Την ετυμηγορία του για τον 50χρονο ελαιοχρωματιστή, κατηγορούμενο της μεγάλης κλοπής τριών έργων τέχνης στην Εθνική Πινακοθήκη, το 2012, ανακοίνωσε σήμερα το Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων. Το δικαστήριο επέβαλλε στον κατηγορούμενο κάθειρξη έξι ετών με αναστολή μέχρι την έφεση και την επιβολή «βραχιολιού» ηλεκτρονικής επιτήρησης εντός τριών χιλιομέτρων από τον τόπο που θα δηλώσει ως κατοικία του στην αρμίδια εισαγγελία. Μάλιστα, η έδρα αναγνώρισε στον 50χρονο το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη. Με την απόφασή του το δικαστήριο έκανε δεκτή την πρόταση εισαγγελέα της έδρας, Κ. Σιμιτζόγλου, ο οποίος είχε ζητήσει την ενοχή του κατηγορούμενου με την αναγνώριση ενός ελαφρυντικού.
Συγκεκριμένα, ο κατηγορούμενος είχε καταφέρει να αποσπάσει τρία ανεκτίμητης αξίας έργα από την Εθνική Πινακοθήκη. Η υπόθεση είχε λάβει εκτενή δημοσιότητα καθώς τα έργα που έκλεψε έφεραν την υπογραφή του Πάμπλο Πικάσο, του Πιετ Μοντριάν και του Ιταλού Γκουλιέλμο Κάτσια (Μονκάλβο). Ο 50χρονος συνελήφθη εννέα χρόνια αργότερα και ενώπιον της ανάκρισης είχε ομολογήσει τις πράξεις του. Δήλωσε μετανιωμένος, έχοντας μάλιστα επιστρέψει τους δυο πρώτους σπουδαίους πίνακες, όχι όμως και το τελευταίο σχέδιο του Μονκάλβο των αρχών του 17ου αιώνα. Όπως είπε το έργο αυτό το κατέστρεψε ρίχνοντάς το στη λεκάνη τουαλέτας!
Σήμερα κατά την απολογία του στο δικαστήριο ο 50χρονος υποστήριξε πως προχώρησε στην κλοπή των έργων καθώς ήθελε να εμπλουτίσει τη συλλογή του. «Είχα πάθος για την τέχνη» είπε για να σημειώσει σε άλλο σημείο της απολογίας του: «Η κλοπή ήταν τόσο απλή και χαζή που κανείς δε μπορούσε να φανταστεί ότι αυτό θα συνέβαινε από έναν απλό πολίτη. Είχε ένα φύλακα ενώ έπρεπε να έχει πέντε. Θέλω να ζητήσω συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για τα τρία έργα που αφαίρεσα. Η έμπρακτη μεταμέλεια μου αποδεικνύεται από την όλη διαδικασία της προσαγωγής μου. Ήθελα ένα οποιοδήποτε έργο να προσθέσω στη συλλογή μου».
