Η 14χρονη Γωγώ, κόρη του πατέρα Βησαρρίωνα από την Επανομή Θεσσαλονίκης, πέθανε στις 20 Ιουνίου το 2021 λίγες ημέρες μετά την εγχείρηση τοποθέτησης γαστρικού δακτυλίου από γιατρό της πόλης. Ο ιερέας μάλιστα είχε ξεσπάσει και θεωρούσε πως επρόκειται για τραγικό ιατρικό λάθος. Πλέον κακουργηματική δίωξη για θανατηφόρα έκθεση, άσκησε εισαγγελέας σε βάρος γιατρού που κατηγορείται για τον θάνατο της 14χρονης Γεωργίας από την Επανομή Θεσσαλονίκης. Όπως έγινε γνωστό, για την ίδια υπόθεση απαγγέλθηκαν εναντίον του ίδιου γιατρού – επιπλέον – κατηγορίες για πλαστογραφία και υπεξαγωγή εγγράφου, σε βαθμό πλημμελήματος.
Ο φάκελος της δικογραφίας διαβιβάστηκε σε ανακριτή, ενώπιον του οποίου ο κατηγορούμενος θα κληθεί να απολογηθεί το επόμενο διάστημα.Ο ίδιος γιατρός είχε καταδικαστεί πέρσι τον Μάιο από το Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης σε φυλάκιση 4 ετών (προς 5 ευρώ/ημερησίως) για τον θάνατο ενός 24χρονου από την Κεραμωτή Καβάλας, κατόπιν ανάλογου χειρουργείου, ενώ για παρόμοια υπόθεση προηγήθηκε μία ακόμη καταδίκη του η οποία ήδη κατέστη αμετάκλητη.
Είχε συγκλονίσει το Πανελλήνιο ο ιερέας πατέρας της 14χρονης
Μιλώντας στο PolitisPress ο πατέρας Βησσαρίωνας είχε σπαράξει καρδιές εκείνο το καλοκαίρι. «Δεν έχω πρόβλημα με τη διοίκηση και το νοσοκομείο, το πρόβλημά μου είναι ο γιατρός, ο οποίος δεν πρέπει να ξαναχειρουργήσει, να ακουμπήσει άνθρωπο», είχε αναφέρει μέσα σε λυγμούς, μιλώντας για το χαμό της κόρης του. «Ποιος το περίμενε, πήγαμε να βοηθήσουμε το παιδί μας και τώρα το θάβουμε, 14 χρονών. Ήταν παχύσαρκο, όπως κι άλλα παιδιά. Είδαμε ότι δυσκολεύεται, κοριτσάκι κιόλας στην εφηβεία, λέμε Γωγώ μου να κάνουμε μία επέμβαση. Μου λέει “ναι μπαμπά μου να κάνουμε κάτι να μην πονάει πολύ”. Το πιο εύκολο σε αποθεραπεία είναι ο γαστρικός δακτύλιος».
«Μπαμπά θα μπω στο χειρουργείο, δεν θα φοβηθώ»
Βρήκαμε έναν γιατρό, καλόν μας τον είπανε, καλός είναι ο άνθρωπος. Εξέτασε το παιδί μας, το ζύγισε το παιδί μας το μέτρησε, είναι επικίνδυνο; Όχι μας είπε. Θα πίνει μία εβδομάδα υγρά, σούπες και θα επιστρέψει στις δραστηριότητές της. Μετά από μία εβδομάδα είπε θα έκανε γυμναστική. Μετά από δύο μέρες το πήραμε το παιδάκι μας στο σπίτι, ούτε αντιβίωση του έδωσε, μόνο παυσίπονα αναβράζοντα μας είπε να του δίνουμε. Και είχε κάνει το παιδάκι μας διάτρηση στομάχου εκεί που μπήκε το δαχτυλίδι. Πώς λέγεται αυτό; Ιατρικό λάθος. Κι αν ο γιατρός δεν ήθελε να σκοτώσει, που δεν ήθελε να σκοτώσει, το σκότωσε το παιδί μας αυτό το λάθος. Και εμείς τώρα είμαστε με τρία παιδιά, όχι με τέσσερα. Ένα αστέρι..
Με χαρά μου έλεγε μπαμπά θα μπω στο χειρουργείο να δω πως είναι, δε θα φοβηθώ γιατί εγώ θέλω αν διαβάσω να πάω στα παραϊατρικά να βοηθάω κόσμο, μπαμπά μου το ένα, μπαμπά μου το άλλο… Είναι δύσκολο πολύ. Τρίτη έγινε η εγχείρηση, Τετάρτη βγήκαμε από το ιατρικό κέντρο, Παρασκευή την πήγαμε εσπευσμένα στο Νοσοκομείο, διότι αντιληφθήκαμε ότι έχει ταχυκαρδία. Έλιωνε μέσα, το γαστρικό υγρό είχε γεμίσει την κοιλιά, έκαιγε τα πάντα. Πήραμε το γιατρό δύο φορές, μας είπε δώστε παυσίπονο, μας καθησύχασε.
Δεν έχω πρόβλημα με τη διοίκηση και το νοσοκομείο, το πρόβλημά μου είναι ο γιατρός, ο οποίος δεν πρέπει να ξαναχειρουργήσει, να ακουμπήσει άνθρωπο. Στο ίδιο νοσοκομείο το πήγαμε το παιδί, του έκαναν ανάταξη, το ανέλαβε ένας καταπληκτικός γιατρός που μας προειδοποίησε ότι έχει γίνει ζημιά και πρέπει να είμαστε δυνατοί. Αντί να είμαι στην Εκκλησιά μου, της Πεντηκοστής, θρηνώ στο σπίτι μου. Αχ αδελφέ μου τι να σου πω…».
