Παλιός οικισμός έκανε την εμφάνιση του στη Λίμνη Μόρνου «κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου» για τη λειψυδρία που φαίνεται θα μας απασχολήσει για πολύ στο μέλλον.
Οι φωτογραφίες που έφερε στο φως της δημοσιότητας πολίτης με ανάρτησή του δείχνει τον παλιό οικισμό Κάλλιο που είχε καλυφθεί εξολοκλήρου από νερό όταν ολοκληρώθηκε η κατασκευή φράγματος το 1979.
Σε περιόδους ξηρασίας, η στάθμη τής λίμνης κατεβαίνει, και φαίνονται κάποια από τα βυθισμένα κτίσματα τού Καλλίου και φαίνεται ότι φέτος η στάθμη έχει κατέβει κατά πολύ γράφει στη δημοσίευση του.
Η αντιμετώπιση της λειψυδρίας
Ο ομότιμος καθηγητής του Μετσόβειου Πολυτεχνείου, κος Χατζημπίρος μας εξηγεί ότι για να αντιμετωπιστεί η λειψυδρία, πρέπει να αντιμετωπιστεί η κλιματική αλλαγή. Να σταματήσουμε να θεωρούμε το νερό άφθονο. Να προσπαθούμε να το χρησιμοποιούμε με οικονομία, αυτό κυρίως για τον αγροτικό τομέα ο οποίος ξοδεύει πάνω από το 80% του νερού στην Ελλάδα.
Σε δύσκολες περιοχές όπως είναι τα νησιά η μόνη λύση είναι η αφαλάτωση του αλμυρού νερού με χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Το οποίο μπορεί να είναι άριστης ποιότητας και πόσιμο», καταλήγει.
Ο κος Σιδέρης, πρώην διευθυντής του Ινστιτούτο Εδαφοϋδατικών Πόρων, μας τονίζει ότι:
«Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν έχουμε κουλτούρα να κάνουμε σωστή χρήση του νερού. Δεν έχουμε κουλτούρα επαναχρησιμοποίησης του νερού, στην Ελλάδα η επαναχρησιμοποίηση του νερού είναι σε επίπεδο 10%, ενώ αν πάμε στο Ισραήλ που είναι το γεωργικό θαύμα, γιατί παράγει στην έρημο, έχουμε επαναχρησιμοποίηση νερού 90%. Επίσης δεν έχουμε κουλτούρα να μην ρυπαίνουμε το νερό. Βλέπετε τι γίνεται με τα πλαστικά που πετάμε στις θάλασσες, βλέπετε στα σκουπίδια, βλέπετε στους βιολογικούς καθαρισμούς που υπάρχουν. Βλέπετε όλα αυτά δυστυχώς που δεν προστατεύουν το νερό.
Σίγουρα πρέπει να γίνουν έργα με περισσότερες δεξαμενές ώστε να μαζεύεται νερό και να το χρησιμοποιούμε για τις καλλιέργειες και όχι να παίρνουμε από τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα», καταλήγει.
