Στις 29 Φεβρουαρίου 1988 διαδραματίστηκε μια τραγική ιστορία στην Αργυρούπολη που συγκλόνισε την κοινή γνώμη.
Μια γυναίκα κατηγορήθηκε για τη δολοφονία του συζύγου της, ωστόσο αθωώθηκε από το δικαστήριο.
Αργυρούπολη: Το χρονικό της υπόθεσης
Η υπόθεση αφορούσε μια οικογενειακή τραγωδία, όπου η γυναίκα κατηγορήθηκε ότι σκότωσε τον σύζυγό της.
Στις 29 Φεβρουαρίου 1988 η γυναίκα άρχισε να τηλεφωνεί σε γνωστούς, καθώς όπως υποστήριζε, ο άνδρας της είχε αργήσει να επιστρέψει στο σπίτι.
Το επόμενο πρωί, πήγε στην ασφάλεια για να δηλώσει την εξαφάνισή του. Οι αστυνομικοί που της πήραν κατάθεση δήλωσαν ότι ήταν αναστατωμένη.
Λίγες μέρες αργότερα ένας οδηγός έξω από το Καπανδρίτι εντόπισε νεκρό τον άνδρα της γυναίκας. Το πρόσωπό του ήταν ελαφρώς παραμορφωμένο από μία σφαίρα και το κεφάλι του ήταν καλυμμένο από το σακάκι του.
Αν και η γυναίκα δεν είχε κινήσει τις υποψίες των Αρχών, κάποιες μαρτυρίες την «έκαψαν». Μία γυναίκα του περιβάλλοντος της οικογένειας κατέθεσε ότι παλαιότερα η σύζυγος είχε αποπειραθεί να σκοτώσει το άνδρα της δυο φορές
Έτσι, η χήρα κλήθηκε να δώσει δεύτερη κατάθεση και έπεσε σε πολλές αντιφάσεις. Λίγο αργότερα η γυναίκα τα ομολόγησε όλα.
Η γυναίκα υποστήριξε ότι ο άνδρας της απείλησε να την σκοτώσει με το όπλο όσο ήταν στο αυτοκίνητο γυρνώντας από τη Χαλκίδα, τσακώθηκαν και το το όπλο εκπυρσοκρότησε, σκοτώνοντας τον άνδρα. Πανικοβλήθηκε, άφησε το πτώμα στο σημείο και εξαφανίστηκε.
Συνελήφθη και παραπέμφθηκε σε δίκη.
Αργυρούπολη: Η δίκη και η αθώωση
Η κατηγορούμενη τα αρνήθηκε όλα στα δίκη και κατέθεσε ότι οι ανακριτές τη βασάνισαν και της απέσπασαν την ομολογία με τη βία.
Κατά τη διάρκεια της δίκης, παρουσιάστηκαν στοιχεία και καταθέσεις που αμφισβήτησαν την ενοχή της κατηγορουμένης.
Το δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα της υπόθεσης, αποφάσισε την αθώωσή της, κρίνοντας ότι δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία για να στηρίξουν την κατηγορία της ανθρωποκτονίας.
Η υπόθεση της Αργυρούπολης αναδεικνύει τη σημασία της διεξοδικής έρευνας και της δίκαιης δίκης, καθώς και την ανάγκη για προσεκτική αξιολόγηση των στοιχείων σε κάθε περίπτωση. Η αθώωση της κατηγορουμένης υπογραμμίζει τη θεμελιώδη αρχή του δικαίου ότι η ενοχή πρέπει να αποδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολίας.
Η υπόθεση αυτή παραμένει μια από τις πιο συζητημένες στην ελληνική δικαστική ιστορία, καθώς έθεσε ερωτήματα σχετικά με τις οικογενειακές σχέσεις, την ψυχολογία των εμπλεκομένων και τη λειτουργία του δικαστικού συστήματος.
