Ελένη Τοπαλούδη: Αναβιώνει στο Εφετείο η υπόθεση βιασμού και δολοφονίας της – Αρχίζει η δίκη σε δεύτερο βαθμό

Μνήμες από τη στυγερή δολοφονία της νεαρής φοιτήτριας Ελένης Τοπαλούδη, το Νοέμβριο του 2018 στη Ρόδο ξυπνούν σήμερα στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Αθήνας, όπου αναμένεται να ξεκινήσει η εκδίκαση της πολύκροτης αυτής υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό.
Στο εδώλιο του δικαστηρίου θα καθίσουν για να δικαστούν οι δυο νεαροί που έχουν καταδικαστεί για το στυγερό αυτό έγκλημα πρωτοδίκως με τη μέγιστη των ποινών. Πρόκειται για έναν 25χρονο σήμερα νεαρό με καταγωγή από τη Ρόδο και τον 23χρονο συγκατηγορούμενό του, αλβανικής καταγωγής.
Σε πρώτο βαθμό και στους δυο κατηγορούμενους, δικαστές και ένορκοι είχαν επιβάλλει τη μέγιστη προβλεπόμενη ποινή. Ειδικότερα, για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας τους είχε επιβληθεί ισόβια κάθειρξη και για το αδίκημα του βιασμού της αδικοχαμένης φοιτήτριας επιπλέον κάθειρξη 15 ετών. Δικαστές και ένορκοι ομόφωνα αποφάσισαν μάλιστα να μην αναγνωρίσουν κανένα ελαφρυντικό στους δυο κατηγορούμενους, κάτι που αν συνέβαινε θα έσπαγε τα ισόβια που τους επιβλήθηκαν.
Τώρα, πλέον, εν όψει της έναρξης της δευτεροβάθμιας δίκης τους, με ενδιαφέρον αναμένεται η υπερασπιστική γραμμή που θα ακολουθήσουν οι δυο καταδικασθέντες, οι οποίοι δεν αποκλείεται να εστιάσουν στην αναγνώριση ελαφρυντικών, τα οποία αν τους αναγνωριστούν το πιθανότερο είναι ότι θα μειώσουν τις ποινές που τους είχε επιβληθεί σε πρώτο βαθμό.
Τι αναφέρει η δικογραφία
Η σορός της 21χρονης φοιτήτριας του τμήματος Μεσογειακών Σπουδών στη Ρόδο είχε βρεθεί τις 28 Νοεμβρίου 2018, από κλιμάκιο του Λιμενικού στη Λίνδο, στην περιοχή «Φώκια» στους Πεύκους. Η φρίκη που βίωσε η άτυχη κοπέλα στα χέρια των δυο κατηγορουμένων., περιγράφεται καρέ – καρέ στο βούλευμα που είχε εκδώσει το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρόδου, με το οποίο οι δυο νεαροί είχε οδηγηθεί ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου.
Μεταξύ άλλων, το βούλευμα αναφέρει για τις συνθήκες θανάτου της νεαρής φοιτήτριας: «…Οι δύο νεαροί κατηγορούμενοι, έχοντας προαποφασίσει να τελέσουν το αδίκημα του ομαδικού βιασμού σε βάρος της Ελένης Τοπαλούδη, μετέβησαν στην οικία της, η οποία ευρίσκετο στην πόλη της Ρόδου, παρέλαβαν αυτήν με το όχημα ιδιοκτησίας του πατέρα του 21χρονου (σ.σ. επρόκειτο για το κατηγορούμενο αλβανικής καταγωγής) και με αυτό μετέβησαν στην εξοχική κατοικία της οικογένειας στην περιοχή των Πεύκων Λίνδου και ειδικότερα σε διαμέρισμα το οποίο κατά καιρούς χρησιμοποιούσε ο πρώτος κατηγορούμενος μεταξύ άλλων και για να συνευρίσκεται με κοπέλες. Εκεί, μετά από κοινή τους απόφαση, παρά την εκδηλωθείσα αντίθετη βούληση της Ελένης Τοπαλούδη και παρά το γεγονός ότι στο σπίτι κάτω από το διαμέρισμα διέμενε ο παππούς και η γιαγιά του 21χρονου, οι κατηγορούμενοι τέλεσαν διαδοχικά συνουσία με την παθούσα, κάμπτοντας την αντίστασή της με τις υπέρτερες σωματικές τους δυνάμεις, ασκώντας επ’ αυτής σωματική βία, σφίγγοντας την δηλαδή στην τραχηλική χώρα, καταφέροντάς της γρονθοκοπήματα και απειλώντας τη ζωή και τη σωματική της ακεραιότητα με μαχαίρι. Υπό αυτές τις συνθήκες, κι ενώ η παθούσα ήταν αβοήθητη, έρμαιο στις σεξουαλικές διαθέσεις τους, πέραν της συνουσίας, εκμεταλλευόμενοι την εκμηδένιση της αντίστασης της λόγω της σωματικής και ψυχικής εξάντλησής της, επιχείρησαν να εξαναγκάσουν αυτήν να ανεχθεί επιπλέον ασελγείς πράξεις επί αμφοτέρων».
