Σε ηλικία 67 ετών έφυγε από τη ζωή ξαφνικά ο ομότιμος καθηγητής Ποινικού Δικαίου και Ποινικής Δικονομίας της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Λάμπρος Μαργαρίτης.
Ο εκλιπών υπήρξε εμβληματική μορφή στον χώρο της νομικής επιστήμης και σε ακαδημαϊκό επίπεδο. Μέχρι τελευταία έδινε καθημερινά μάχες από τα δικηγορικά έδρανα των δικαστηρίων της Θεσσαλονίκης.
Ποιος ήταν ο Λάμπρος Μαργαρίτης
Ο Λάμπρος Μαργαρίτης γεννήθηκε το 1954 στα Βραγκιανά Καρδίτσας και μετά την ολοκλήρωση της μέσης εκπαίδευσης εισήχθη στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ, όπου συνέχισε της μεταπτυχιακές του σπουδές στον Τομέα Ποινικών και Εγκληματολογικών Επιστημών. Η υπηρεσιακή του εξέλιξη στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ ξεκίνησε το 1980 ως επιστημονικός συνεργάτης και μετέπειτα ως διδάκτορας και επιμελητής. Το 1982 άρχισε να διδάσκει ως λέκτορας και από το 1991 κατείχε τη θέση του καθηγητή. Πριν από λίγο καιρό του απονεμήθηκε ο τίτλος του ομότιμου καθηγητή, διατηρώντας τη διδασκαλία των μεταπτυχιακών τμημάτων της Νομικής Σχολής.
Δίδασκε επί σειρά ετών στην Εθνική Σχολή Δικαστών και υπήρξε επικεφαλής της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής Σύνταξης του Νέου Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και του Ποινικού Κώδικα.
Αφήνει πλούσια επιστημονική παραγωγή και λαμπρό συγγραφικό έργο (μονογραφίες, αυτοτελείς μελέτες, νομικά κείμενα ευρύτερου ποινικού περιεχομένου – απόψεις, συλλογές νόμων, παρατηρήσεις στη νομολογία κ.ά.). Μεταξύ άλλων, ήταν διευθυντής σύνταξης του νομικού περιοδικού «Ποινική Δικαιοσύνη».
Ο Λάμπρος Μαργαρίτης ήταν παντρεμένος και είχε ένα παιδί, τον Δημήτρη, που είναι δικηγόρος.
Η ανακοίνωση του Αλέξη Κούγια
Ακολουθεί η ανακοίνωση του Αλέξη Κούγια για τον θάνατο του καθηγητή:
«Σήμερα, είναι μαύρη ημέρα για την ποινική επιστήμη, την ποινική δικηγορία, την ακαδημαϊκή ποινική κοινότητα, αλλά και για την κοινωνία.
Έφυγε σε ηλικία μόλις 67 ετών ο καθηγητής του ποινικού δικαίου του ΑΠΘ και φίλος, συνεργάτης και συνυπερασπιστής μου σε δεκάδες υποθέσεις μου Λάμπρος Μαργαρίτης.
Έφυγε νικημένος παρά την ηρωική μάχη που έδωσε τα τελευταία τουλάχιστον 10 χρόνια. Έφυγε χωρίς να το περιμένει κανείς, αφού μόλις πριν μία εβδομάδα ήμασταν μαζί στα έδρανα του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης και ήταν τόσο μάχιμος, σαν να ξεκινούσε μόλις την ποινική δικηγορία.
Ήταν εμφανώς καταβεβλημένος, αλλά έτοιμος για καλαμπούρι και πλάκα. Δεν γνωρίζω αν ήταν μοιραίο, αλλά έφυγε λίγους μήνες μετά την αποχώρησή του, λόγω ηλικίας, από την έδρα του τακτικού καθηγητού του ποινικού δικαίου Θεσσαλονίκης.
Ήταν, όπως όλοι μας που αγαπούμε το ποινικό δίκαιο, όχι μόνο σαν επάγγελμα, αλλά σαν συμμετοχή στη διαμόρφωση της κοινωνίας και του τρόπου ζωής των ελλήνων, μαθητής του αείμνηστου καθηγητού Μανωλεδάκη, του οποίου ήταν και ο πιο αγαπημένος μαθητής.
Δυστυχώς, μέσα σε λίγους μήνες χάσαμε από την ποινική οικογένεια δύο τεράστιους επιστήμονες, καταπληκτικούς οικογενειάρχες, κορυφαίους δικηγόρους αλλά και ωραίους τύπους. Χάσαμε τον Μαργαρίτη και πριν από λίγους μήνες χάσαμε τον Παύλου.
Δυστυχώς, καμιά φορά ο Θεός κάνει και λάθη: Παίρνει γρήγορα τους καλύτερους. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.
Με αληθινή ψυχική συντριβή και λύπη.
Αλέξης Κούγιας»
