«Κόλαφος» είναι για τον Νίκο Παππά αλλά και το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ το σκεπτικό της απόφασης που εξέδωσε το Ειδικό Δικαστήριο, το οποίο και έχει καταδικάσει τον πρώην ισχυρό υπουργό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ σε ποινή φυλάκισης δύο ετών με τριετή αναστολή για την κατηγορία της παράβασης καθήκοντος όσον αφορά στην υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών.
Η επί της ενοχής απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου είχε ανακοινωθεί στα τέλη του περασμένου Φεβρουαρίου έπειτα από ακροαματική διαδικασία κατά την οποία είχαν καταθέσει επιχειρηματίες δημοσιογράφοι κ.ά όπως και η γραμματέας του ετέρου κατηγορουμένου της υπόθεσης του επιχειρηματία Χρήστου Καλογρίτσα. Ο τελευταίος με την ίδια απόφαση είχε κριθεί ένοχος για το αδίκημα της συνέργειας σε παράβαση καθήκοντος και του επιβλήθηκε χρηματική ποινή πέντε χιλιάδων ευρώ.
Τώρα, όμως, στο φως έρχεται το σκεπτικό των ανώτατων δικαστών με το οποίο οδηγήθηκαν στην καταδίκη του Ν. Πάππα και σε αυτό ούτε λίγο ούτε πολύ αναφέρεται πως ο τότε ισχυρός υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ μέσα από παράνομες μεθοδεύσεις σ και έχοντας την «έγκριση» του κομματικού μηχανισμού προσπάθησε να δημιουργήσει τηλεοπτικό σταθμό για να προβάλλει τις θέσεις της κυβέρνησής του και να διαμορφώνει τη κοινή γνώμη.
Όπως αναφέρουν οι ανώτατοι δικαστές, αξιολογώντας το αποδεικτικό υλικό που προέκυψε κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, ο Ν. Παππάς ενώ είχε την ευθύνη η όλη διαδικασία του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες να διεξαχθεί με νομιμότητα, εντούτοις «με εξακολουθητικές ενέργειες (πράξεις ή παραλείψεις) αντίθετες στα υπηρεσιακά του καθήκοντα και αντιβαίνουσες τις υπηρεσιακές του υποχρεώσεις που απέβαλαν την τήρηση των αρχών της νομιμότητας και της αμεροληψίας και οι οποίες απέρρεαν από την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, επιδίωξε να υλοποιήσει το σχεδιασμό που είχε καταστρωθεί από τον ίδιο και από άλλα ηγετικά στελέχη του τότε κυβερνώντος κόμματος (ΣΥΡΙΖΑ) τα στοιχεία των οποίων δεν έχουν εξακριβωθεί».
Σκοπός του Ν. Παππά ήταν, σύμφωνα με το σκεπτικό των δικαστών, «η απόκτηση μέσων μαζικής ενημέρωσης τα οποία να τελούν υπό τον έλεγχο τους και να προωθούν τις πολιτικές θέσεις και ενέργειες της τότε κυβέρνησης (ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ),του ΣΥΡΙΖΑ και του ίδιου του κατηγορούμενου».
Πώς κατέστρωσε το σχέδιο
Προκειμένου ο τότε ισχυρός υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ να υλοποιήσει το σχεδιασμό του, έχοντας όπως αναφέρει η απόφαση την «έγκριση του κομματικού μηχανισμού» αλλά και έχοντας «αποκτήσει απόλυτη “κυριαρχία” στα της διενέργειας του διαγωνισμού και διακατεχόμενος από αίσθηση υπεροψίας και ισχύος ως κορυφαίος υπουργός που συνομιλούσε απευθείας με τον τότε Πρωθυπουργό» απευθύνθηκε τον Οκτώβριο του 2015 στον Χρήστο Καλογρίτσα με τον οποίο διατηρούσε στενές φιλικές και οικογενειακές σχέσεις». Να σημειωθεί ότι ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας «ήταν ανέκαθεν ενταγμένος – στρατευμένος στην Αριστερά».
Έτσι, όπως αναφέρουν οι δικαστές, ο Ν. Παππάς το πρώτο εξάμηνο του 2016 «ενεργώντας για τον εαυτό του αλλά και για λογαριασμό της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλευόμενος τις ιδιαίτερα στενές σχέσεις που διατηρούσε με τον συγκατηγορούμενο του συνεπικουρούμενος από ομάδα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ» και «έχοντας πλήρη γνώση της αφοσίωσης του Χρ. Καλογρίτσα στην Αριστερά» του ζήτησε να βοηθήσει στη δημιουργία τηλεοπτικού σταθμού και την έκδοση πολιτικής εφημερίδας.