Τη δολοφόνησαν για να μην τους καταγγείλει
Όπως, δε, αναφέρει το βούλευμα, οι δυο καταδικασθέντες αποφάσισαν την εξόντωση της κοπέλας επειδή τους είπε ότι θα τους καταγγείλει στην αστυνομία. Χαρακτηριστικά στο δικαστικό έγγραφο αναφέρονται τα εξής: «Στην προβαλλόμενη δε άρνηση της παθούσας, οι κατηγορούμενοι, οι οποίοι, σημειωτέον, είχαν έντονη ενασχόληση με τις πολεμικές τέχνες, γρονθοκόπησαν αυτή με δύναμη στο πρόσωπο, με συνέπεια να ζαλιστεί και να χάσει στιγμιαία τις αισθήσεις της.
Ανακτώντας μετά από λίγο τις αισθήσεις της η παθούσα, δήλωσε στους κατηγορούμενους την πρόθεσή της να τους καταγγείλει στην αστυνομία, πυροδοτώντας έτσι το θυμό τους και παράλληλα την ανησυχία τους ότι θα συλληφθούν και θα υποστούν ποινικές κυρώσεις για την ανωτέρω συμπεριφορά τους. Ενόψει αυτής της δυσάρεστης για εκείνους προοπτικής, οι κατηγορούμενοι προέβησαν τότε σε στάθμιση των δεδομένων και αποφάσισαν από κοινού τη φυσική εξόντωση της παθούσας ώστε να αποκλείσουν κάθε πιθανότητα μελλοντικής σε βάρους τους καταγγελίας.
Ειδικότερα, ενώ η ανωτέρω παθούσα παρέμενε εξασθενημένη και σε σχεδόν λιπόθυμη κατάσταση εξαιτίας του βαρέως τραυματισμού της, ο οποίος είχε προηγηθεί κατά τη διάρκεια της πιο πάνω περιγραφόμενης συμπεριφοράς τους, οι κατηγορούμενοι αποδεχόμενοι πλήρως ο ένας τη συμπεριφορά του άλλου και επιδιώκοντας να εξοντώσουν την παθούσα, κατέφεραν αλλεπάλληλα πλήγματα με γροθιές και σίδερο σιδερώματος στην κεφαλή αυτής, προκαλώντας της έντονη αιμορραγική διήθηση του αριστερού κροταφίτη μυ και των πέριξ υποδόριων ιστών, μυχρά ρωγμώδη κατάγματα στον οπίσθιο κρανιακό βόθρο της βάσης του κρανίου ακτινωτά πέριξ του μείζονος τρήματος καθώς και καθολικό έντονο υπαραχνοειδές αιμάτωμα και εγκεφαλικό οίδημα, ενώ επιπλέον επιχείρησαν να την θανατώσουν και διά στραγγαλισμού.
Στη συνέχεια κι ενώ η παθούσα έδινε μάχη για να κρατηθεί στη ζωή, υπομένοντας τις συνεχιζόμενες προσπάθειες των κατηγορουμένων να της κόψουν το νήμα της ζωής, εκείνοι ευρισκόμενοι σε απολύτως ήρεμη ψυχική κατάσταση και παρά τις σχετικές έντονες παρακλήσεις της να την μεταφέρουν στο νοσοκομείο, επέδειξαν εμμονή στον εγκληματικό τους σχεδιασμό και μετέφεραν αυτήν γυμνή (ακριβέστερα φορώντας μόνο το στηθόδεσμό της) στο ανωτέρω όχημα, με το οποίο την είχαν μεταφέρει αρχικά στην κατοικία της οικογένειας στους Πεύκους της Λίνδου, προκειμένου να ολοκληρώσουν το προαποφασισμένο από αυτούς κακούργημα της ανθρωποκτονίας.
