Η ΠΟΕΣ διαμαρτύρεται έντονα για την πρόσφατη εξαγγελία για απασχόληση των στρατιωτικών σε υπηρεσίες του ΕΚΑΒ, υπό «ασαφείς όρους και προϋποθέσεις, θέτοντας πολύ σοβαρά ερωτήματα.
Το προσωπικό των ΕΔ δεν είναι τα παιδιά για όλες τις δουλειες και, αν μη τι άλλο, δεν είναι δυνατό κάθε φορά να ενημερώνονται από άλλα Υπουργεία για “τα νέα τους καθήκοντα”, πέραν της εκπαίδευσης και της αποστολής τους. Από την στιγμή που η κυβερνηση αναγνωρίζει την ύπαρξη κενών στον κρατικό μηχανισμό, οφείλει να τα αναπληρώσει με προσλήψεις και όχι με εσωτερικές μετακινήσεις που θα δημιουργήσουν άλλα κενά, επιδεινώνοντας τις ήδη υποστελεχωμένες μονάδες των ΕΔ. Προφανώς η Πολιτεία δεν δείχνει να έχει λάβει το μήνυμα των παραιτήσεων και αδυνατεί να κατανοήσει ότι δεν πρόκειται για σημείο των καιρών, αλλά για πρόβλημα που αναμένεται να επεκταθεί στο σύνολο των ΕΔ. Η προαναγγελθείσα ΠΝΠ πρέπει να ακυρωθεί εν τη γενέσει της. Ακόμα σοβαρότερα όμως, η ΠΟΕΣ αναδεικνύει την ανάγκη για ύπαρξη μιας πολιτικής Ηγεσίας που θα στέκεται δίπλα στους στρατιωτικούς.
ΘΕΜΑ: Συνδρομή των ΕΔ για Κάλυψη Αναγκών του ΕΚΑΒ
ΣΧΕΤ.:
α. Υπ’ αριθμ. πρωτ. 1028/2023 έγγραφό μας
β. ΠΔ 62/2023 (ΦΕΚ Α΄, «Υγειονομική περίθαλψη του στρατιωτικού προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων και του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής, καθώς και των μελών των οικογενειών τους»)
γ. Υπ’ αριθμ. πρωτ. 1074/2023 έγγραφό μας
δ. Υπ’ αριθμ. πρωτ. 1090/2023 έγγραφό μας
Κύριε Υπουργέ.
Σάλος έχει ξεσπάσει στις ΕΔ αναφορικά με την εξαγγελία του κ. Πρωθυπουργού για έκδοση Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, η οποία μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος δεν είχε δημοσιευθεί, αναφορικά με την «αξιοποίηση των μέσων της Πυροσβεστικής και των Ενόπλων Δυνάμεων στον τομέα των διακομιδών του ΕΚΑΒ», παράλληλα με την στελέχωση των ασθενοφόρων με προσωπικό (και) των ΕΔ. Η ανωτέρω εξαγγελία προκαλεί σοβαρούς προβληματισμούς και ανησυχίες, για τον πρόσθετο λόγο ότι προέκυψε κατόπιν «εισήγησης του Υπουργείου Υγείας».
Υπενθυμίζουμε ότι με τα σχετικά (α), (γ) και (δ) έγγραφά μας σχολιάσαμε πρόσφατα τις συντονισμένες προσπάθειες της Πολιτείας για περαιτέρω υποβάθμιση των παροχών Υγείας προς τα στελέχη των ΕΔ, εκφράζοντας παράλληλα τη βεβαιότητα ότι πίσω από αυτές τις ενέργειες κρύβεται μια μεγαλύτερη φιλοδοξία: αυτή της πλήρους διάλυσης (ήτοι ιδιωτικοποίησης) της δημόσιας Υγείας. Για να υλοποιηθεί αυτό το σχέδιο απαιτούνται ενέργειες σε δύο άξονες: πρώτον, όχι προσλήψεις και δεύτερον, εξάντληση του υφιστάμενου προσωπικού ώστε να οδηγηθεί σε έξοδο.
