Η ιστορία με τα νεκρά παιδιά σε Δυτική Αχαΐα και Ηλεία έφερε στο προσκήνιο τους εικονικούς γάμους που πραγματοποιούνται και στις δύο περιοχές μεταξύ αλλοδαπών – εργατών γης με γυναίκες Ρομά και άλλες προκειμένου να νομιμοποιήσουν την παραμονή τους στη χώρα μας, αλλά και για εισπράξεις επιδομάτων.
Η εφημερίδα «Πελοπόννησος» είχε αποκαλύψει το θέμα αυτό μέσα από σειρά ρεπορτάζ. Μάλιστα πηγή της αποκάλυψης ήταν η επικεφαλής του προγράμματος «Υγεία για όλους» Ελένη Σωτηροπούλου, η οποία στο πλαίσιο εμβολιασμού των παιδιών Ρομά διαπίστωσε ότι ένας πολύ μεγάλος αριθμός παιδιών σε Αχαΐα και Ηλεία είχαν το ίδιο όνομα πατρός, ενός αλλοδαπού.
Με τον ίδιο φέρεται ότι είχε παντρευτεί και η αρνητική πρωταγωνίστρια της υπόθεσης με τα νεκρά παιδιά, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη.
Πώς γέμισαν Αχαΐα και Ηλεία με το επώνυμο… Σινκ από Ρομά κι αλλοδαπούς
Στα σχετικά ρεπορτάζ η κ. Σωτηροπούλου μάς είχε αναφέρει: «Διαπιστώθηκε ότι παιδιά έφεραν όνομα αλλοδαπού, το όνομα ‘’Σίνκ’’. Ενώ στο βιβλίο αναγραφόταν το όνομα του βιολογικού πατέρα και της μητέρας.
Στο σύστημα του Εθνικού Μητρώου Εμβολιασμών που περνάμε τα στοιχεία φαινόταν το όνομα ‘’Σίνκ’’. Εγώ έχω διαπιστώσει σε Ηλεία και Αχαΐα περίπου 46 παιδιά, χωρίς όνομα πατέρα ή μητέρας, χωρίς κανένα άλλο στοιχείο, μόνο το όνομα αυτό».
Μάλιστα η κ. Σωτηροπούλου είχε ενημερώσει όλες τις αρμόδιες Αρχές ζητώντας αφενός να γίνει έρευνα και αφετέρου να ληφθούν μέτρα. Οι εξελίξεις ωστόσο δείχνουν ότι ουδείς ενεργοποιήθηκε κυρίως για την προστασία των παιδιών.
«Είναι θέμα της Πολιτείας, έχουμε ενημερώσει εγγράφως το υπουργείο Υγείας, Εργασίας, τους δήμους, και από εκεί και πέρα είναι θέμα των Αρχών» μας είχε αναφέρει η κ. Σωτηροπούλου, προσθέτοντας:
«Οι αλλοδαποί, μετά τον γάμο, αφού αποκτήσουν τη δυνατότητα παραμονής τους στην Ελλάδα, συχνά εγκαταλείπουν τη σύζυγο, παίρνοντας μαζί τους όλα τα νομιμοποιητικά έγγραφα. Ετσι συναντάμε σε αρκετούς καταυλισμούς της χώρας, αλλά ιδιαίτερα σε αυτούς που εμείς έχουμε κατατάξει στην κατηγορία Α’ που είναι οι πιο εξαθλιωμένοι, παιδιά που είναι εγκαταλελειμμένα και για τα οποία δεν ενδιαφέρεται κανείς.
Οι κοινωνικοί λειτουργοί που πηγαίνουν δεν βρίσκουν κανένα νομιμοποιητικό έγγραφο. Τα παιδιά δεν δηλώνονται από κανέναν, με αποτέλεσμα να είναι ανύπαρκτα για το κράτος, αλλά και, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, για τους γονείς τους».