Ακολούθως, λοιπόν, κάνοντας χρήση του ανωτέρω οχήματος, μετέφεραν την παθούσα σε παρακείμενη απόκρημνη βραχώδη περιοχή στον όρμο “Φώκια”, περιοχή γνωστή σε ελάχιστους και κυρίως σε κατοίκους της ευρύτερης περιοχής της Λίνδου, την οποία όμως γνώριζε ο 21χρονος. Εκεί οι κατηγορούμενοι, ενεργώντας από κοινού και βάσει σχεδίου, αφού διαπίστωσαν ότι ήταν πρακτικώς αδύνατη η ρίψη του σώματος της παθούσας στη θάλασσα από έναν εκ των δύο χωρίς τη συνδρομή και του δευτέρου, σήκωσαν με τα χέρια τους και οι δύο το σώμα της παθούσας (που βρισκόταν πλέον σε ημιλιπόθυμη κατάσταση) και έρριψαν αυτό από ύψος περίπου 10 μ. στη θάλασσα.
Από την ενέργειά τους αυτή σε συνδυασμό με τις ήδη προκληθείσες στην παθούσα σωματικές βλάβες (κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, διάχυτη εγκεφαλική αιμορραγία και οίδημα που είχαν προκληθεί από τα χτυπήματα στο κεφάλι της), οι οποίες καθιστούσαν αδύνατη οποιαδήποτε προσπάθεια της παθούσας να κινηθεί αποτελεσματικά ώστε να επιπλεύσει, επήλθε ο θάνατος της συνεπεία πνιγμού».
Ο ένας έριξε την ευθύνη στον άλλο
Κατά τη διάρκεια των απολογιών τους ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου οι δυο νεαροί κατηγορούμενοι φόρτωναν ο ένας στον άλλον τόσο την άγρια κακοποίηση της Ελένης Τοπαλούδη όσο και τη ρίψη της σε βραχώδη θαλάσσια περιοχή της Ρόδου.
Ειδικότερα, απολογούμενος με δάκρυα στα μάτια ο 23χρονος κατηγορούμενος αλβανικής καταγωγής είχε υποστηρίξει πως δεν συμμετείχε στη κακοποίηση της άτυχης Ελένης ούτε όμως και στη ρίψη της στη θάλασσα. Όπως είχε ισχυριστεί, εκείνο το μοιραίο βράδυ του Νοεμβρίου του 2018 είχε ζητήσει από τον 25χρονο σήμερα Ροδίτη να μεταφέρουν την κοπέλα στο νοσοκομείο αλλά εκείνος όπως είπε, δεν του απάντησε. Κατά την απολογία του είπε χαρακτηριστικά σε δικαστές και ενόρκους: «Κατευθυνόμασταν στο νοσοκομείο αλλά είδα ότι μπήκε σε έναν χωματόδρομο και κατάλαβα ότι δεν πάει στο νοσοκομείο. Βγήκε έξω και μου είπε: «Εγώ θα την τελειώσω γιατί αυτή θα με κλείσει φυλακή». Την πήρε στον ώμο του και γύρισε μετά από δέκα λεπτά και μου είπε: Εντάξει Αλβανέ τελείωσε μπες μέσα τώρα». Ανέφερε ακόμη ότι συγκατηγορούμενος του «μαχαίρωσε, χτύπησε και πέταξε στα βράχια την Ελένη» ενώ σε άλλα σημείο υποστήριξε: «Εγώ φταίω που δεν την προστάτεψα, ήταν λάθος…. Η Ελένη μου ζήτησε εκείνο το βράδυ να την πάμε στο νοσοκομείο».
Αντίθετα, από την πλευρά του ο 25χρονος σήμερα Ροδίτης, κατά τη δική του απολογία στο δικαστήριο προέβαλλε τον εξής ισχυρισμό: «Δεν τη βίασα, δεν τη σκότωσα, δεν έκανε κανένα κακό στην Ελένη». Όπως ανέφερε ο συγκατηγορούμενός του ήταν εκείνος που «τη χτύπαγε με το σίδερο στο κεφάλι και της κάρφωνε το μαχαίρι στο λαιμό… Εγώ είπα να την πάμε στο νοσοκομείο αλλά έγινε ένα σφάλμα και την πήγαμε στα βράχια».