20.1 C
Athens
12.7 C
Thessaloniki
Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2024
More

    Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: «Ήμουν πέντε λεπτά πάνω της για να την ημερήσω, δεν κατάλαβα ότι την οδηγούσα στο θάνατο»

    Να ρίξει την ευθύνη στην αδικοχαμένη Καρολάιν επιχειρεί Μπάμπης Αναγνωστόπουλος με την απολογία του στο δικαστήριο. Υποστηρίζει ότι δεν κατάλαβε ότι οδηγούσε τη γυναίκα του στο θάνατο και πως οι εξάρσεις θυμού που η 21χρονη είχε τον έκαναν να φοβάται για την υγεία και την ακεραιότητα του παιδιού του!

    «Κατάλαβα ότι είναι νεκρή από τους σφυγμούς και από ότι ήταν ανοιχτά τα μάτια της. Είχε αιμάτωμα. Άρχισα να κλαίω. Να κινούμαι πάνω κάτω στο δωμάτιο. Ακολούθησαν χαοτικές στιγμές. Τραβάω τα μαλλιά μου. Κλαίω, περπατάω πάνω στο δωμάτιο. Είμαι σε πλήρη σύγχυση και διάλυση» ανέφερε κατηγορούμενος και σε άλλο σημείο της απολογίας του υποστήριξε πως: «…Όταν κάθισα στο κρεβάτι δίπλα της το κατάλαβε. Κινήθηκε, γύρισε το κεφάλι. Πήγα να την πάρω αγκαλιά για να δείξω ότι τελείωσε. Πήγε να τιναχθεί και με τον αριστερό αγκώνα αντέδρασε, τύπου «μη με αγκαλιάζεις». Κατάλαβα ότι δεν ήταν θετική. Σαν να λέει «πάλι ήρθες;».

    Αναρρωμένος στα όσα προηγήθηκαν του εγκλήματος ο κατηγορούμενος είπε: «Μου είπε για το παιδί μη μου τη φέρεις πάνω…». Θεώρησα ότι ήταν ένα μήνυμα για να με πληγώσει… …Ανεβαίνοντας τις σκάλες είχε πει «δεν πάτε να ψοφήσετε και οι δύο δεν με νοιάζει». Όταν ανεβήκαμε στο δωμάτιο μου είπε: «πάρε παιδί και αφήστε με ήσυχη». Μετά ανέβηκα με την μικρή άλλες δύο φορές.


    Πρόεδρος: Τι συνέβη τη τρίτη φορά που ανεβήκατε με το μωρό;

    Κατηγορούμενος: Η Καρολάιν είχε ξαπλώσει. Η πιο σοφή απόφαση θα ήταν να είχα κοιμηθεί με τη μικρή στο καναπέ. Ήταν ξαπλωμένη, θεώρησα ότι ηρεμεί. Νομίζω ότι με αντιλήφθηκε όταν μπήκα. Άφησα τη μπέμπα δίπλα της, ώστε να πάω και εγώ από την άλλη μεριά, να πάω και εγώ να ξαπλώσω. Δεν με ένοιαζε καν εγώ να κοιμηθώ . Αλλά να κοιμηθεί η μικρή στο κρεβάτι της και να λήξει το περιστατικό. Πήγα να ανέβω και εγώ στο κρεβάτι και αυτό την εξόργισε, γιατί έκανα ότι μου έλεγε να μην κάνω, δηλαδή να μη κοιμηθεί η μικρή στο κρεβάτι.


    Πρόεδρος: Σας ανέφερε κάτι συγκεκριμένο;

    Κατηγορούμενος: Άρχισε να φωνάζει δυνατά, ξύπνησε η μικρούλα. Μου είναι δύσκολο να πω τις λέξεις που χρησιμοποιούσε. Δεν μου είναι εύκολο να πω κάτι άσχημο για την Καρολάιν. Καταλαβαίνετε δεν χρειάζεται να σας πω …

    Πρόεδρος: Οφείλετε να πείτε

    Κατηγορούμενος: Αν καταλάβετε πόσο σημαντικός ήταν αυτός ο άνθρωπος για μένα. Ήταν μια στιγμή έξαρσης εκτός ελέγχου «σου είπε να μη τη φέρεις εδώ, φύγετε δε σας θέλω» άσχημες λέξεις δεν έχει σημασία. Πάνω στην έξαρση της στιγμής

    Πρόεδρος: Είχε μεγάλη διάρκεια το επεισόδιο μεταξύ σας;

    Κατηγορούμενος: Ίσως και λιγότερο από πέντε λεπτά.

    Πρόεδρος: Με τις ενδείξεις του ρολογιού εκείνο το διάστημα φαίνεται ότι έχει εντόνους παλμούς και φαίνεται (από το ρολό) ότι διανύει απόσταση 141 μέτρων ….

