Υπέρ της έκδοσης ενός 36χρονου Τούρκου στη γείτονα χώρα προκειμένου να δικαστεί για ποινικά εγκλήματα, τάχθηκε ο Άρειος Πάγος απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς του εκζητούμενου ότι οι λόγοι που οι αρχές της χώρας του ζητούν την έκδοσή του αφορούν στην πολιτική του δράση στην Τουρκία.
Ειδικότερα, με την υπ. αριθμόν 1487/2019 απόφασή του το Β’ Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, απέρριψε την έφεση που είχε ασκήσει ο 36χρονος Τούρκος κατά του βουλεύματος του συμβουλίου Εφετών της Αθήνας, το οποίο είχε αποφασίσει την έκδοση του στην Τουρκία.
Σε βάρος του 36χρονου το πταισματοδικείο του Μπακιρκιόι είχε εκδώσει το 2018 δυο εντάλματα, ζητώντας τη σύλληψή του και την έκδοση του στην Τουρκία για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση αλλά και για το αδίκημα της προμήθειας και κατοχής αδήλωτων όπλων και πυρομαχικών. Η σχετική μάλιστα έρευνα των τουρκικών αρχών για την υπόθεση παραμένει ανοιχτή, καθώς ο 36χρονος μετά τα εγκλήματα που φέρεται να τέλεσε διέφυγε και εισήλθε παράνομα στην Ελλάδα, όπου συνελήφθη και έκτοτε παραμένει κρατούμενος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ανθρωποκτονία από πρόθεση τιμωρείται (και) στην Τουρκία με ισόβια κάθειρξη ενώ η κατοχή όπλων και πυρομαχικών με ποινή φυλάκισης που ξεκινάει από ένα έτος και φτάνει τα τρία έτη.
Από την πλευρά του ο 36χρονος κρατούμενος υποστήριξε τόσο ενώπιον του συμβουλίου Εφετών όσο και ενώπιον του Αρείου Πάγου, ότι οι κατηγορίες σε βάρος του είναι κατασκευασμένες από τις τουρκικές αρχές «προκειμένου να φέρεται η δίωξή του ως ποινική» και ότι ως εκ τούτου δεν πρέπει να εκδοθεί στην Τουρκία, σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες και τη νομοθεσία.
Τι έκρινε ο Άρειος Πάγος
Ωστόσο, ο Άρειος Πάγος, συνεκτιμώντας τα στοιχεία της δικογραφίας και τις μαρτυρικές καταθέσεις εξέφρασε διαφορετική άποψη και απέρριψε την έφεση του 36χρονου κατά του βουλεύματος του συμβουλίου Εφετών που είχε πει «ναι» στην έκδοσή του στην Τουρκία.
Σύμφωνα με τους αρεοπαγίτες «τα εγκλήματα για τα οποία ζητείται η έκδοση του ως άνω εκζητούμενου είναι ποινικά αδικήματα» και δεν προέκυψε από κανένα στοιχείο ότι η δίωξη σε βάρος του «γίνεται για πολιτικούς λόγους και ότι είναι προσχηματική, οφειλόμενη αποκλειστικά στην πολιτική του τοποθέτηση, επειδή είναι αντίθετη με την επικρατούσα στη χώρα αυτή κατάσταση, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, χωρίς όμως, να επικαλείται και πολύ περισσότερο να προσκομίζει συγκεκριμένα στοιχεία…».
Σύμφωνα, εξάλλου, με τον Άρειο Πάγο ούτε από τη δικογραφία και τις μαρτυρικές καταθέσεις επιβεβαιώθηκαν οι ισχυρισμοί του 36χρονου ότι «στο παρελθόν έχει συλληφθεί και βασανιστεί» στην Τουρκία. Ακόμη, ούτε και αποδείχθηκαν οι «πολλές συλλήψεις» και «πολλές κατηγορίες», τις οποίες επικαλέστηκε ο 36χρονος, χωρίς όμως σύμφωνα με την απόφαση του Αρείου Πάγου να τις προσδιορίζει ούτε αριθμητικά, ούτε χρονικά και χωρίς να προσκομίζει οποιοδήποτε σχετικό αποδεικτικό στοιχείο.
Μάλιστα, κατά τους αρεοπαγίτες δεν προκύπτουν ούτε στοιχεία από τα οποία να επιβεβαιώνεται η ύπαρξη πολιτικής δράσης του 36χρονου πριν από το χρόνο που αυτός διέφυγε από την Τουρκία. Αντίθετα, αυτό που προκύπτει, είναι, σύμφωνα με την απόφαση του Αρείου Πάγου ότι ο εκζητούμενος εισήλθε παράνομα στην Ελλάδα στις 27-4-2018, δηλαδή λίγο μετά την ανθρωποκτονία που φέρεται να διέπραξε στη χώρα του στις 4-4-2018.
Με το σκεπτικό αυτό ο Άρειος Πάγος απέρριψε την έφεση του 36χρονου και δέχθηκε ότι το συμβούλιο Εφετών Αθηνών, το οποίο με βούλευμά του γνωμοδότησε υπέρ της έκδοσης του στην Τουρκία ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε τον νόμο και ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις.