Έπειτα από τη δημόσια διαβούλευση στο OpenGov για το νέο Νομοσχέδιο περί Μισθολογίου των Σωμάτων Ασφαλείας, διαπιστώνεται –δυστυχώς– ότι επαναλαμβάνεται η ίδια ακριβώς διάταξη που ισχύει ήδη με το Ειδικό Μισθολόγιο του Νόμου 4472/2017 (σε ισχύ από 1η Ιανουαρίου 2017).
Συγκεκριμένα, στην παράγραφο 9 του άρθρου 126 του νόμου αυτού προβλέπεται ρητά ότι «δεν αναγνωρίζεται σε καμία περίπτωση ο χρόνος στρατιωτικής θητείας για τη μισθολογική κατάταξη».
Ακριβώς η ίδια ρύθμιση παραμένει και στο νέο Νομοσχέδιο, και πιο συγκεκριμένα στην παράγραφο 4 του άρθρου 20, όπου ο χρόνος στρατιωτικής θητείας δεν θα προσμετράται ούτε για τη μισθολογική κατάταξη ούτε για την περαιτέρω μισθολογική εξέλιξη των υπηρετούντων.
Με άλλα λόγια, συνεχίζεται η ίδια απόφαση που είχε θεσπιστεί το 2017 από την τότε κυβέρνηση.
Γιατί συνέβη αυτό
Η ρύθμιση αυτή θεσπίστηκε λόγω του Ασφαλιστικού Νόμου 4387/2016 (Νόμος «Κατρούγκαλου»), σύμφωνα με τον οποίο –από το 2017 και έπειτα– ο χρόνος στρατιωτικής θητείας θεωρείται πλασματικός για όλα τα στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας.
Η εξαγορά αυτού του χρόνου, μάλιστα, ανέρχεται στο υπερβολικό ποσοστό του 20% επί των μικτών αποδοχών κάθε ενστόλου, γεγονός που τον καθιστά ουσιαστικά απαγορευτικό. Έτσι, με βάση τον ίδιο νόμο, από 1/1/2017 ο χρόνος στρατιωτικής θητείας δεν υπολογίζεται για τη μισθολογική κατάταξη.
Γιατί αυτό είναι άδικο
Η αντιμετώπιση της στρατιωτικής θητείας ως πλασματικού χρόνου για τα Σώματα Ασφαλείας είναι προφανώς άδικη και παράδοξη, διότι:
- Η στρατιωτική θητεία αποτελεί πραγματικό χρόνο υπηρεσίας, καθώς τα στελέχη έχουν ήδη υπηρετήσει ενεργά την Πατρίδα.
- Για όσους κατατάχθηκαν εκτός Πανελληνίων Εξετάσεων, η εκπλήρωση της στρατιωτικής θητείας ήταν υποχρεωτικό προσόν για την πρόσληψη στα Σώματα Ασφαλείας.
- Με βάση τον Συνταξιοδοτικό Κώδικα (Π.Δ. 169/2007), όλα τα στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας υπάγονται στο στρατιωτικό ασφαλιστικό καθεστώς. Είναι, συνεπώς, αντίθετο προς τη λογική και το δίκαιο να θεωρείται πλασματικός ένας χρόνος πραγματικής στρατιωτικής υπηρεσίας.
Τι θα έπρεπε να αλλάξει
Μετά από επικοινωνία και συζητήσεις με στελέχη της Ελληνικής Αστυνομίας, του Λιμενικού Σώματος και του Πυροσβεστικού Σώματος, το δίκαιο και εύλογο θα ήταν η Πολιτεία να προχωρήσει στις εξής διορθώσεις:
Για τη μισθολογική κατάταξη
Ο χρόνος στρατιωτικής θητείας να αναγνωρίζεται πλήρως και μετά το 2017 ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας.
Με αυτόν τον τρόπο, οι ένστολοι θα λάβουν ουσιαστικά ένα (1) επιπλέον μισθολογικό κλιμάκιο, κάτι απολύτως δίκαιο και με ελάχιστο δημοσιονομικό κόστος, καθώς αφορά περιορισμένο αριθμό στελεχών.
Για τη συνταξιοδότηση και τον υπολογισμό της ανταποδοτικής σύνταξης
Να τροποποιηθεί ο Νόμος 4387/2016 ώστε η εξαγορά του χρόνου στρατιωτικής θητείας να επανέλθει στο ποσοστό 6,67% επί των μικτών αποδοχών, όπως ίσχυε πριν από το 2017.
Η ρύθμιση αυτή είναι λογική και εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, διότι:
- Αυξάνει τα έσοδα του e-ΕΦΚΑ από τις εξαγορές,
- Δίνει δυνατότητα συνταξιοδότησης σε στελέχη με πολλά έτη υπηρεσίας,
- Ανοίγει θέσεις για νέους ένστολους, ενισχύοντας την ανανέωση και την επιχειρησιακή ετοιμότητα των Σωμάτων Ασφαλείας.
Από τη στιγμή που η χώρα έχει εξέλθει από τη μνημονιακή εποπτεία από το 2018, η αναγνώριση της στρατιωτικής θητείας τόσο για τη μισθολογική εξέλιξη όσο και για τη συνταξιοδοτική θεμελίωση είναι ένα δίκαιο, λογικό και ρεαλιστικό μέτρο.
Ένα μέτρο που θα ενισχύσει το αίσθημα δικαίου, θα αποκαταστήσει μια παλιά αδικία και θα συμβάλει στην αναβάθμιση του ηθικού των στελεχών της Ελληνικής Αστυνομίας, του Λιμενικού και του Πυροσβεστικού Σώματος, των ανθρώπων που εργάζονται καθημερινά, υπό αντίξοες και επικίνδυνες συνθήκες, για την ασφάλεια όλων μας.
Κατά το χρόνο υπηρεσίας της στρατιωτικής θητείας δεν ήμασταν εθελοντές ούτε δωρητές ήμασταν με μισθοδοσία από τον ελληνικό στρατό καθώς οι απλοί φαντάροι μέχρι το βαθμό του λοχία παίρναμε ένα μικρό ποσό ως τελική εκκαθάριση επειδή διαμεναμε και σιτιζομασταν εντός ενώ οι έφεδροι αξιωματικοί -δόκιμοι έπαιρναν κανονικό μισθό επειδή έμεναν εκτός, επίσης τίθεται και το θέμα τις ίσης και ισότιμης μεταχείρισης σε σχέση με τις γυναίκες που δεν έχουν την υποχρέωση της θητείας καθώς με τις συνομήλικες γυναίκες
υστερούμε σε χρόνο εργασίας και συνταξιοδοτικά δικαιώματα εξαιτίας τις υποχρεωτικής θητείας, οπότε οτιδήποτε πέραν της αυτόματης και δίκαιης αναγνώριση του χρόνου θητείας ως χρόνου πραγματικής υπηρεσίας δεν πρέπει να έχει θέση στο τραπέζι των διεκδικήσεων. Ούτε ένα ευρώ για εργασία που υποχρεωτικά κληθηκαμε να προσφέρουμε και αναγνώριση αυτής ως ελάχιστη αναγνώριση της προσφοράς μας στην πατρίδα.