Σαν σήμερα στις 4 Απριλίου του 1913, κατά τη διάρκεια του Βαλκανικού Πολέμου, κατέπεσε από μηχανική βλάβη το αεροπλάνο με το οποίο πετούσε ο Εμμανουήλ Αργυρόπουλος και καταγράφηκε ως το πρώτο θύμα της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας.
Μετά από την πρώτη πτήση του ως επιβάτης αεροπλάνου, με χειριστή τον Ανθυπολοχγό Εμμανουήλ Αργυρόπουλο, ο Ελευθέριος Βενιζέλος είπε:
«To αεροπλάνο ενδείκνυται ως όπλο των αδυνάτων. Η ριψοκίνδυνος μάλιστα και τολμηρά φύσις του Έλληνος θα καταστήσει τούτο λαμπρόν εν πολέμω όπλον μέλλον να προσφέρει μεγάλας υπηρεσίας.»
Αυτό το έκανε πράξη πρώτος ο Εμμανουήλ Αργυλόπουλος, ο οποίος άνοιξε τον δρόμο για να έχει η χώρα μας σήμερα μια Πολεμική Αεροπορία που ζηλεύουν οι εχθροί και παραδέχονται οι σύμμαχοι μια και οι πιλότοι της διακρίνονται σε όλες τις συμμαχικές ασκήσεις κι όχι μόνον.
Ο Αργυρόπουλος ήταν ένθερμος και αφοσιωμένος θαυμαστής και υποστηρικτής της Αεροπορικής Ιδέας. Εγκατέλειψε το επάγγελμα του πολιτικού μηχανικού και επιδόθηκε από το 1911 στην αεροπλοΐα, την οποία σπούδασε στη Γαλλία με δικά του έξοδα. Το 1912 με το δίπλωμα του αεροπόρου επέστρεψε στην Ελλάδα φέρνοντας μαζί του και ιδιόκτητο αεροπλάνο τύπου Nieuport 50HP.
Ήταν ο πρώτος Έλληνας αεροπόρος, που πραγματοποίησε στην Ελλάδα επιτυχημένη πτήση στις 8 Φεβρουαρίου 1912.
Κατά τους βαλκανικούς πολέμους του 1912-1913 κατατάχθηκε στη Στρατιωτική Αεροπορία με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού και πήρε μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις.
Στις 4 Απριλίου 1913, ενώ εκτελούσε αναγνωριστική πτήση πάνω απ’ το Λαγκαδά, το αεροπλάνο του, ένα τουρκικό τύπου Henriot που είχε κατασχεθεί από τον Ελληνικό Στρατό κατά την κατάληψη της Θεσσαλονίκης, κατέπεσε στο έδαφος λόγω μηχανικής βλάβης, με αποτέλεσμα τον ηρωικό θάνατο του χειριστή και του συνεπιβάτη του Οπλαρχηγού Μάνου.
Σαν σήμερα: Περιγραφή του δυστυχήματος από αυτόπτη μάρτυρα
Αυτόπτης μάρτυρας που είδε από κοντά το δυστύχημα δήλωσε στην εφημερίδα «Μακεδονία»: «Το αεροπλάνο ίστατο μεγαλοπρεπές και καμαρώσαμεν τους τολμηρούς αεροναύτας. Το αεροπλάνο δεν απείχε παρά μόνο χίλια μέτρα από το Λαγκαδά. Αίφνη η κανονική του πτήση έκανε παύση. Έκανε τούτο ολίγας στροφάς αίτινες ωμοίαζον με πτήσιν πληγωμένου πτηνού και έπειτα με το πρόσωπον αν ήμπορη κανεις να εκφρασθεί τούτω- προς τα κάτω κατέπεσε με ιλιγγιώδη ταχύτητα».
Οι εφημερίδες της εποχής ανέφεραν για τον Αργυρόπουλο: «Είναι ο πρώτος των Ελλήνων αεροπόρος, ο νεότερος ίκαρος, ο τελειότερος και ο ευγενέστερος και ο ωραιότερος αντιπρόσωπος της νέας Ελληνικής γεννεάς την οποία εθαύμασεν ολόκληρος ο πόλεμος στον σημερινό πόλεμον.»
Για τον Μάνο έγραφαν: «Είναι μια από τας μεγάλας εκείνας φυσιογνωμίας το οποίο έχει προτέρημα να γεννά το ένδοξον Ελληνικόν Έθνος και η Ελληνική Κρήτη. Πολεμιστής και Πολιτευτής. Από τη Βουλή των Ελλήνων ευρίσκετο εις τη Μακεδονία διοργανώνων την επανάταση εν αυτή. Γενναίος, μεγαλόψυχος, μυθικός πολεμιστής»….