    Κατηγορούμενος: Αυτό που μπορώ να σκεφτώ, μετά το περιστατικό αφού έκανε μια κίνηση ανασηκώθηκε με τον κορμό στο κρεβάτι και μας είπε να φύγουμε, η μικρή είχε ξυπνήσει. Την απώθησε. ….’Ήταν η πρώτη φορά που μια τέτοια έκρηξη πήρε η μπάλα και το παιδί. Τρόμαξε. ‘Άκουσε τις φωνές.

    Πρόεδρος: Εσείς θεωρούσατε ότι η σύζυγός σας θα κάνει κακό στο παιδί σας;

    Κατηγορούμενος: Όχι, δεν το θεωρούσα, ήταν μια τέλεια μητέρα, υπέροχη. Η κόρη της ήταν η ζωή της. Την αγαπούσε πιο πολύ από εμένα, πιο πολύ από τη ζωή της. Ταυτόχρονα τη στιγμή εκείνη τη στιγμή δεν ξέρω αν θόλωσε τόσο αν άθελα της έκανε κακό στη μικρή

    Πρόεδρος: Τι σκέψεις κάνατε για τη σύζυγο σας;

    Κατηγορούμενος: Μέσα στις στιγμές αυτές της έντασης δεν σκέφτομαι αν οι εκρήξεις αυτές είναι εντός ορίων. Έχει θολώσει σε τέτοιο σημείο που έλεγε, ότι «δεν θέλω το παιδί». Ήθελα να αποδεχθεί όλο αυτό που είχα περάσει εγώ και η Λυδία.

    Πρόεδρος: Σκεφτήκατε εκείνη τη στιγμή ότι είναι επικίνδυνη για το παιδί;

    Κατηγορούμενος: Ότι σε μια έκρηξή της έκανε άθελά της κακό στο παιδί. Με διέλυσε όταν είδα τη μικρή σε έναν υποτυπώδη κίνδυνο…

    Πρόεδρος: Φοβηθήκατε;

    Κατηγορούμενος: Πάρα πολύ. Φοβήθηκα πάρα πολύ για τη μικρή όχι για τον εαυτό μου. Φοβήθηκα ότι δεν μπορώ να προβλέψω την επόμενη κίνησή της

    Πρόεδρος: Φοβάστε ότι θα κάνει κακό στο παιδί δηλαδή;

    Κατηγορούμενος: Τη στιγμή της έκρηξης έκανε κακό στο παιδί, άθελα της. Σκέφτηκα ότι οι εντάσεις επηρεάζουν πλέον και τη μικρή. Εμένα με χτυπούσε και να με χτυπήσει 500 φορές δεν με πειράζει.

    Πρόεδρος: Έγινε το παιδί ποτέ η αφορμή για επεισόδιο βίας από εκείνη;

    Κατηγορούμενος: Όχι.

    Πρόεδρος: Τότε πως φοβόσασταν μήπως κάνει κάτι κακό στο παιδί;

    Κατηγορούμενος: Εγώ ήμουν ο στόχος, όχι η μικρή. Δε τη θεωρώ βίαια άνθρωπο.

    Πρόεδρος: Πως δεν τη θεωρείτε αφού φοβόσασταν για το παιδί σας….

    Κατηγορούμενος: Δεν αποκλείω να έχω εξιδανικεύσει τόσο πολύ την Καρολάιν που να μη μπορώ να δω την αντίφαση …

    Το έγκλημα

    Συνεχίζοντας την απολογία του ο κατηγορούμενος είπε ότι στη κρεβατοκάμαρα για τέταρτη φορά και ρώτησε την Καρολάιν: «Κατάλαβες τι έκανες; Χτύπησες τη μικρή;». Ήταν μεγάλο λάθος να ξανά- ανέβω στη κατάσταση που ήμουν. Το μόνο που ήθελα να ακούσω ένα «συγνώμη ένα δε το εννοούσα», είπε.

    Πρόεδρος: Συγνώμη δεν τη ζητάμε μας τη δίνουν. Η σύζυγός σας δεν ήταν κόρη σας…

    Κατηγορούμενος: Έπρεπε να την αντιμετωπίσω με σεβασμό και αγάπη και ας έχει κάνει κάτι λάθος..

    Πρόεδρος: Σε κατάσταση ήταν κοιμόνταν;

    Κατηγορούμενος: Δεν είμαι σε θέση να πω αν κοιμόταν, είχε κλειστά τα μάτια. Κατάλαβα ότι ήμουν εκεί όταν έκατσα αρκετά δίπλα της. Ξάπλωσα δίπλα της. Κατάλαβε γιατί κινήθηκε γύρισε το κεφάλι. Πήγα να τη πάρω αγκαλιά.

    Πρόεδρος: Πως αντέδρασε;

    Κατηγορούμενος: Απότομα πήγε να τιναχτεί…. ότι μη αγκαλιάζεις, είχε αντίδραση, μου είπε «φύγε».

