Στα 91 του χρόνια απεβίωσε ο πρώην βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων πρώην βουλευτών και ευρωβουλευτών, Κώστας Πυλαρινός.
Ήταν παντρεμένος με τη Βικτωρία Ανθοπούλου και πατέρας ενός γιου.
Ο Κώστας Πυλαρινός γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1934. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες, Νομικά, Δημόσια Διοίκηση στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Παρισίων.
Ανέπτυξε πλούσια δημόσια, πολιτική και κοινωνική δράση και υπηρέτησε σε διάφορους εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς.
Μεταξύ άλλων, διετέλεσε Γενικός Γραμματέας της Ε.Ε. της Ευρωπαϊκής Κινήσεως Νέων (1958), μέλος Δ.Σ. της Ευρωπαϊκής Ενώσεως Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτου (1975), ιδρυτικό μέλος της Εθνικής Οικολογικής Εταιρείας, μέλος της Ενώσεως Συντακτών Αθηναϊκού Τύπου (1965), του Οικονομικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος, καθώς και ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος του Κέντρου Πολιτικών Μελετών και Τεκμηρίωσης (1982).
Η πολιτική του σταδιοδρομία ξεκίνησε το 1957 ως μέλος του πολιτικού γραφείου του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή μέχρι το 1963.
Το 1967 διετέλεσε σύμβουλος του υπουργείου Προεδρίας στην κυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλόπουλου.
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας συμμετείχε ενεργά στον αντιδικτατορικό αγώνα και υπήρξε ιδρυτικό μέλος και Γενικός Γραμματέας της ΕΡΕ Εξωτερικού. Μετά τη Μεταπολίτευση, ανέλαβε πολυσχιδή πολιτική δράση.
Διετέλεσε Νομάρχης Μεσσηνίας (1974-76) και Νομάρχης Θεσσαλονίκης (1976-80), σε μια περίοδο έντονων σεισμών, όπου συνέβαλε στην ανάδειξη του ζητήματος του Μετρό Θεσσαλονίκης.
Ήταν ακόμη ιδρυτής και Γενικός Γραμματέας του Ριζοσπαστικού Κινήματος (1980-87).
Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας (1989) επί κυβέρνησης Τζαννετάκη, Εκπρόσωπος Τύπου της Νέας Δημοκρατίας (1989), Γενικός Γραμματέας Τύπου και Πληροφοριών και Εκπρόσωπος Τύπου της κυβέρνησης Μητσοτάκη (1990-91), καθώς και Γενικός Γραμματέας του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (1991-92).
Ως Γενικός Διευθυντής της Νέας Δημοκρατίας (1992-93) ανέλαβε τη διοίκηση του κόμματος και εξελέγη βουλευτής Επικρατείας στις εκλογές του 1993.
Υπήρξε ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος του Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων (1991), ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Μουσικής Θεσσαλονίκης και του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης (1991), καθώς και πρόεδρος της Κοινωνίας Πολιτών για την Προστασία των Φυσικών Πόρων (1999).
Επιπλέον, υπήρξε αντιπρόεδρος του Διεθνούς Ιδρύματος «Maria Callas» και πρόεδρος του Συλλόγου Υποτροφιών «Μαρία Κάλλας», ενώ συμμετείχε και στο Διοικητικό Συμβούλιο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (2004-2010).
Διετέλεσε επίσης αντιπρόεδρος και πρόεδρος του Συλλόγου «Οι Φίλοι της Μουσικής» (2008-2011), καθώς και σύμβουλος Οικονομικών και Οργανώσεως της Εκκλησίας της Ελλάδος και γενικός διευθυντής των Οικονομικών και Τεχνικών Υπηρεσιών της (1998-2008).
Έχει τιμηθεί με τις ανώτερες διακρίσεις των Πατριαρχείων Κωνσταντινουπόλεως, Ιεροσολύμων, Ρωσίας, Ρουμανίας, Σερβίας και της Εκκλησίας της Ελλάδος. Το 1971 του απονεμήθηκε το βραβείο «Ρομπέρ Σουμάν» (Robert Schuman).
Επίσης, υπήρξε συγγραφέας μονογραφιών, μελετών, εισηγήσεων και άρθρων στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο. Μεταξύ αυτών: «Η Ειρηνική (Ελεγχόμενη) Χρήση της Ατομικής Ενέργειας» (1968), «Διπλή Ευρωπαϊκή Βουλή» (1971), «Ιστοριογραφία των εκλογικών συστημάτων»(1975), «Μύθοι και Παρεξηγήσεις για την Εκκλησιαστική Περιουσία»(2006).
Τέλος, ανακηρύχθηκε επίτιμος δημότης του Δήμου Θεσσαλονίκης, του Δήμου Καλαμάτας και της Πολιτείας Λουϊζιάνα των ΗΠΑ (Baton Rouge).
