Οι στρατιωτικοί δεν έχουν κανένα δικαίωμα ούτε καν τις άγιες μέρες του Πάσχα. Αν και μόλις πρόσφατα η Π.Ο.Ε.Σ. ανέδειξε το μείζον ζήτημα του δικαιώματος στην αποσύνδεση, οι υπηρεσιακές ανάγκες δεν τελειώνουν ποτέ και οι στρατιωτικοί υποχρεούνται να είναι πάντα διαθέσιμοι, όπως προκύπτει από το σοβαρό περιστατικό που αναδεικνύει η Ομοσπονδία μαζί με την Ένωση Στρατιωτικών Περιφερειακής Ενότητας Δυτικού Τομέα Αθηνών (ΕΣΠΕΕΔΤΑ).
Προφανώς η εκδήλωση για τον προστάτη του ΣΞ, Μεγαλομάρτυρα Άγιο Γεώργιο, “πρέπει” να πετύχει. Για το λόγο αυτό έχει διαταχθεί η υποχρεωτική συμμετοχή στρατιωτικών, εν μέσω εορταστικών γκρουπ και, το σοβαρότερο όλων, στο μη εργάσιμο, δηλαδή σε ελεύθερο χρόνο. Τα ερωτήματα που θέτει η ΠΟΕΣ είναι πολύ σοβαρά, ωστόσο το πρόβλημα παραμένει: πότε θα σταματήσει η Υπηρεσία να παρεμβαίνει σε μείζονα, κατοχυρωμένα δικαιώματα, όπως ο ελεύθερος χρόνος των στρατιωτικών; Ή μάλλον, πότε θα σταματήσει να τους συμπεριφέρεται σαν πολίτες β’ διαλογής;
ΘΕΜΑ: Υπερωριακή Απασχόληση Στρατιωτικών
ΣΧΕΤ.:
α. ΠΔ 88/1999 (ΦΕΚ Α΄ 94, «Ελάχιστες προδιαγραφές για την οργάνωση του χρόνου εργασίας σε συμμόρφωση με την οδηγία 93/104/ΕΚ»)
β. Οδηγία 2003/88/ΕΚ του ΕΚ και του Συμβουλίου της 4ης Νοεμβρίου 2003 σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας.
γ. Ν. 3850/2010 (ΦΕΚ Α΄ 84, «Κύρωση του Κώδικα Νόμων για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων»)
δ. ΥΑ υπ’ αριθμ. πρωτ. Φ. 400/165047/Σ.4722/17-10-2011 (ΦΕΚ Β΄ 2340, «Τροποποίηση της υπ’ αριθμ. Φ. 400/ 163881/ Σ. 4187/ 08-09-2011»
ε. Υπ’ αριθμ. πρωτ. 845/2023 έγγραφό μας
στ. Υπ’ αριθμ. πρωτ. 029/2024 έγγραφό μας
ζ. Υπ’ αριθμ. πρωτ. 121/2024 έγγραφό μας
η. Φ. 463.3/6/506875/Σ.725/25-Απρ-23/ΓΕΣ/ΔΕΝΔΗΣ
θ. Υπ’ αριθμ. πρωτ. 116/2024 έγγραφο Ε.Σ.ΠΕ.Ε.Δ.Τ.Α.
Κύριε Υπουργέ.
Ένα από τα θέματα που η Ομοσπονδία αναδεικνύει τεκμηριωμένα είναι και αυτό των εργασιακών συνθηκών, οι οποίες σχετίζονται άμεσα με τις παραιτήσεις και τη γενικότερη αποψίλωση των ΕΔ από στρατιωτικό προσωπικό [ενδεικτικά ως σχετικά (ε) έως (ζ)]. Δυστυχώς, παρά τις επισημάνσεις μας, διαπιστώνουμε ότι για μια ακόμα φορά «όλα βαίνουν καλώς». Διότι μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστούν όσα αναδεικνύει η Ένωση Στρατιωτικών Περιφερειακής Ενότητας Δυτικού Τομέα Αθηνών (ΕΣΠΕΕΔΤΑ) με έγγραφο το οποίο σας αποστέλλουμε συνημμένα [σχετικό (θ)].
Το ανωτέρω έγγραφο μεταφέρει την αγανάκτηση και τις έντονες διαμαρτυρίες στελεχών εν όψει των επικείμενων εορτασμών του Μεγαλομάρτυρα Αγίου Γεωργίου, προστάτη του ΣΞ, για τις οποίες φαίνεται να υπάρχει γενικευμένη κινητοποίηση εκ μέρους του ΓΕΣ προκειμένου να διασφαλιστεί η «επιτυχία» της εκδήλωσης, μέσα από υποχρεωτική παράσταση στελεχών, εν μέσω των εορταστικών ομάδων της πασχαλινής περιόδου και, το σοβαρότερο όλων, σε θεσμοθετημένο χρόνο πέραν του εργασίμου ωραρίου (δηλαδή ελεύθερο, προσωπικό).
