκεκριμένα στα άρθρα 4 (σύνθεση ΔΣ) και 5 (Διοίκηση ΝΙΜΤΣ) του αναγκαστικού νόμου 1137/1946, που επηρεάζουν τη λειτουργία του Διοικητικού Συμβουλίου, θα έπρεπε να έχουν τεθεί σε γνώση του, να έχουν εξετασθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Νοσοκομείου και σε περίπτωση έγκρισης από το ΔΣ/ΝΙΜΤΣ να έχουν αποσταλεί δια μέσω του ΓΕΣ στο ΥΠΕΘΑ, για νομοθετική παρέμβαση.
Τα γεγονότα έχουν σκηνοθετηθεί, από τους αρμόδιους και υπεύθυνους και οδηγούνται βήμα-βήμα έτσι ώστε σε λίγες ημέρες το ΝΙΜΤΣ να έχει ΠΟΛΙΤΗ Διοικητή, για πρώτη φορά στα 78 χρόνια λειτουργίας του!
Ποιοί είναι άραγε οι λόγοι που επιβάλλουν, εν αγνοία του Διοικητικού Συμβουλίου του Νοσοκομείου, το μεθοδευμένο πέρασμα της Διοίκησής του, από τους Στρατιωτικούς Ιατρούς, σε Πολιτικό Πρόσωπο;
Τηρήθηκαν οι προβλεπόμενες εκ του νόμου (ν.5062/2023) διαδικασίες;
Επίσης είναι σημαντικό να τονισθεί ότι η αποζημίωση που προβλέπεται από το άρθρο 37, όταν ο «Διοικητής» του ΝΙΜΤΣ ΔΕΝ είναι ε.ε. ή ε.α. Αξκος, αλλά πολίτης, η αποζημίωσή του καθορίζεται σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 22 του ν.4354/2015 (αντιμίσθια Περιφερειαρχών, Προέδρων ΟΤΑ κλπ) είναι αρκετά μεγαλύτερη από την αποζημίωση που θα δινόταν, εάν ο «Διοικητής» ή (Γενικός Δντης) ήταν Αξκος ε.ε. ή ε.α και φυσικά θα επιβαρύνει τον ήδη προβληματικό Προϋπολογισμό του Νοσηλευτικού Ιδρύματος.
Ποιοι είναι αλήθεια οι λόγοι που επιβάλλουν την αυθαίρετη αύξηση του αριθμού των μελών του ΔΣ/ΝΙΜΤΣ, από έντεκα (11) που είναι σήμερα, σε δεκατρία (13);
Από πόσα άτομα να αποτελείται άραγε το ΔΣ του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός, το οποίο είναι πολλαπλάσιας δυναμικότητας του ΝΙΜΤΣ;
Το θεμελιακό και ουσιώδες αγαθό της υγείας βασικά προστατεύεται και προάγεται με τη λειτουργία και τη διάθεση των ιδρυμάτων υψίστης κοινωνικής αξίας και σημασίας, δηλαδή των νοσοκομείων, η ίδρυση, η οργάνωση και η λειτουργία των οποίων αποτελεί και δείκτη του πολιτιστικού επιπέδου ενός κράτους και καταδεικνύει σε μεγάλο βαθμό την επιτυχία και την αποτελεσματικότητα της κοινωνικής πολιτικής της κάθε χώρας.
Κύριο μέλημα όλων και ιδιαίτερα των αρμοδίων και υπευθύνων, πρέπει να είναι η παροχή νοσοκομειακών φροντίδων υγείας υψηλού επιπέδου στην κοινωνία και όχι η υποβάθμιση ενός Νοσηλευτικού Ιδρύματος.
Το ΝΙΜΤΣ, ΔΕΝ έχει ανάγκη από αύξηση των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του και την τοποθέτηση πολίτη στην θέση του Γενικού Δντή. Έχει όμως ανάγκη από άμεση συντήρηση – βελτίωση των κτιριακών του εγκαταστάσεων, την αναβάθμιση του τεχνολογικού του εξοπλισμού και την αναπλήρωση του ελλείποντος Ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού.
