Η Μυρτώ της Πάρου, το κορίτσι που συγκλόνισε το πανελλήνιο πριν από χρόνια με την τραγική ιστορία της, γιόρτασε τα 28α της γενέθλια. Με μια συγκινητική ανάρτηση, η μητέρα της, Μαρία Κοτρώτσου, τίμησε τη μέρα αυτή με λόγια γεμάτα αγάπη, πόνο αλλά και θαυμασμό για τη δύναμη και την ψυχή της κόρης της.
«Μπορεί να μην ζεις τη ζωή σου όπως την είχα ονειρευτεί, όπως κάθε γονιός φαντάζεται για το παιδί του, όμως για μένα κάθε μέρα είναι γεμάτη με το φωτεινό σου χαμόγελο, την καλοσύνη της ψυχής σου και το βλέμμα σου, γεμάτο αγάπη», έγραψε, μεταξύ άλλων, η μητέρα της Μυρτούς.
Η τραγική ιστορία της Μυρτούς
Η ιστορία της Μυρτούς ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2012, όταν, σε μία από τις πιο πολυσύχναστες παραλίες της Πάρου, υπέστη μια αποτρόπαια επίθεση. Ο δράστης, ένας παράνομος μετανάστης, επιτέθηκε βάναυσα στην τότε ανήλικη κοπέλα, αφήνοντάς την σχεδόν νεκρή. Τα τραύματα που της προκάλεσε ήταν βαρύτατα, με αποτέλεσμα να μείνει με μόνιμες αναπηρίες. Η Μυρτώ βρέθηκε σε κρίσιμη κατάσταση, χτυπημένη και σε κώμα, και μεταφέρθηκε άμεσα σε νοσοκομείο της Αθήνας.
Αρχικά, οι αρχές προσέγγισαν το περιστατικό ως ατύχημα. Ωστόσο, στη συνέχεια ήρθαν στο φως στοιχεία που έδειξαν την φρικαλεότητα της πράξης, και έτσι ξεκίνησε η αναζήτηση και τελικά η σύλληψη του δράστη.
Η υπόθεση προκάλεσε τεράστια συγκίνηση στην κοινή γνώμη. Ο κόσμος κινητοποιήθηκε, προσφέροντας οικονομική στήριξη στην οικογένεια. Οι αρμόδιοι φορείς προχώρησαν στη μεταφορά της Μυρτούς σε εξειδικευμένο θεραπευτικό κέντρο στο εξωτερικό, με την υποστήριξη του κράτους αλλά και με συνεισφορά από ιδιώτες και ομογενειακές οργανώσεις.
Στη διάρκεια των ετών που ακολούθησαν, η Μυρτώ έδωσε μάχες καθημερινά. Βγήκε από το κώμα, ακολούθησε πρόγραμμα αποκατάστασης, και παρά τις σοβαρές δυσκολίες στην επικοινωνία και την αυτοεξυπηρέτηση, κατάφερε να επιστρέψει στο πατρικό της σπίτι. Η οικογένειά της, και κυρίως η μητέρα της, παραμένει στο πλευρό της αδιάκοπα.
Σήμερα, η Μυρτώ ζει μία ζωή διαφορετική, γεμάτη προκλήσεις, αλλά με αξιοθαύμαστη αξιοπρέπεια και δύναμη. Η μητέρα της συνεχίζει να δίνει φωνή στον αγώνα της, υπενθυμίζοντας σε όλους ότι πίσω από τις λέξεις «θύμα» και «επιζήσασα», βρίσκεται ένας άνθρωπος με ψυχή, ελπίδες και μια απέραντη επιθυμία για ζωή.