Με βάση τους υπολογισμούς που προκύπτουν από τα εντελλόμενα στο (η) σχετικό, η αντιπροσωπεία των στελεχών πιθανώς να ξεπεράσει ακόμα και τα 300 άτομα. Ακόμα σοβαρότερα, μέρος αυτών προορίζεται για υπηρεσίες τύπου ταξιθέτη, υπευθύνου βεστιαρίου κλπ. Το πλέον εντυπωσιακό, ωστόσο, είναι ότι, ως προς τη συμμετοχή υπάρχει ειδική «μέριμνα» για όσους θα παραμείνουν στην Αθήνα, ενέργεια που αιφνιδίως ανάγεται σε μειονέκτημα.
Υπενθυμίζουμε ότι μόλις πρόσφατα αναδείξαμε το μείζον ζήτημα του δικαιώματος στην αποσύνδεση, όπου (για να παραμείνουμε στο πνεύμα των ημερών) «πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις», απεδείχθη για μια ακόμα φορά και μάλιστα μέσα στην εορταστική περίοδο και σε χρόνο μη εργάσιμου, ότι οι στρατιωτικοί:
Πρέπει να είναι διαρκώς διαθέσιμοι για τις ανάγκες της Υπηρεσίας, δηλαδή σε διαρκή σύνδεση, άρα άνευ ωραρίου.
Ως Έλληνες και Ευρωπαίοι πολίτες δεν δικαιούνται να έχουν προσωπικό χρόνο.
Ως Έλληνες και Ευρωπαίοι πολίτες δεν απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα με τους υπόλοιπους πολίτες.
Ασκούν ένα επάγγελμα το οποίο, σε τακτική πλέον βάση και μα διαφορετικές ανά περίπτωση δικαιολογίες, τους υποβαθμίζει σε υπηρεσίες βοηθητικού προσωπικού για κάλυψη αναγκών τρίτων (για μια ακόμα φορά), ενέργεια αρκούντως προσβλητική που κάθε φορά καλύπτεται και από τον ένα διαφορετικό παραπλανητικό μανδύα (εν προκειμένω, της εθιμοτυπίας).
Σε μια εποχή που διαρκώς αναδεικνύουμε τα πολύ σοβαρά προβλήματα στις συνθήκες εργασίας των ΕΔ τα οποία οδηγούν σε διαρκή αύξηση των παραιτήσεων, σε προβλήματα Υγείας – θανάτους – αυτοκτονίες και σε γενικότερη απαξίωση του επαγγέλματος του στρατιωτικού, φαίνεται ότι η Ηγεσία απλώς προσπαθεί να εφεύρει νέους τρόπους επιβάρυνσης του προσωπικού. Ως εκ τούτου, θεωρούμε αδιανόητο, πόσο μάλλον όταν αναφερόμαστε σε εορταστική περίοδο, να πρέπει να θέτουμε πολύ σοβαρά ερωτήματα όπως τα εξής:
α. Γιατί η εκδήλωση δεν προγραμματίστηκε για το εργάσιμο ωράριο;
β. Γιατί δεν επελέγη η ελεύθερη συμμετοχή ώστε να αποδειχθεί ποια είναι η πραγματική απήχηση τέτοιων εκδηλώσεων;
γ. Με ποιο δικαίωμα η Υπηρεσία παρεμβαίνει στον θεσμοθετημένο προσωπικό (ελεύθερο) χρόνο των στρατιωτικών [σχετικά (α) και (β)];
δ. Θα αποζημιωθούν οι υποχρεωτικά εμπλεκόμενοι για υπερωριακή αποζημίωση της παρεχόμενης εργασίας, ή θα ακούσουμε πάλι ότι δεν προβλέπεται;
ε. Υπάρχουν στις ΕΔ ειδικότητες ταξιθέτη, υπευθύνου βεστιαρίου, παρκαδόρου κλπ; Αν όχι, με ποια κριτήρια επελέγη το αναγκαίο προσωπικό;
στ. Έχει αξιολογηθεί η επίπτωση τέτοιων ενεργειών στην ψυχολογία και τη γενικότερη κατάσταση των στρατιωτικών στο πλαίσιο του (γ) σχετικού;
