Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα. Τη λαϊκή αυτή ρήση θα πρέπει να σκέφτονται αυτές τις μέρες πολλοί στο κυβερνητικό στρατόπεδο και ιδίως αυτοί που ασχολούνται με τα του μεταναστευτικού ζητήματος.
Δηλαδή, της λαθρομετανάστευσης, όπως πραγματικά είναι, αλλά και αυτό κάποιοι κόντεψαν να μας απαγορεύσουν να το λέμε, για να μη θίγονται λέει, όσοι έρχονται παράνομα στην χώρα μας.
Να λοιπόν που τώρα, η κυβέρνηση, που ενώ αντιμετώπισε με επιτυχία πριν χρονιά την αντίστοιχη «εισβολή» στον Έβρο, βρέθηκε μπροστά σε μια νέα εισβολή, αλλά πιάστηκε απροετοίμαστη.
Ας δούμε όμως γιατί συνέβη αυτό παρότι και εμπειρία είχαμε ως χώρα, αλλά και μηνύματα πως κάτι τέτοιο θα ξανασυμβεί.
Συνέβη γιατί ένα μέρος της κυβέρνησης, καθώς και μεγάλο μέρος της αντιπολίτευσης, δεν μπορούν (ή δεν θέλουν) να κατανοήσουν πως έχουμε μια οργανωμένη εισβολή συγκεκριμένης θρησκευτικής κατηγορίας ανθρώπων.
Έχουμε κύματα νεαρών ανδρών, στην πλειοψηφία, μουσουλμάνων το θρήσκευμα στην συντριπτική τους πλειοψηφία, που καθοδηγούμενοι από συγκεκριμένα κέντρα (που εκμεταλλεύονται την ένδεια τους) προσπαθούν να μπουν στον Ευρωπαϊκό χώρο, μέσω Ελλάδα και άλλων χωρών.
Πρόκειται κυριολεκτικά για μια εισβολή στην Ευρώπη, εισβολή χωρίς όπλα, που σε μερικές δεκαετίες αν συνεχισθεί έτσι, θα αλλάξει την σύνθεση της ηπείρου και βέβαια τις πολιτισμικές αξίες της.
Κάποιοι λοιπόν στην χώρα μας (όπως και στην Ευρώπη), ανάμεσά τους και αρκετοί πολιτικοί κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, δεν θέλουν να καταλάβουν αυτό το γεγονός και τον τεράστιο κίνδυνο και αντιμετωπίζουν την όλη κατάσταση με «ανθρωπιστικά» λένε κριτήρια.
Έτσι στην χώρα μας, τα τελευταία 10-15 χρόνια έχει καλλιεργηθεί μια αντίληψη, πως όλοι όσοι έρχονται είναι «κακόμοιροι», «διωγμένοι από τις χώρες του», «θύματα πολέμου» και άλλα παρόμοια.
Μόνον που όπως αποδεικνύεται οι 9 στους 10 από όσους εισβάλουν στην χώρα μας και στις άλλες χώρες (πχ Ιταλία, Μάλτα) δεν έχουν κανένα τέτοιο χαρακτηριστικό, δεν είναι από εμπόλεμες χώρες, δεν τους κυνηγά κάνεις και επίσης είναι νεαροί άνδρες.
Αυτούς η χώρα μας, λοιπόν, τους αντιμετώπισε ως «τουρίστες» περίπου, όπως αποδεικνύεται από την αναφορά στο τι τρώνε του αρμοδίου υπουργού κ. Πλεύρη, τις τελευταίες μέρες.
Και όχι κοινόν αυτό, αλλά υπάρχουν δεκάδες επιδόματα κάθε είδους που λαμβάνουν όλοι οι «παρανόμως» μην ξεχνάμε εισέλθοντες στην χώρα.
Αλλά και το απαράδεκτο μετρό (που ευτυχώς αποσύρθηκε) οποίος παράνομα μπήκε στην χώρα αλλά μένει 7 χρόνια, νομιμοποιείται…
Η κυβέρνηση λοιπόν, ουσιαστικά «υπάκουσε» στις φωνές διάφορων στη χώρα που έχουν καλλιεργήσει την αντίληψη «να βοηθήσουμε τους κατατρεγμένους» και τα τελευταία χρόνια άφησε τα πράγματα στην πορεία τους.
Έτσι δόθηκε το μήνυμα πως οποίος έλθει εδώ «βρίσκει την γη της επαγγελίας».
Χώρο να κοιμάται, φαγητό, επίδομα και γενικώς ελευθέρια δράσης….
Έτσι φτάσαμε τώρα στη νέα εισβολή, από την Λιβύη αυτή την φορά, και τρέχουμε πίσω από τα γεγονότα, παίρνοντας τώρα μετρά που θα έπρεπε να έχουμε πάρει εδώ και χρόνια και μάλιστα να τα εφαρμόζουμε σκληρά.
Πόσο αποτελεσματικά μπορεί να είναι τα μετρά τώρα, θα δείξει ο χρόνος.
Πόσο μπορεί να αλλάξει η αντίληψη που έχει καλλιεργηθεί συστηματικά στη κοινή γνώμη για τους «καημένους προσφυγές» είναι το άλλο ερώτημα.
Η κυβέρνηση πάντως οφείλει να τολμήσει, παράλληλα με τα μετρά που λαμβάνει κατόπιν εορτής, να κόψει και την χρηματοδοτήσει των περίφημων ΜΚΟ αλλά και άλλων οργανωμένων συμφερόντων που βγάζουν χρήματα, είτε από κοινοτικές και άλλες ενισχύσεις, είτε από παραγωγή τροφίμων για τα κέντρα.
Ας το τολμήσει γιατί τα πράγματα έχουν φτάσει πια στο και πέντε…
Άλκης Πέτρου