Πιο συγκεκριμένα, ο πρώην υπουργός ζήτησε από τον επιχειρηματία «να δανείσει το όνομα του, δηλαδή να υποβάλει ο ίδιος αίτηση συμμετοχής στη δημοπρασία για την απόκτηση μιας εκ των τεσσάρων τηλεοπτικών αδειών ενεργώντας όμως εν τοις πράγμασι για λογαριασμό του πρώτου κατηγορουμένου Νίκου Παππά ως δικό του παρένθετο πρόσωπο σύμφωνα με τις οδηγίες και τις εντολές του».
Με την έγκριση του κομματικού μηχανισμού
Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης των δικαστών, ο σχεδιασμός δε αυτός του Ν. Παππά «τελούσε υπό την έγκριση του κομματικού μηχανισμού» και «απέβλεπε στην ίδρυση τηλεοπτικού σταθμού Πανελλήνιας εμβέλειας που θα ελεγχόταν από τον πρώτο κατηγορούμενο (τον πρώην υπουργό) και τον κομματικό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ και θα προωθούσε τις πολιτικές θέσεις και δράσης του κόμματος και της τότε κυβέρνησης αλλά και του ίδιου ως υπουργού αυτής με σκοπό την υπέρ αυτών άσκηση επιρροής στον πολιτικό προσανατολισμό της κοινής γνώμης».
Μάλιστα, στον σχεδιασμό του Ν. Παππά περιλαμβανόταν και η έκδοση πολιτικής εφημερίδας, η οποία «τυπικά» θα ήταν στο όνομα του Χρ. Καλογρίτσα «πραγματικά όμως» θα λειτουργούσε «για λογαριασμό του ίδιου και του κομματικού μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ».
Ακολούθως ο κ. Παππάς, σύμφωνα με την απόφαση, ζήτησε από τον επιχειρηματία να χρηματοδοτήσει καταρχήν το ως άνω εγχείρημα με τη ρητή υπόσχεση όμως ότι θα του επιστρέφονταν τα χρήματα.
«Μετά από επανειλημμένες συζητήσεις και συναντήσεις που έλαβαν χώρα μέχρι τις αρχές του 2016 στα γραφεία της επιχείρησης του δεύτερου κατηγορουμένου (Καλογρίτσα) αλλά και στο Μέγαρο Μαξίμου παρουσία και άλλων κομματικών στελεχών, ο δεύτερος κατηγορούμενος (Καλογρίτσας) αποδέχθηκε την πρόταση και συγκεκριμένα αποδέχθηκε να ενεργήσει ως «καθοδηγούμενος» από τον συγκατηγορούμενό του (Ν. Παππά) για να βοηθήσει στην υλοποίηση του συγκεκριμένου εγχειρήματος» αναφέρουν χαρακτηριστικά οι ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί σημειώνοντας πως ο επιχειρηματίας έλαβε τη συγκεκριμένη απόφαση παρά τα οικονομικά σοβαρά οικονομικά προβλήματά του, καθώς είχε « πλήρη εμπιστοσύνη στην υπόσχεση ότι “χρήματα υπάρχουν και θα βρεθούν”».
Μάλιστα, στο πλαίσιο της υλοποίησης του εγχειρήματος εγκαταστάθηκαν στα γραφεία των επιχειρήσεων του Χρ. Καλογρίτσα, όπως δέχεται η απόφαση, «δεκάδες άτομα επιλεγέντα από τον πρώτο κατηγορούμενο (Ν. Παππά) και συγκεκριμένα δημοσιογράφοι τεχνικοί αλλά και δικηγόροι, οι οποίοι είχαν αναλάβει κάθε εντολή αυτού να προετοιμάσουν τη σύσταση και λειτουργία του τηλεοπτικού σταθμού σαν να ήταν εκ των προτέρων σίγουροι ότι θα τους χορηγεί η σχετική άδεια …».
Συνεχίζοντας οι δικαστές αναφέρουν: «Αποδεικνύεται λοιπόν ότι ο πρώτος κατηγορούμενος (Ν. Παππάς) ανέλαβε να υλοποιήσει το σχεδιασμό του ίδιου και της κυβερνητικής ηγεσίας για την απόκτηση τηλεοπτικού σταθμού και εφημερίδας, παραβιάζοντας τα υπηρεσιακά του καθήκοντα και τις υποχρεώσεις του για τήρηση του Συντάγματος και του νόμου πείθοντας τον δεύτερο κατηγορούμενο (Καλογρίτσα) να υπακούσει στις εντολές τους ως “πειθήνιο όργανο του”, ως “παρένθετός” τούτου, που θα εξασφάλιζε την νομιμοφάνεια στις παράνομες και εξωθεσμικές ενέργειές του ενώ ο ίδιος θα παρέμενε στο απυρόβλητο».