Αναφορικά με τα στρατιωτικά νοσοκομεία, δυστυχώς δεν μπορούμε να εντοπίσουμε καμία λογική ερμηνεία που να εξηγεί ικανοποιητικά τις αποφάσεις για συστηματική αποδυνάμωσή τους σε όλα τα επίπεδα. Ακόμα σοβαρότερα, αμφισβητούμε την ύπαρξη μελέτης που να έχει υπολογίσει και προσδιορίσει τα προβλήματα που θα δημιουργήσει αυτή η απόφαση στις ΕΔ και το προσωπικό τους σειρά από τέτοιες αποφάσεις. Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά κρίσιμα ερωτήματα που οφείλουν να απαντηθούν:
α. Πόσα κενά θα δημιουργηθούν στις ήδη υποστελεχωμένες θιγόμενες μονάδες των ΕΔ και πως θα καλυφθούν αυτά; Πως θα υλοποιηθεί ο θερινός υπηρεσιακός προγραμματισμός των Μονάδων (πχ για το αναφαίρετο δικαίωμα της λήψης κανονικής άδειας) ή του προγράμματος εσωτερικής υπηρεσίας;
β. Με βάση ποιο κανονιστικό και θεσμικό πλαίσιο θα απασχολούνται οι στρατιωτικοί στις μονάδες του ΕΚΑΒ; Κυρίως όμως, με βάση ποια εκπαίδευση και ποια πιστοποίηση;
γ. Αφού η Πολιτεία συνολικά, συμπεριλαμβανομένου του κ. Πρωθυπουργού, αναγνωρίζει τα σοβαρά κενά στον κρατικό μηχανισμό, γιατί δεν προχωράει σε άμεσες προσλήψεις, παρά αρκείται για μια ακόμα φορά στην εύκολη και ανέξοδη λύση των ΕΔ;
δ. Έχει αντιληφθεί η Πολιτεία ότι οι οδηγοί του ΕΚΑΒ δεν είναι «απλοί οδηγοί» αλλά ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό;
ε. Έχει δημιουργηθεί μηχανισμός υποστήριξης των στελεχών για το (δυστυχώς πιθανό ενδεχόμενο) να βρεθούν αντιμέτωπα με ποινικές ή αστικές ευθύνες απέναντι σε πολίτες τους οποίους δεν θα ενδιαφέρει αν ο οδηγός είναι ανεκπαίδευτος ή προέρχεται από τις ΕΔ «απλώς» για να καλύψει κενά;
στ. Από πότε ο επαγγελματικός βίος των στρατιωτικών καθορίζεται από εισηγήσεις άλλων Υπουργείων; Κατά τη θητεία του προκατόχου σας οι στρατιωτικοί πληροφορήθηκαν για επιβάρυνση των καθηκόντων τους από τον Υπουργό Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας. Τώρα, μαθαίνουμε από τα πλέον αρμόδια χείλη για εισήγηση του Υπουργείου Υγείας. Υπουργείο Εθνικής Άμυνας υπάρχει να υπενθυμίσει ποια είναι η αποστολή των ΕΔ;
Κύριε Υπουργέ.
Οι στρατιωτικοί δεν είναι τα παιδιά για όλες τις δουλειές. Δεν είναι είλωτες. Είναι σκληρά εργαζόμενοι, πενιχρά αμειβόμενοι, με λίγα και, δυστυχώς, διαρκώς συρρικνούμενα εργασιακά δικαιώματα, άσχημες συνθήκες εργασίας, ελάχιστη επαγγελματική αναγνώριση και διογκούμενα προβλήματα. Οι αυξανόμενες παραιτήσεις αποτελούν αδιάψευστο μάρτυρα μιας κακής εργασιακής πραγματικότητας, η οποία επιδεινώνεται διαρκώς.
Η Πολιτεία είθισται να τους θυμάται μόνο σε δύο περιπτώσεις: η πρώτη, όταν θέλει να τους χτυπήσει φιλικά το χέρι στην πλάτη (διότι δεν προτίθεται να τους δώσει τίποτε άλλο) και η δεύτερη (η συνηθέστερη) όταν συνειδητοποιεί ότι δεν έχει άλλο τρόπο να καλύψει την ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού. Στην περίπτωση που σχολιάζουμε, ισχύει το δεύτερο.
