«Φρένο» έβαλε η πλήρης Ολομέλεια του Αρείου Πάγου στην ένταξη των έκτακτων καθηγητών ΤΕΙ στο μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό των συγκεκριμένων Ιδρυμάτων (νυν Πανεπιστημίων). Συγκεκριμένα, η Ολομέλεια με απόφαση που εξέδωσε (3/2021) έκρινε, παρά τις έως σήμερα αντίθετες αποφάσεις Εργατικών Τμημάτων του Ανωτάτου Πολιτικού Δικαστηρίου, ότι οι έκτακτοι καθηγητές των ΤΕΙ δεν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των συγκεκριμένων Ιδρυμάτων αλλά έκτακτες και απρόβλεπτες διδακτικές ανάγκες. Έτσι, σύμφωνα με την Ολομέλεια, οι έκτακτοί καθηγητές δεν παρέχουν εξαρτημένη εργασία και δεν μπορούν να ενταχθούν στο μόνιμο προσωπικό των ΤΕΙ. Θα πρέπει, ωστόσο, να σημειωθεί ότι πολλοί από τη συγκεκριμένη κατηγορία καθηγητών εργάζονται επί 20 ή και 30 ακόμη έτη με διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου.
Ειδικότερα, τα μέλη της πλήρους Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, ομόφωνα έκριναν, πως οι συμβάσεις με τις οποίες παρέχει το διδακτικό και ερευνητικό του έργο το επί συμβάσει προσωπικό των ΤΕΙ δεν είναι, ούτε υποκρύπτουν, σχέση εξαρτημένης εργασίας. Και αυτό, διότι οι εν λόγω διδάσκοντες «δεν υποβάλλονται κατά την εκτέλεση του έργου τους αυτού, ενόψει της φύσης του, σε ιδιαίτερη δέσμευση και εξάρτηση από τον εργοδότη (ΤΕΙ), που να δικαιολογεί την ειδική προστασία τους από το εργατικό δίκαιο».
Ακόμη, σύμφωνα με την απόφαση της πλήρους Ολομέλειας του Αρείου Πάγου οι συμβασιούχοι καθηγητές των ΤΕΙ «δεν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των ανωτέρω εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, αλλά έκτακτες και απρόβλεπτες ανάγκες τους (κάλυψη αναγκών λόγω αδειών των τακτικών καθηγητών, κενών θέσεων λόγω συνταξιοδοτήσεων μέχρι να ακολουθηθεί η νόμιμη διαδικασία κάλυψής τους με τακτικό προσωπικό κ.λπ.)».
Παρ’ όλα αυτά στην απόφαση που εξέδωσε η Ολομέλεια επισημαίνει ότι «επί συνάψεως αλλεπάλληλων συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου, εάν δεν δικαιολογείται η συμφωνηθείσα περιορισμένη διάρκεια αυτών, θεωρείται ότι έχει καταρτισθεί ενιαία σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου».
Πάντως, η παραπάνω απόφαση της Ολομέλειας ανατρέπει πλήρως προηγούμενες αποφάσεις που είχε εκδώσει για το θέμα αυτό το Β2 Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου. Με τις αποφάσεις του Εργατικού Τμήματος είχε κριθεί ότι το εν λόγω διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό των συμβασιούχων διδασκόντων στα ΤΕΙ, παρέχει την εργασία του στο πλαίσιο ενιαίας σύμβασης εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου.
Το όλο ζήτημα, ωστόσο, παραπέμφθηκε το 2018 στην Ολομέλεια με το ερώτημα αν οι διδάσκοντες εκπαιδευτικοί των ΤΕΙ παρέχουν εξαρτημένη εργασία, ώστε οι συμβάσεις τους να αναγνωριστούν ως μία ενιαία σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου.
Η πλήρης Ολομέλεια του Αρείου Πάγου αποφάνθηκε, εν τέλει, αρνητικά για τους εκπαιδευτικούς των ΤΕΙ και χωρίς να στείλει προδικαστικό ερώτημα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Δ.Ε.Ε.), στην απόφαση που εξέδωσε αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής: «Εφόσον ο ορθός νομικός χαρακτηρισμός της σύμβασης εργασίας αποτελεί αντικείμενο της δικαιοδοτικής λειτουργίας των εθνικών δικαστηρίων και στην κρινόμενη περίπτωση διαπιστώνεται από αυτά ότι οι ανωτέρω διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου δεν υποκρύπτουν ενιαία σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, δεν συντρέχει περίπτωση και προσφυγής στις διατάξεις της κοινοτικής Οδηγίας 1999/70/ΕΚ».
«Φρένο» από Άρειο Πάγο στη μονιμοποίηση έκτακτων καθηγητών ΤΕΙ με διαδοχικές συμβάσεις εργασίας