Περιγράφοντας τον τρόπο με τον οποίο διέπραξε την κλοπή ο 50χρονος είπε: «Από την ιδιότητα μου ως ελαιοχρωματιστής μπορούσα να καταλάβω δομικά που έχει τοίχο, που mdf, που έχει καλωδιώσεις. Η σχεδίαση και η παρακολούθηση κράτησε γύρω στους έξι μήνες. Έβγαλα το συμπέρασμα ότι όλη η Πινακοθήκη φυλάσσονταν από δυο άτομα και θα ήταν εύκολο. Είχα μάθει τις βάρδιες των φυλάκων. Ποτέ έρχεται ο καθένας. Εκείνη την ημέρα κάθισα στο πάρκο του Ευαγγελισμού και χάζευα το κτίριο. Μπήκα στο προαύλιο. Είδα ότι είχε ένα φύλακα. Πηγαινοερχομουν, το σκεφτόμουν να το κάνω, να μη το κάνω. Η χαζομάρα είχε βαρέσει κόκκινο. Η κλοπή ήταν τόσο απλή και χαζή που κανείς δε μπορούσε να φανταστεί ότι αυτό θα συνέβαινε από έναν απλό πολίτη. Κάποια στιγμή πήγα στο βεραντάκι, χτύπησα τη μπαλκονόπορτα και άκουσα ένα ηχητικό σήμα. Άκουσα το φύλακα να έρχεται. Ο φύλακας ήταν εντάξει στα καθήκοντα του. Έσπασα ένα τζαμάκι και έφτασα σε ένα σημείο μέσα σε 4 ώρες που χτυπούσε ο συναγερμός ο φύλακας ανεβοκατέβαινε συνεχώς. Το έκανα μέχρι να κουραστεί και να κατέβει κάτω. Κάποια λεπτά αργότερα, πήγα με τα οικοδομικά εργαλεία να παραβιάσω την πόρτα. Ήταν ξεκλείδωτη! Γι’ αυτό δεν υπήρχαν ίχνη παραβίασης. Είχα πια μπει μέσα. Ανοιγόκλεινα τη τζαμαρία χωρίς να με βλέπει, πίσω από τη γυψοσανίδα. Είχε αρχίσει να νευριάζει. Άρχισα να κόβω καλώδια, χωρίς να ξέρω τι κόβω. Κάποια στιγμή έκανα μια με το πόδι μου και ξεκολλάει όλη η γυψοσανιδα και πέφτουν γύρω στα 7-8 κάδρα από γκραβούρες. Ακούω που σπάνε. Εγώ δεν ήξερα τι έπεσε».
Πρόεδρος: Δεν ξέρατε δηλαδή που είναι ο Πικασο;
Κατηγορούμενος: Όχι κυρία μου!
Πρόεδρος: Δεν είμαι κυρία σας. Είπατε ότι θέλετε απλώς 2-3 έργα. Γιατί δεν πήρατε αυτά που έπεσαν και είχατε την ψυχραιμία να πάτε στον Πικάσσο;
Κατηγορούμενος: Δεν ήμουν επαγγελματίας κλέφτης. Όταν έπεσαν αυτά ταράχτηκα. Ανέβηκα τις σκάλες, είδα ένα πίνακα, δεν ήταν δεμένος. Είδα ότι δεν είχε έρθει κανείς. Περιεργάστηκα το έργο και διαπίστωσα ότι ήταν Πικασο. Ξεκρέμασα τον πίνακα. Τον έβαλα στο σάκο. Πήρα άλλο έναν πίνακα. Είδα ένα ωραίο δημιούργημα, το αφαίρεσα, το έβαλα στο σάκο. Δεν ήξερα το Μοντριάν. Ξαφνικά ακούω να φωνάζει κάποιος «κλέφτη! Κλέφτη!». Ο φύλακας που είπε ότι με κυνήγησε δε λέει αλήθεια, δε χώραγε!
Συνεχίζοντας ο κατηγορούμενος ανέφερε ότι στη προσπάθειά του να μαζέψει ένα ακόμη πίνακα κόπηκε και σκουπίστηκε από ένα χαρτί, το οποίο ήταν σχέδιο του Μονκάλβο.
Πρόεδρος: Γιατί πήγατε τα έργα στη ρεματιά;
Κατηγορούμενος: Είχα προβλήματα με το γιο μου με χρήση ναρκωτικών. Μου είπε ένας φίλος να το πάω στο σπίτι στον Περισσό να τον απομονώσω. Είχα ενημερώσει την ασφάλεια Μαρκοπουλου ότι θα είμαι με το παιδί στο σπίτι. Πήγα μαζί του 1,5 μήνα εκεί για να το βοηθήσω. Κάποια στιγμή σε αυτά τα μοναχικά βράδια, θυμήθηκα τους πίνακες! Λέω είναι ακόμα στο σπίτι! Λέω λες να έρθει η αστυνομία να δει τι κάνω με το παιδί και να τα βρει; Έτσι πήρα το αμάξι κι επειδή ξέρω την περιοχή πήγα να τα κρύψω.
