Οι στρατιωτικοί γνωρίζουμε πολύ καλά την ιστορία του «βαράτε νομή» και του «σανό». Τα τελευταία μάλιστα χρόνια, έχει γίνει μέρος της εργασιακής μας καθημερινότητας, αφού την ακούμε τακτικά από την ίδια την πολιτική μας ηγεσία.
Κάπως έτσι, το τελευταίο διάστημα, οι στρατιωτικοί γίναμε μάρτυρες μιας πεπατημένης και καλά δοκιμασμένης πολιτικής τακτικής που εφαρμόζεται διαχρονικά, ειδικά στον κλάδο μας που υστερεί σήμερα σε υγιή και δυναμικά συνδικαλιστικά σωματεία, όπως τέτοια υπήρξαν στο παρελθόν τουλάχιστον, με πραγματικές νίκες στη διαδρομή τους.
Μετά από «σκληρές διαπραγματεύσεις χρόνων», τουλάχιστον αυτό ακούστηκε από συνδικαλιστικά χείλη, η κυβέρνηση ανακοίνωσε: 100,00 ευρώ μεικτά ως επίδομα επικινδυνότητας, οριζόντια, σε όλες/ους τις/τους στρατιωτικούς και μάλιστα φορολογητέα.
Το επίδομα ιδιαίτερων συνθηκών εργασίας μετονομάστηκε σε επίδομα ιδιαίτερων συνθηκών εργασίας και επικινδυνότητας. Αυτό ήταν. Αυτό είναι νίκη ή «βαράτε νομή»; Ένας φτηνός ελιγμός ήταν. Ένας μοχλός ενεργοποίησης του κοινωνικού αυτοματισμού. Ένα «όπλο» στα χέρια της κυβέρνησης για να σταματήσει τις μελλοντικές διεκδικήσεις μας.
Ας μιλήσουμε καθαρά όμως. Οι στρατιωτικοί, δεν ζητάμε ούτε ελεημοσύνη, ούτε χάρες. Δεν είμαστε αποπαίδια. Είμαστε εργαζόμενοι και ζητάμε το αυτονόητο, από μια πολιτεία που οφείλει να μας το δώσει, όπως οφείλει:
- Να αποζημιώνει την υπερωριακή απασχόλησή μας.
- Να αποζημιώνει κάθε νυχτερινή βάρδια στο σύνολό της και για όλες/όλους τις/τους στρατιωτικούς που εργάζονται τη νύχτα, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, χωρίς εξαιρέσεις και αστερίσκους, χωρίς ναι μεν αλλά.
- Να χορηγεί επίδομα παραμεθορίου σε όλες και όλους τις/τους στρατιωτικούς που υπηρετούν στις απομακρυσμένες παραμεθόριες περιοχές, όπως ανάλογα αμείβονται οι πολιτικοί υπάλληλοι του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και εν γένει οι δημόσιοι υπάλληλοι.
- Να αμείβει τις/τους εξ ΕΜΘ (Εθελοντές Μακράς Θητείας) Αξιωματικούς με τον βαθμό που φέρουν.
- Να αμείβει τις/τους ΟΒΑ (Οπλίτες Βραχείας Ανακατάταξης), όπως όλα τα στελέχη, χωρίς διακρίσεις.
- Να δώσει επίδομα ενοικίου σε όλες και όλους τους στρατιωτικούς, μέχρι να ολοκληρωθεί το περίφημο, αλλά αόριστο, κατασκευαστικό πρόγραμμα στρατιωτικών οικημάτων.
- Να αναλάβει το σύνολο των εξόδων που απαιτεί μία μετάθεση/απόσπαση/διάθεση της/του στρατιωτικού όταν διατάσσεται να μεταναστεύει στην ίδια του τη χώρα και να μην απλά τις/τους «χαρτζιλικώνει».
- Να δώσει αξιοπρεπείς αυξήσεις για να αντιμετωπίσουμε την ακρίβεια που λεηλατεί τα εισοδήματά μας.
- Να βρίσκει εργασία με αξιοπρεπείς μισθούς για τις/τους συζύγους μας που αναγκάζονται να διακόπτουν την εργασίας τους για να μας ακολουθήσουν σε μια μετάθεση, ώστε να μην διαλύονται οι οικογένειές μας.
- Να Επαναφέρει τις καταστάσεις επιβίβασης, χωρίς περιορισμό, όρους και προϋποθέσεις, σε όλες/όλους τις/τους στρατιωτικούς που υπηρετούν μακριά από τις οικογένειές τους και διψούν στις άδειές τους να βρεθούν κοντά τους, αλλά αδυνατούν λόγω των αυξημένων κομίστρων σε όλων των ειδών τις συγκοινωνίες.
- Να παρέχει δωρεάν δημόσια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με γενναίες προσλήψεις του αναγκαίου ιατρονοσηλευτικού και λοιπού προσωπικού και γενναία χρηματοδότηση των στρατιωτικών νοσοκομείων.
- Να παύσει κάθε σκέψη για συγχώνευση των στρατιωτικών νοσοκομείων.
- Να δημιουργήσει δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας σε κάθε περιοχή που υπηρετεί ικανός αριθμός στρατιωτικών.
Η πραγματικότητα είναι σκληρή και η κυβέρνηση μάς βλέπει ως αναλώσιμους.
Το επίδομα επικινδυνότητας ή κάθε επίδομα που φορολογείται και δεν ενσωματώνεται στο μισθό μας, για να μπορεί να συνυπολογίζεται και ως συντάξιμη αποδοχή , είναι η σιωπή που επιβάλλουν, η παγίδα που μας οδηγεί να δεχτούμε τον εργασιακό μεσαίωνα.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι!
Να μην αφήνουμε να μας εξαγοράζουν με ψίχουλα.
Διεκδικούμε όσα μας αξίζουν, όσα μας ανήκουν!
του Βάιου Τσαπρούνη, Υπολοχαγού (ΥΠ-Π), πρώην Προέδρου της Ένωσης Στρατιωτικών Περιφερειακής Ενότητας Ξάνθης (Ε.Σ.ΠΕ.Ε.Ξ.)
