«Ο γιος μου δεν έχει ακόμη καταφέρει να ξαναβρεί πλήρως την ισορροπία του και δεν πρόκειται να τον στείλω στο σχολείο, αν δεν είμαι βέβαιη ότι νιώθει ήρεμος και ασφαλής» λέει η Ελένη Σιώπη, μετά την καταγγελία για τον ξυλοδαρμό του παιδιού της σε δημοτικό σχολείο της Θεσσαλονίκης.
Μιλώντας στον ΣΚΑΪ, η μητέρα του 11χρονου μαθητή περιέγραψε πως τη Δευτέρα το πρωί ο γιος της έπεσε θύμα ξυλοδαρμού την ώρα που χτύπησε το κουδούνι για να πάνε στις τάξεις τους τα παιδιά.
«Εκείνη την ώρα ο γιος μου ένιωσε πίσω του ένα αγοράκι να τον χτυπά στο κεφάλι με μπουνιά. Έπεσε κάτω, σηκώθηκε και άρχισε κάποιος άλλος να τον χτυπάει με γροθιές, στα καλά καθούμενα χωρίς να προηγηθεί τίποτα. Το ένα παιδάκι από αυτά τα δυο τον πείραζε από πέρυσι, αλλά μέχρι εκεί».
«Αυτά γίνονται από το 2024 σε αυτό το σχολείο», συνέχισε. «Πάρα πολύ συχνά πέρσι και πρόπερσι ο γιος μου παραπονιόταν ότι τον ενοχλούν. Τώρα πάει ΣΤ’ Δημοτικού.
Ερχόμουν κάθε φορά στη διευθύντρια, η οποία έλεγε μπροστά στον Αλέξανδρο ότι πρέπει να μάθει να μην δίνει σημασία, κάτι που προσπαθούσα να του λέω κι εγώ ελπίζοντας ότι η διευθύντρια θα επικοινωνούσε με τους γονείς των παιδιών.
Πιστεύω όμως πως δεν το έκανε, για αυτό και φτάσαμε σε αυτό το σημείο».
«Αυτά γίνονται από το 2024 σε αυτό το σχολείο», συνέχισε. «Πάρα πολύ συχνά πέρσι και πρόπερσι ο γιος μου παραπονιόταν ότι τον ενοχλούν.
Τώρα πάει ΣΤ’ Δημοτικού. Ερχόμουν κάθε φορά στη διευθύντρια, η οποία έλεγε μπροστά στον Αλέξανδρο ότι πρέπει να μάθει να μην δίνει σημασία, κάτι που προσπαθούσα να του λέω κι εγώ ελπίζοντας ότι η διευθύντρια θα επικοινωνούσε με τους γονείς των παιδιών. Πιστεύω όμως πως δεν το έκανε, για αυτό και φτάσαμε σε αυτό το σημείο».
«Ο μόνος άνθρωπος που με βοήθησε ήταν ο δάσκαλος που είχε πέρυσι ο γιος μου. Ήρθε σε επικοινωνία με τα παιδάκια – άλλα παιδάκια αυτά – και ήταν ο μοναδικός που μπόρεσε και έκανε κάτι. Η διευθύντρια είναι τελείως ανύπαρκτη και δεν το λέω μόνο εγώ. Το σχολείο μου είπε ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι, γιατί αυτήν τη στιγμή είναι με δεμένα χέρια», συνέχισε για να καταλήξει λέγοντας:
«Εγώ δεν μπορώ να τον στείλω ακόμα σχολείο. Όταν το παιδί μου λέει “μαμά, δεν με ακούνε και δεν με ρωτάνε τι γίνεται”, εγώ δεν μπορώ ξαφνικά μετά από έναν ξυλοδαρμό να τον φέρω σε αυτό το περιβάλλον».