Είναι ξεκάθαρο ότι το Δημόσιο χρήζει στήριξης και όχι δαιμονοποίησης. Απαιτούνται προσλήψεις σε όλα τα επίπεδα και όχι μεταγγίσεις εργαζομένων από άσχετα πεδία προς άλλα. Εξάλλου μόλις πρόσφατα ακούγαμε διαρκώς για το οικονομικό θαύμα της περασμένης τετραετίας. Συνέβη κάτι που να αποτρέπει την ενίσχυση των δημόσιων δομών Υγείας και γενικότερα του κρατικού μηχανισμού;
Το γεγονός ότι τέθηκε ζήτημα μετακίνησης προσωπικού, πιθανώς με δήθεν επαγγελματική συνάφεια (πχ οδηγοί ασθενοφόρων σε στρατιωτικά νοσοκομεία) αποδεικνύει ότι όσοι ενεπλάκησαν με την απόφαση δεν έχουν την παραμικρή γνώση επί της καθημερινότητας των ΕΔ, όπου, για να σχολιάσουμε το πιο απλό σημείο, ακόμα και τα διπλώματα οδήγησης δεν έχουν αντίκρισμα εκτός ΕΔ.
Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες στρατιωτικοί έχουν συγκεκριμένη αποστολή. Η αποστολή αυτή ορίζεται από συγκεκριμένα κανονιστικά και θεσμικά κείμενα και οι στρατιωτικοί έχουν εκπαιδευτεί ως προς αυτή, τη συγκεκριμένη αποστολή και μόνο αυτή. Οι ΕΔ ήδη αιμορραγούν, όχι μόνο σε «απώλειες» προσωπικού (λόγω παραιτήσεων) αλλά και σε επίπεδο «συνεργασιών» με τη μορφή της υποχρεωτικότητας (πχ συμμετοχή σε Σχέδια Έκτακτης Ανάγκης, συνεργασία στρατιωτικών νοσοκομείων με το ΕΣΥ κλπ). Ως εκ τούτου, τέτοιες αποφάσεις καθίστανται συνολικά ακατανόητες και οφείλει να μπει μια οριστική τελεία σε αυτές.
Κατόπιν των ανωτέρω, σας παρακαλούμε να προστατέψετε τις Ελληνίδες και τους Έλληνες στρατιωτικούς από τέτοιου είδους αποφάσεις, οι οποίες δεν μπορούν να εφαρμοστούν. Αν η Πολιτεία επιθυμεί να αποφορτίσει τις ΕΔ από προσωπικό με άτυπα προγράμματα «εθελουσίας εξόδου», μπορεί απλώς να το ανακοινώσει. Δεν απαιτούνται κι άλλες παρεμφερείς ενέργειες. Οι στρατιωτικοί χρειάζονται μια Ηγεσία που να τους στηρίζει και να τους εμπνέει, όχι μια Ηγεσία που να τους χρησιμοποιεί διαρκώς σαν τα παιδιά για όλες τις δουλειές.
Θα επαναλάβουμε ότι οι παραιτήσεις ήδη καλπάζουν και αποτελούν το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα των ΕΔ, ακριβώς επειδή εμπεριέχουν όλα τα υπόλοιπα προβλήματα της καθημερινότητας. Κι αν το πρόβλημα σε πρώτη φάση παρουσιάζει ιδιαίτερη όξυνση στο ΠΝ, να είστε βέβαιος ότι δεν θα παραμείνει μόνο εκεί.
Κύριε Υπουργέ.
Σας παρακαλούμε να γίνετε εσείς αυτή η Ηγεσία που χρειάζεται το στρατιωτικό προσωπικό. Για το λόγο αυτό, επαναφέρουμε το αίτημά μας για επίσημη συνάντηση με αντιπροσωπεία της Ομοσπονδίας μας σε τόπο και χρόνο που θα ορίσετε, προκειμένου να σας ενημερώσουμε για το σύνολο των προβλημάτων».
