Γνωστός στις Αρχές ως «Ράμπο» ή «ταξιτζής» ήταν ο ένας εκ των δύο ανδρών που δολοφονήθηκαν με καλάσνικοφ το βράδυ της Τετάρτης (7/6) στην οδό Σοφία Βέμπο στον Κορυδαλλό.
Ο άνδρας ηλικίας 37 ετών, είχε απασχολήσει τις Αρχές το 2009, όταν είχε συλληφθεί ως εμπλεκόμενος στην δολοφονία του οπαδού του Παναθηναϊκού, Μιχάλη Φιλόπουλου σε ομαδικό ραντεβού θανάτου.
- Κορυδαλλός: Το προφίλ του «Ράμπο» που «γάζωσαν» με 45 σφαίρες – Η δολοφονία του Φιλόπουλου και οι διασυνδέσεις με τη «νύχτα»
- Κορυδαλλός: Πάνω από 45 κάλυκες άφησαν πίσω τους οι δύο εκτελεστές – «Χτενίζουν» την περιοχή για στοιχεία οι αστυνομικοί (εικόνες)
- Κορυδαλλός: Αναζητά μέλη της υποστηρικτικής ομάδας των εκτελεστών η ΕΛΑΣ – «Κλειδί» όσα είδε γυναίκα αυτόπτης μάρτυρας (βίντεο)
To χρονικό της δολοφονίας του Μιχάλη Φιλόπουλου
Ο Μιχάλης Φιλόπουλος ήταν ένας 22χρόνος οπαδός του Παναθηναϊκού, ο οποίος μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου στις 29 Μαρτίου 2007, στην Παιανία, κοντά στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια ενός προκαθορισμένου ραντεβού συμπλοκής με αντίπαλους οπαδούς του Ολυμπιακού. Ο θάνατός του προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση στην Ελλάδα και πυροδότησε μια μεγάλη αστυνομική έρευνα για τον ρόλο των οργανωμένων οπαδών των ομάδων.
Ένα παιχνίδι βόλεϊ μεταξύ των γυναικείων ομάδων του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού είχε προγραμματιστεί να διεξαχθεί στις 29 Μαρτίου 2007 στην Παιανία, για το ελληνικό κύπελλο του βόλεϊ. Δεδομένου ότι αυτός ήταν ένας γυναικείος αγώνας, δεν δόθηκε πολλή αστυνομική δύναμη (συνήθως τα ανδρικά παιχνίδια μεταξύ των δύο ομάδων χαρακτηρίζονται ως πολύ υψηλού κινδύνου). Ως εκ τούτου, οργανωμένοι οπαδοί και από τις δύο πλευρές αναζήτησαν την ευκαιρία να οργανώσουν μια σύγκρουση μεγάλης κλίμακας, χωρίς εμπόδια από την αστυνομία. Πράγματι, νέα για τη συνάντηση στην Παιανία (αργότερα αποκαλούμενη ως «ραντεβού του θανάτου» από τα ΜΜΕ) κυκλοφόρησαν σε συνδέσμους οπαδών και ιστότοπους και τουλάχιστον 400 άτομα το γνώριζαν εκ των προτέρων.
Οι οπαδοί του Ολυμπιακού συγκεντρώθηκαν αρχικά στο Περιστέρι και οι οπαδοί του Παναθηναϊκού στο Χαλάνδρι. Από εκεί, σχηματίστηκαν ομάδες συνοδεία μοτοσικλετών στην Παιανία. Οι εντάσεις ήταν τόσο υψηλές που ένας παίκτης της τοπικής ομάδας του Μάρκο μαχαιρώθηκε από τους οπαδούς του Ολυμπιακού γιατί τον είδαν σε ένα αυτοκίνητο να φορά το πράσινο χρώμα, απλώς και μόνο επειδή ήταν και τα χρώματα του Παναθηναϊκού. Ο Μιχάλης Φιλόπουλος ήταν οργανωμένος οπαδός του Παναθηναϊκού αλλά δεν είχε ουδεμία σχέση με περιστατικά βίας. ‘Ηταν ο άνθρωπος που βρέθηκε στο λάθος σημείο, την λάθος στιγμή και μαχαιρώθηκε απο τους οπαδούς του Ολυμπιακού, ενώ συνάμα τον έδερναν. Η σκηνή γυρίστηκε με κάμερα κινητού τηλεφώνου, η οποία διανεμήθηκε σε συνδέσμους οπαδών και δημοσιεύθηκε ακόμη και στο YouTube. Αρκετά μέσα ενημέρωσης έδειξαν το βίντεο και συνέχισαν να το δείχνουν για μέρες, ακόμη και σε ζώνη υψηλής τηλεθέασης.
Τον Μάιο του 2007, εννέα άτομα κατηγορήθηκαν ως υπεύθυνοι για την ανθρωποκτονία του Φιλόπουλου: ο Μιχάλης Κουντούρης (μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ολυμπιακού, μέλος της θύρας 7, μετέπειτα πρόεδρος του ερασιτέχνη Ολυμπιακού και αντιπρόεδρος της Π.Α.Ε. Ολυμπιακός), ο Μιχάλης Μπεκάκος (μετέπειτα υπεύθυνος ασφαλείας στο γήπεδο “Γεώργιος Καραϊσκάκης”), ο Ιωάννης Ανδρόνικος (παρατσούκλι «Χάρος / Θάνατος»), ο Αναστάσιος Πούλος (παρατσούκλι «Γκοτζίλα», επίσης μετέπειτα υπεύθυνος ασφαλείας στο γήπεδο “Γεώργιος Καραϊσκάκης”), ο Βασίλης Ρουμπέτης (παρατσούκλι «Rambo» ή «Ταξιτζής»), ο Χρήστος Σακάτης, ο Βασίλης Ψυκάκος, ο Απόστολος Κοράκης και ο Νικόλαος Βαγιόπουλος. Άλλα 18 άτομα κατηγορήθηκαν για άλλους λόγους.
Τέσσερα άτομα κρίθηκαν ένοχα για το θάνατο του Φιλόπουλου: ο Χρήστος Σακάτης, στον οποίο επεβλήθη 16ετή κάθειρξη για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, ο Βασίλης Ρουμπέτης, 12ετή κάθειρξη, και οι Νίκος Βαγιόπουλος και Βασίλης Ψυκάκος, 10ετή κάθειρξη.
Μετά τον θάνατο του Φιλόπουλου, όλες οι ομαδικές αθλητικές διοργανώσεις στην Ελλάδα διακόπηκαν από τις 29 Μαρτίου έως τις 12 Απριλίου. Αν και οι άνθρωποι ήταν γενικά αρνητικοί απέναντι στους συνδέσμους των οργανωμένων οπαδών, αυτό θεωρήθηκε ως η τελευταία σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ήταν η πρώτη φορά που συνέβη σε τέτοια κλίμακα (πάνω από 500 άτομα) και με τόσο σοβαρές συνέπειες που είχαν συμβεί ποτέ και ακούστηκαν δημόσιες εκκλήσεις για άμεση διερεύνηση στους συνδέσμους των οργανωμένων οπαδών.
Στη συνέχεια, το υπουργείο Αθλητισμού, έκλεισε όλους τους συνδέσμους και επέτρεψε το άνοιγμα ορισμένων από αυτών μόνο μετά από αυστηρούς ελέγχους ταυτοτήτων και ιστορικού των μελών του. Υπήρξε πρωτοβουλία επίσης να εγκατασταθούν κάμερες παρακολούθησης σε όλα τα στάδια και να επιβληθούν ακόμη αυστηρότερες κυρώσεις.