Οι δικαστές σε μεγάλος μέρος της απόφασής τους επικαλούνται τα όσα κατέθεσε η επί σειρά ετών γραμματέας του κ. Καλογρίτσα, Ευθαλία Διαμαντή, η οποία είχε υποστηρίξει πως ο επιχειρηματίας επιλέχθηκε από τον Ν. Παππά αλλά και την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ως πρόσωπο εμπιστοσύνης. Α
κόμη, οι δικαστές επικαλούνται την κατάθεση του Ευάγγελου Μαρινάκη, ο οποίος μεταξύ άλλων είχε καταθέσει πως «το κανάλι το χτίζανε μέσα στο Μαξίμου», ότι «η συγκεκριμένη κυβέρνηση όσον αφορά τα Μέσα μαζικής Ενημέρωσης είχε λανθασμένη άποψη για το πώς θα πρέπει να λειτουργούν αυτά» αλλά πως το «να φτιαχτεί αυτό το κανάλι ήταν καθαρά μία επιθυμία του κυρίου Τσίπρα και του κυρίου Πάππα». Ακόμη, οι δικαστές επικαλούνται και την σχετική κατάθεση του δημοσιογράφου Γ. Παπαχρήστου αλλά και αυτή του μάρτυρα Κυριάκου Τόμπρα, ο οποίος είχε χαρακτηρίσει τον Χρήστο Καλογρίτσα «ως στρατιώτη του Μάξιμου».
Η χρηματοδότηση
Στην απόφαση γίνεται ακόμη λόγος για την τραπεζική χρηματοδότηση που εξασφαλίστηκε στον Χρήστο Καλογρίτσα από την έκδοση εγγυητικής επιστολής αλλά στα ραντεβού με τον Σάμερ Χουρι, προκειμένου βρεθεί «μία νομιμοφανης λύση» για τη χρηματοδότηση του επιχειρηματία με το ποσό των 3 εκ. ευρώ ώστε να εκδοθεί η εγγυητική επιστολή.
Χαρακτηριστικά αναφέρεται στη δικαστική απόφαση: «Έτσι ως μόνη νομιμοφανή λύση επελέγη η κατάρτιση μιας εικονικής σύμβασης ανάθεσης υπεργολαβίας στην εταιρεία «Τοξότης» συμφερόντων του Χρήστου Καλογρίτσα με προκαταβολή 3 εκατ. ευρώ, η οποία θα κάλυπτε τα αληθώς συμφωνηθέντα γεγονός το οποίο γνώριζε ο πρώτος των κατηγορουμένων Νίκος Παππάς».
Στο σημείο αυτό μάλιστα τα μέλη του Ειδικού Δικαστηρίου, επικαλούνται τα γραπτά μηνύματα και τα e-mail που είχε προσκομίσει σε διαφορετικά στάδια της διαδικασίας ο Χρήστος Καλογρίτσας. Όλα αυτά τα περιστατικά ενισχύουν την κρίση ότι εικονικά και μόνον καταρτίστηκε η συγκεκριμένη συμφωνία υπεργολαβίας, επισημαίνουν οι δικαστές. Εκ των υστέρων, βέβαια, όταν οι συνθήκες κατέστησαν ιδιαίτερα δυσχερείς, η λιβανέζικη εταιρεία CCC συμφερόντων των αδελφών Χούρι, εκδήλωσε την πρόθεση της να υπαναχωρήσει από όσα είχε συμφωνήσει με τον Χρ. Καλογρίτσα.
«Σκοπίμως παρέλειψε (ο Ν. Παππάς) να ασκήσει τον οφειλόμενο δέοντα έλεγχο και την εποπτεία επί των υπηρεσιών στελεχών και υπαλλήλων που υπάγονταν στον έλεγχο του υπουργείου, το οποίο αυτός προΐσταται ως προς την επιμελή εκτέλεση των καθηκόντων τους υποδεικνύοντάς τους ότι όφειλαν να προβούν σε ενδελεχή έλεγχο των δικαιολογητικών που είχε υποβάλει η εταιρεία του γιου του γιου του Χρ. Καλογρίτσα προκειμένου να λάβει μέρος στο διαγωνισμό» σημειώνεται ακόμη στην απόφαση και σε άλλο σημείο αυτής οι δικαστές υπογραμμίζουν:
«Ο Ν. Παππάς όφειλε να μεριμνήσει και ο ίδιος προσωπικά για την τήρηση των προϋποθέσεων του νόμου και της οικείας προκήρυξης που αυτός εξέδωσε ασκώντας την αρμοδιότητα, ώστε να διασφαλίσει τη διαφάνεια και την αμεροληψία, απέχοντας από ενέργειες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη χορήγηση των αδειών.
Πολλώ δε μάλλον όταν ήδη είχε τεθεί θέμα αντισυνταγματικότητας της ως άνω υπουργικής απόφασης η οποία είχε συζητηθεί ενώπιον της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας και αναμενόταν η έκδοση της απόφασης η οποία θα έθετε εκποδών όλη τη διαδικασία».