Υπογραμμίζεται ότι με τον ισχύοντα νόμο του ΝΙΜΤΣ μεταξύ των πόρων του Ιδρύματος είναι και η υποχρεωτική μηνιαία εισφορά των Μετόχων και μερισματούχων του ΜΤΣ. Η εισφορά αυτή υπολογίζεται σε ποσοστό επι των συνολικών μηνιαίων αποδοχών του βαθμού των σε ενέργεια στελεχών ή επι των συντάξεων των αποστράτων και των ορφανικών οικογενειών και είναι επίσης γνωστό ότι και οι Συνταξιούχοι Στρατιωτικοί υπόκεινται στην μηνιαία κράτηση ύψους 6% υπερ υγειονομικής περίθαλψης (άρθρο 1 ν. 4334/2015 – ΦΕΚ 80 Α).
Εδώ και χρόνια στο ΝΙΜΤΣ και τα λοιπά στρατιωτικά νοσοκομεία, πλέον των προβλεπόμενων από τη νομοθεσία τους ρητά και με σαφήνεια ατόμων, νοσηλεύονται και ασφαλισμένοι των άλλων δημοσίων και λοιπών ταμείων και ανασφάλιστοι χωρίς την υποχρέωση καταβολής οποιασδήποτε εισφοράς.
Είναι αδιανόητο να παίρνονται αποφάσεις ερήμην του Διοικητικού Συμβουλίου του Νοσηλευτικού Ιδρύματος και των Μετόχων και Μερισματούχων του ΜΤΣ, με μονομέρεια και παντελή έλλειψη διαλόγου.
Η αδιαφάνεια οι αποκλεισμοί και η μεθόδευση γεννούν την έντονη ανησυχία των ενδιαφερομένων.
Είναι ευπρόσδεκτη η καινοτομία και πολύ καλή η έρευνα στις Ε.Δ της χώρας, όμως τι γίνεται αλήθεια με το Προσωπικό και τις οικογένειές τους, οι οποίες υφίστανται άμεσα τις συνέπειες του Στρατιωτικού επαγγέλματος;
Η πολύ μικρή συμμετοχή ή η απαρέσκεια υποψηφίων να δηλώσουν επιθυμία φοίτησης σε Στρατιωτικές Σχολές σε σχέση με το παρελθόν, καθώς και οι πολλές παραιτήσεις σπουδαστών των ΑΣΕΙ και ΑΣΣΥ είναι μια πραγματικότητα και οφείλεται κυρίως στα παρακάτω:
- Οι πολύ χαμηλοί μισθοί των στρατιωτικών, όπως αυτοί ισχύουν με την έξοδό τους από τις παραγωγικές σχολές, ειδικά όταν πρόκειται να υπηρετήσουν σε μεγάλα αστικά κέντρα, και ακόμη χειρότερα σε νησιά (είναι πλέον όλα τουριστικά) αντιμετωπίζουν υψηλό κόστος διαβίωσης.
- Το συνδυαζόμενο με κινδυνώδεις δραστηριότητες του στρατιωτικού επαγγέλματος, οι συνθήκες διαβίωσης, οι στρατιωτικές υποχρεώσεις και οι μεγάλες απαιτήσεις της Υπηρεσίας από το προσωπικό στις Μονάδες, στα Πολεμικά πλοία, στα αεροδρόμια, στα Στρατ. Νοσοκομεία κλπ δημιουργούν κατά το μάλλον ή ήττον συνθήκες πιεστικές, σε πολλές δε περιπτώσεις σκληρές και δυσβάστακτες.
- Οι συχνές και απαιτητικές Ασκήσεις με πολυήμερες 24ωρες βάρδιες χωρίς επί πλέον αμοιβή.
- Δεν περιλαμβάνεται η πολυήμερη καταπόνηση του προσωπικού σε έκτακτες εθνικές κρίσεις όπως συνέβη στο πρόσφατο παρελθόν στον Έβρο και στο Αιγαίο.
- Δεν υπάρχουν στον επιθυμητό βαθμό οι από χρόνια υποσχεθείσες εξαγγελίες για «έμμεσες κοινωνικές παροχές» όπως είναι η στέγαση, η μετακίνηση, οι εν γένει συνθήκες διαβίωσης και περίθαλψης στελεχών και των οικογενειών τους κ.α. στα οποία προστίθενται και οι συχνές μεταθέσεις.
- Η ΜΗ αποζημίωση του Νοσηλευτικού Προσωπικού των Στρατιωτικών Νοσοκομείων των ΕΔ με το επίδομα 15% της Ανθυγιεινής Εργασίας και αποζημίωσης νυχτερινών και αργιών που λαμβάνουν οι Νοσηλευτές στο ΕΣΥ ενώ ασκούν επακριβώς τα ίδια καθήκοντα.
- Η μείωση της ανεργίας τα τελευταία χρόνια και η συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση εργαζομένων με σχετικά ικανοποιητικές αμοιβές (σίγουρα καλύτερες από αυτές στις ΕΔ) στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, δημιουργούν απαρέσκεια φοίτησης σε στρατιωτικές σχολές αφενός και αποφυγή επιλογής εργασίας σε σκληρές συνθήκες αφετέρου, χωρίς να απολαμβάνει μάλιστα ο στρατιωτικός όλο το εύρος των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών ενός ιδιώτη ή δημοσίου υπαλλήλου εργαζόμενου.
- Οι χαμηλές συντάξεις των στρατιωτικών συνταξιούχων που ανάλωσαν τη ζωή τους σε σκληρές και επικίνδυνες συνθήκες εργασίας είναι μια συνθήκη ασφάλειας που τη γνωρίζουν όσοι εισέρχονται σε μια νέα εργασία και οι υποψήφιοι Στρατ. Σχολών το γνωρίζουν αυτό, από τα ΜΜΕ και την κοινωνία.
- Ένας νέος ή μια νέα που γνωρίζει όλα ή τα περισσότερα από τα παραπάνω όπως συνοπτικά αναφέρθηκαν για τις ΕΔ, οδηγείται με εύλογη ευκολία στην απόφαση αποφυγής δήλωσης ως πρώτη (ή και δεύτερη) επιθυμία φοίτησης σε μία από τις στρατιωτικές σχολές της χώρας.
Είναι αναγκαίο να γίνει ένας σοβαρός προγραμματισμός έτσι ώστε να επιλυθούν σε σύντομο χρόνο και δεσμευτικά όλα τα προαναφερόμενα ως ΑΙΤΙΕΣ της ΑΠΑΡΕΣΚΕΙΑΣ των νέων στο να εισέρχονται στις Παραγωγικές Σχολές των ΕΔ. Στο πρόβλημα επιβάλλεται να ενσκήψει με σοβαρότητα, χωρίς στερεότυπα και αποκλεισμούς, χωρίς προκαταλήψεις και με ενάργεια το ΥΠΕΘΑ και η σημερινή ηγεσία των ΕΔ και να προτείνουν λύσεις οι οποίες ΕΙΝΑΙ κατ΄ εξοχήν Οικονομικές, εξασφαλίζοντας αντίστοιχα οικονομικά κίνητρα για το προσωπικό των ΕΔ.
Τα αρμόδια Επιτελεία και οι «Κοινωνικοί Εταίροι» πρέπει να ακούγονται. Μην εφαρμόζετε την αρχή του «ενός ανδρός» γιατί δεν είναι σωστό για τις ΕΔ.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ) υπάρχουν για να προασπίζονται το υπερπολύτιμο αγαθό της Ελευθερίας της Πατρίδας και επιβάλλεται να ισχύσει μια ΑΡΜΟΝΙΑ κατανομής πόρων μεταξύ εξοπλισμών και αμοιβών του στρατιωτικού προσωπικού. Δεν πρέπει με ευκολία, παρά τη δημοσιονομική στενότητα, να διατίθενται τεράστιες πιστώσεις (και ορθώς γίνεται) για εξοπλισμούς και σύγχρονα οπλικά συστήματα τα οποία όμως θα κληθούν να λειτουργήσουν «πένητες» Αξιωματικοί – Υπαξκοί και ανεκπαίδευτοι οπλίτες, στην ξηρά στη θάλασσα και στον αέρα, με κίνδυνο της ζωής τους, αμειβόμενοι με μισθούς και συντάξεις(για το Μόνιμο Προσωπικό), στο όριο της φτώχειας.
Ας σημειωθεί ότι ο Στρατιωτικός είναι ο μόνος κλάδος δημοσίου λειτουργού, που δεν είναι μόνιμος εργασιακά και τούτο όχι μόνο λόγω της ενδεχόμενης αποστρατείας τους κατά τις περιοδικές ετήσιες κρίσεις αξιολόγησης, αλλά και μέσω πειθαρχικών συμβουλίων, με βάση έναν απαρχαιωμένο κώδικα αυστηρής δεοντολογίας.
Καλό είναι το αφήγημα των μεταρρυθμίσεων που θα τα αλλάξουν όλα αλλά η καθημερινότητα εξακολουθεί να είναι το προαπαιτούμενο πεδίο εξέτασης όλων των παραπάνω θεμάτων.
Υπτγος ε.α Ιωάννης Δεβούρος
Πρόεδρος Ε.Α.Α.Σ