Στο δικαστήριο είχαν προηγηθεί οι καταθέσεις των μαρτύρων, ανάμεσά τους και η υπεύθυνη συλλόγων της Εθνικής Πινακοθήκης, η οποία χαρακτήρισε τον κατηγορούμενο ένα κοινό κλέφτη. Η συγκεκριμένη μάρτυρας είπε, μεταξύ άλλων στην κατάθεσή της: «Για 10 χρόνια η Πινακοθήκη είχε ένα τεράστιο έλλειμμα. Έλειπαν τρια σημαντικά έργα. Εκτός από τον Πικασο, ήταν και του Μοντριάν εξαιρετικά σημαντικό. Χάσαμε και το σχέδιο του Μονκάλβο. Είχαμε αποτυπώσει την αξία του Πικάσο στα 2 εκ. ευρώ, τον Μοντριάν στις 200.000 και το σχέδιο 1.000 ευρώ».
Εισαγγελέας: Τα έργα είχαν υποστεί ζημιές τελικά;
Μάρτυρας: Με γυμνό μάτι δεν φαινόταν ζημιά. Η μη αναστρέψιμη ζημιά φάνηκε στο έλεγχο. Υπήρξε ζημιά στη συνοχή των χρωμάτων. Πρέπει να είναι σε ειδικές συνθήκες για να μην επέλθει ζημιά.
Εισαγγελέας: Θεωρείτε ότι ο κατηγορούμενος μπορεί να είναι συλλέκτης;
Μάρτυρας: Με τίποτα! Αυτά είναι αστεία! Ο συλλέκτης έχει συλλογή! Ποια συλλογή έχει; Δεν είναι καν φιλότεχνος. Δε θα πετούσε ποτέ το σχέδιο του Μονκάλβο. Ακόμα κι αν είχε αίμα. Έχει παρουσιαστεί ως φανατισμένος φιλότεχνος ή συλλέκτης. Αυτό δεν υπάρχει. Ένας τέτοιος άνθρωπος θα σκεφτόταν πρώτα το έργο και μετά τον εαυτό του. Παράτησε τα έργα σε ρεματιά. Ένα ζώο να τα έβρισκε και θα είχε αρχίσει η αλλοίωση από πολύ μικρή δαγκωματιά που θα τρυπούσε τη σακούλα. Είναι κοινός κλέφτης και τίποτε άλλο! Στη δική οτου κατάθεση ο δικηγόρος και συλλέκτης έργων τέχνης Στέλιος Γκαρίπης είπε: «Δεν ήταν συμπτωματικό ότι επιστράφησαν δύο έργα. Το σχέδιο που υποτίθεται πως καταστράφηκε, ακούστηκε ότι εμφανίστηκε προς πώληση. Απευθύνθηκα στην Εθνική Πινακοθήκη να δω σε τι ενέργειες είχαν προβεί. Το πιο απλό ήταν να δουν και να στείλουν έγγραφα να δουν ποιος παρέλαβε το έργο διότι αυτό δεν πουλήθηκε. Δεν έκαναν τίποτα. Έγινε εν συνεχεία ταυτοποίηση από ξένους ειδικούς που είπαν ότι πρόκειται σίγουρα για το ίδιο έργο. Από τη Πινακοθήκη δεν έκαναν τίποτα».
Πρόεδρος: Από τη Πινακοθήκη βέβαια δεν έκαναν ούτε ένα Διοικητικό Συμβούλιο να δουν τι θα κάνουν….
Μάρτυρας: Οι διαφορές που εμφανίστηκαν είναι αυτές σε έργα που είναι να πουληθούν για να κάνεις ξέπλυμα. Πήγαν από τη Πινακοθήκη στη Φλωρεντία να δουν το έργο αν είναι πλαστό; Να πάνε στον οίκο;……