    Πρόεδρος: Πως αντιδράσατε;

    Κατηγορούμενος: Περίμενα να περάσει η ώρα για να ηρεμήσει. Έλεγα δε μπορεί να μην έχει καταλάβει… Όταν άρχισε να αντιδρά έφυγε και η τελευταία μου ελπίδα.

    Πρόεδρος: Ανεβήκατε στο σώμα της;

    Κατηγορούμενος: Προσπαθούσα να την αγκαλιάσω …Ναι ανέβηκα.

    Πρόεδρος: Γιατί;

    Κατηγορούμενος: Γιατί έτσι όπως χτυπιόνταν δεν ήθελε να την αγκαλιάσω. Ήθελα να καταλάβει τι περάσαμε εγώ και η Λυδία

    Πρόεδρος: Τι να καταλάβει; Αφού λέτε ότι κοιμόνταν….

    Κατηγορούμενος: Δεν ξέρω να κοιμόνταν….

    Πρόεδρος: Λέτε ότι την πιέζατε; Που την πιέζατε;

    Κατηγορούμενος: Στο μαξιλάρι

    Πρόεδρος: Πως αντέδρασε;

    Κατηγορούμενος: Μου φώναζε

    Πρόεδρος: Βάλατε το χέρι σας στο στόμα της;

    Κατηγορούμενος: Όχι

    Πρόεδρος: Τι σας φώναζε;

    Κατηγορούμενος: Σήκω φύγε, κάποιες από τις κοινές βρισιές την είχα εκνευρίσει πολύ παραπάνω

    Πρόεδρος: Και πήρατε και το μαξιλάρι και το χρησιμοποιήσατε πάνω στο κεφάλι της; Ποιος ο σκοπός;

    Κατηγορούμενος: Δεν υπήρχε σκοπός, προσπαθούμε τώρα να βρούμε τώρα λογική σε ένα σημείο που δε μπορώ ακόμη να το εξηγήσω στο μυαλό μου…. Είναι τόσο θολωμένο το μυαλό μου….

    Πρόεδρος: δεν καταλαβαίνατε ότι αυτό που κάνατε οδηγεί την κοπέλα στο θάνατο; Λέτε ότι λατρεύατε…

    Κατηγορούμενος: Ότι, προσπαθώ να σας απαντήσω είναι αυτό που απαντάω και στον εαυτό μου.

    Πρόεδρος: Μιλάμε για πέντε λεπτά που νιώθετε ότι είχατε «γυναίκα των ονείρων σας» στα χέρια σας. Δεν καταλάβατε τι κάνατε;

    Κατηγορούμενος: Δεν βγάζει και σε εμένα λογική, ότι λέμε είναι ξεκάθαρο λάθος

    Πρόεδρος: Σε αυτά τα πέντε λεπτά δηλαδή δεν πέρασε λεπτό από το μυαλό σας ότι «εγώ αυτή τη κοπέλα τη λατρεύω» και ότι το παιδί είχε δικαίωμα να μην στερηθεί τη μητέρα του; Αλλά και τον πατέρα του …

    Κατηγορούμενος: Υπήρχε ποτέ περίπτωση με μια λογική ήρεμη σκέψη να δω ότι το παιδί θα χάσει τους γονείς του και θα το αποδεχτώ;

    Πρόεδρος: Θα έπρεπε να περάσουν από το μυαλό σας; Έχετε γίνει εσείς τώρα ο βίαιος. Οδηγείτε ένα άνθρωπο στο θάνατο, τη μάνα του παιδιού σας; Τι σκεφτόσασταν εκείνη τη στιγμή, γιατί χάσατε τη λογική;

    Κατηγορούμενος: Ό,τι είχε προηγηθεί…

    Πρόεδρος: Μας έχετε φέρει εδώ ένα σωρό βεβαιώσεις ότι παρακολουθήσατε σεμινάρια πρώτων βοηθειών και δεν καταλαβαίνατε ότι την οδηγείτε στο θάνατο…

    Κατηγορούμενος: Εκείνη τη στιγμή η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι λιποθύμησε…

    Πρόεδρος: Πότε καταλάβατε ότι είναι νεκρή;

    Κατηγορούμενος: Όταν την είδα στο πρόσωπο.

    Πρόεδρος: Πότε άρχισε να λειτουργεί το ένστικτο της αυτοσυντήρησης; Γιατί κάνατε και ενέργειες για να αποκρύψετε το έγκλημα;

    Κατηγορούμενος: Στην ίδια κατάσταση συνέχισα να είμαι πολύ ώρα. Σκέφτηκα πως το άφησα εγώ να συμβεί αυτό το πράγματα….

    Πρόεδρος: Τον εαυτό σας στην φυλακή τον σκεφτήκατε;

    Κατηγορούμενος: Ναι. Όποιος κάνει τέτοιο πράγματα είναι βέβαιο ότι θα καταλήξει στη φυλακή…

    ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ



    ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ

    ΣΧΕΤΙΚΑ
    ΡΟΗ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΝ

    ΑΠΟΨΕΙΣ