Σαν σήμερα: Το βιογραφικό του Εμμανουήλ Αργυρόπουλου
Ο Αργυρόπουλος ήταν γιος του Γεωργίου Αργυρόπουλου, πρεσβευτή της Ελλάδος στην Αγία Πετρούπολη. Είχε σπουδάσει ηλεκτρολόγος μηχανικός στη Γερμανία και είχε αποκτήσει πτυχίο ιδιώτη χειριστή αεροπλάνου στη Γαλλία. Όταν γύρισε στην Ελλάδα, τον Ιανουάριο του 1912, είχε φέρει μαζί του συσκευασμένο, ένα ιδιόκτητο αεροπλάνο Nieuport ΙVG με κινητήρα 50 ίππων.
Θεωρείται βέβαιο ότι κατά τη διάρκεια της συνάντησής του με τον Ελευθέριο Βενιζέλο ο Αργυρόπουλος εξέφρασε την επιθυμία του να καταταγεί στη Στρατιωτική Αεροπορία η οποία μόλις τότε οργανώνονταν στην Ελλάδα με τη βοήθεια της γαλλικής στρατιωτικής αποστολής υπό τον Στρατηγό Eydoux.
Ο Πρωθυπουργός δεν τον ξέχασε και εξέδωσε «φωτογραφικό» νόμου, για καλό όμως, την 21η Οκτωβρίου 1912, ο οποίος επέτρεπε την κατάταξη στην «αερόπλοια» πτυχιούχων μηχανικών των «εν Γαλλία Σχολών Πολυτεχνικής, Κεντρικής, Γεφυροποιών, ανωτέρας Ηλεκτρολογικής η άλλων εξομοιούμενων σχολών της ημεδαπής ή έτερων Κρατών, ως και δίπλωμα αεροπόρου με τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού του Μηχανικού».
Σημειώνεται εδώ ότι ο ίδιος ο Louis Βleriot ήταν απόφοιτος της Ecole Centrale του Παρισιού, που αναφέρεται στο νόμο, ως «Κεντρική» Σχολή. Ήταν σχολή αντίστοιχη με το παριζιάνικο Πολυτεχνείο, με πιο πρακτικό όμως προσανατολισμό.
Το νέο αεροπλάνο του Αργυρόπουλου ήταν διθέσιο Bleriot XI-2, παρόμοιο με τα ελληνικά Φαρμάν. Πρόκειται για το οθωμανικό Vatan (Πατρίδα), δωρεά του Νουρί Πασά στην οθωμανική κυβέρνηση. Παρόλο που λέγεται ότι το κατέστρεψαν οι Οθωμανοί για να μην πέσει στα χέρια του εχθρού, των Ελλήνων δηλαδή, ο Αργυρόπουλος το χρησιμοποιούσε συχνά, πραγματοποιώντας πολεμικές αποστολές πάνω από τις οθωμανικές γραμμές. Στις 4 Απριλίου 1913, σε μια πολεμική αποστολή, πέταξε μαζί με τον Κωνσταντίνο Μάνο, σημαντική προσωπικότητα της εποχής. Η συμμετοχή πολιτών σε στρατιωτικές αποστολές ήταν συνήθης στους βαλκανικούς πολέμους.
Το αεροπλάνο των Αργυρόπουλου-Μάνου θα συντριβεί κοντά στο Λαγκαδά λόγω κακοκαιρίας, δύο μέρες πριν τη μάχη των Γιαννιτσών. Στην κηδεία του, που πραγματοποιήθηκε στον Άγιο Γεώργιο Καρύτση με την παρουσία του πρωθυπουργού Βενιζέλου και του υπουργικού συμβουλίου, πολλοί συγκινήθηκαν βαθιά. Δίπλα στη σωρό του νεκρού είχε εκτεθεί η ακόμη απαστράπτουσα στολή του Ανθυπολοχαγού του Μηχανικού. Ο επικήδειος λόγος εκφωνήθηκε από τον Υπολοχαγό Μιχαήλ Μουτούση.
Ο Αργυρόπουλος έδωσε πρώτα το αεροπλάνο του και μετά τη ζωή του στην υπηρεσία της πατρίδας.
Ήταν ο πρώτος στρατιωτικός αεροπόρος που χάθηκε σε ατύχημα κατά τη διάρκεια προγραμματισμένης αποστολής.
Επίσης ήταν ο πρώτος από το μακρύ κατάλογο των πεσόντων εφέδρων ιπταμένων αξιωματικών και υπαξιωματικών, των οποίων ο αριθμός στις πολεμικές περιόδους δεν ήταν καθόλου ευκαταφρόνητος.