Αίσθημα υπεροχής και κυριαρχίας
Αντίθετα, σύμφωνα με τους δικαστές, ο Ν. Παππάς «διακατεχόμενος από αίσθημα υπεροχής και κυριαρχίας χωρίς επίγνωση των σοβαρών επιπτώσεων των ενεργειών του στο δημόσιο συμφέρον το οποίο υποτίθεται ότι εξυπηρετούσε ως κρατικός λειτουργός (…) ενεργούσε με μοναδικό σκοπό την απόκτηση μέσω του δεύτερου κατηγορουμένου (Καλογρίτσα) τον οποίον αυτός καθοδηγούσε σε κάθε ενέργεια του, τηλεοπτικού σταθμού φερέφωνου των πολιτικών ιδεών και δράσεων της τότε κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και του ίδιου».
Ακόμη στην απόφαση αναφέρεται πως ο καταδικασθείς πρώην υπουργός: «…Ήρθε σε επαφή με επιχειρηματίες διαμηνύοντας ότι ενεργεί σύμφωνα με τη βούληση του τότε πρωθυπουργού επιδιώκοντας τη χρηματοδότηση του συγκατηγορουμένου του για την καταβολή της πρώτης δόσης του τιμήματος.
Στις ενέργειες αυτές προέβη όχι βεβαίως με σκοπό να βοηθήσει ένα φιλικό του πρόσωπο, δίκην “ρουσφετιού”, αλλά για να διασφαλίσει με κάθε τρόπο την επιτυχία του δικού του εγχειρήματος δηλαδή την απόκτηση του εν λόγω τηλεοπτικού σταθμού».
Ωστόσο, παρά τις προσπάθειες του Ν. Παππά «μέσω των επαφών και των διασυνδέσεων του με διάφορα πρόσωπα τα οποία κατά την άποψή του είτε διέθεταν τα οικονομικά μέσα όπως οι Μαρινάκης και Αρτεμίου είτε μπορούσαν να ενδώσουν στις πιέσεις του λόγω της δυσχερούς κατάστασης στην οποία βρίσκονταν τη δεδομένη χρονική στιγμή όπως ο Κοντομηνάς, ενεργώντας αθεμίτως και κατά κατάχρηση της ισχύος που διέθετε ως υπουργός απέτυχε εν τέλει να εξεύρει χρηματοδότηση ώστε να καταβληθεί η πρώτη δόση του πρόσφερε ντους από την εταιρεία του γιου του δεύτερου κατηγορουμένου τιμήματος μέχρι τις 26/9 του 2016».
Πρόκειται, όπως αναφέρουν οι δικαστές, για ένα σύνολο παράνομων ενεργειών εκ μέρους του κ. Παππά «δηλαδή πράξεων και παραλείψεων στις οποίες προέβη προκειμένου να υλοποιήσει το σχεδιασμό του ίδιου και του κόμματος στο οποίο ανήκε για την απόκτηση μέσω του δεύτερου του κατηγορουμένου (Καλογρίτσα) ως παρένθετο προσώπου τηλεοπτικού σταθμού πραγματικός ιδιοκτήτης του οποίου θα ήταν αυτός και το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ που θα καθόριζαν τις τηλεοπτικές πολιτικές εκπομπές και τα δελτία ειδήσεων… επεμβαίνοντας καθοριστικά στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης απασχολώντας δημοσιογράφους ενταγμένους στο κόμμα…».
Τέλος, σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης, ο Ν. Παππάς «όφειλε να απέχει από επεμβάσεις στο ιδιοκτησιακό καθεστώς και στο περιεχόμενο των εκπομπών ώστε να διασφαλίζεται η καθολική παροχή της ραδιοτηλεοπτικής υπηρεσίας στην εθνική επικράτεια με πλήρη σεβασμό των συνταγματικών αξιών με διαφάνεια ως προς το ιδιοκτησιακό καθεστώς την οικονομική κατάσταση και τη χρηματοδότηση των Μέσων Ενημέρωσης, καθώς και να αποτρέπει τη συγκέντρωση του ελέγχου των Μέσων αυτών, προκειμένου να διασφαλίζει την εξυπηρέτηση των ως άνω σκοπών δημοσίου συμφέροντος.
Παρά ταύτα, ο Ν. Παππάς «κατά το χρονικό διάστημα από τα τέλη του 2015 μέχρι και τις 9/9/2016 εξακολουθητικά συνειδητά έχοντας πλήρη επίγνωση των παραπάνω θεσμικών υποχρεώσεων του προέβη με πρόθεση στις πράξεις δηλαδή ενέργειες και παραλείψεις με τη συνδρομή του συγκατηγορουμένου του Χρήστου Καλογρίτσα κατά την τέλεση των αξιοποίνων πράξεων».
