Για τη γυναικοκτονία στο Μενίδι, τις αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα για την ανθρωποκτονία και τα μέτρα της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας, τη στάση της αντιπολίτευσης αναφορικά με τη Συμφωνία των Πρεσπών, τις δημοσκοπήσεις ενόψει ευρωεκλογών αλλά και την ασφάλεια στις μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις μίλησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης σε ραδιοφωνική συνέντευξή του στο Κανάλι Ένα 90,4 FM.
Ότι δεν πρέπει να λαϊκίζουμε «σε κάθε απώλεια ανθρώπινης ζωής -και ειδικά με αυτόν τον τραγικό, τον φρικτό τρόπο της αφαίρεσης ανθρώπινης ζωής, της ανθρωποκτονίας, της γυναικοκτονίας, όπως κοινωνικά έχουμε συμφωνήσει ότι πρέπει να λέγεται, γιατί, προφανώς ο θύτης εκμεταλλεύθηκε το γεγονός της επιβολής και σκότωσε μια γυναίκα, επειδή είναι γυναίκα», τόνισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος με αναφορά όπως είπε στην αντιπολίτευση και σ’ ένα μέρος του Τύπου, που προσπαθεί να πολιτικοποιήσει ένα πολύ σοβαρό κοινωνικό θέμα, που οδηγεί στην απώλεια ανθρώπινων ζωών. «Όποιος έρθει και πει ότι υπάρχει κυβέρνηση ή υπάρχει κόμμα, το οποίο μπορεί, σε οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης, να εξαφανίσει τις δολοφονίες, κοροϊδεύει τον κόσμο» είπε.
Πρόσθεσε ότι «βασική αρχή αυτής της κυβέρνησης, σε αντίθεση με την προηγούμενη, είναι ο σεβασμός στη διάκριση των εξουσιών. Αντιλαμβάνεται τους διακριτούς ρόλους της εκτελεστικής με τη δικαστική εξουσία, αλλά δεν σας το κρύβω -και ως νομικός το ξέρω αυτό- υπήρχε η δυνατότητα μετά τον ορισμό της δικασίμου για σήμερα, που δυστυχώς δεν έγινε το δικαστήριο, να κρατηθεί ο δράστης. Δηλαδή, δεν ήταν υποχρεωτικό να τον αφήσουν ελεύθερο και μάλιστα με βάση και το ιστορικό το οποίο είχε και των καταγγελιών και τα όσα είχε καταθέσει στο παρελθόν το θύμα. Αλλά το ξανά λέω, εμείς δεν είμαστε εδώ, ούτε για να σχολιάζουμε τις δικαστικές αποφάσεις, ούτε για να κατηγορούμε τη Δικαιοσύνη. Η Δικαιοσύνη πήρε τις αποφάσεις της, δεν μπορούμε εμείς να παρεμβαίνουμε σε καμία περίπτωση, ούτε να τις αλλάζουμε. Η κυβέρνηση αυστηροποίησε πλήρως το νομοθετικό πλαίσιο. Σας θυμίζω ότι η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ -γιατί αυτό δεν πρέπει να ξεχαστεί ποτέ, αυτό θα πρέπει να γραφτεί με τα πιο μαύρα γράμματα της ελληνικής ιστορίας, αυτοί οι οποίοι φωνάζουνε και λένε για τη γυναικοκτονία και το “παίζουν” ευαίσθητοι- στην ανθρωποκτονία, που η ποινή ήταν μόνο ισόβια μέχρι το 2019, πήγαν και το κάνανε ισόβια ή μέχρι 15 χρόνια. Δηλαδή, έδωσαν τη δυνατότητα σε έναν δικαστή, να “βάλει” σ’ έναν δολοφόνο 13, 14, 12 χρόνια κάθειρξης, να βγει έξω σε 5 – 6 χρόνια.
Προσέξτε, και ήρθαμε εμείς και βάλαμε μόνο ισόβια. Και δεν κάναμε μόνο αυτό. Φτιάξαμε το panic button, φτιάξαμε 18 κέντρα εξειδικευμένα στην Αστυνομία, τα οποία, πλέον, θα γίνουν 45 σε πολύ γρήγορο χρονικό διάστημα, δημιουργήσαμε τα Safe Houses, δομές φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών. Δεν λέμε ότι αυτά αρκούν, μην παρεξηγηθώ. Πρέπει να γίνουν κι άλλα, αλλά εμείς από τις ωραίες θεωρίες, τα πανό, τις δήθεν ευαίσθητες κραυγές της ευρύτερης κεντροαριστεράς και της Αριστεράς, περάσαμε σε πράξεις. Όμως, το ξαναλέω, ακόμα και μία γυναίκα να χαθεί, ακόμα και ένας άνθρωπος να χαθεί, τότε σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε πολύ περισσότερα. Αυτό συμβαίνει σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, δυστυχώς τα τελευταία χρόνια. Αλλά προσέξτε, η λύση δεν είναι να κρύβουμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Η λύση είναι να το αναδεικνύουμε, η λύση είναι να ενθαρρύνουμε τις γυναίκες να μιλάνε, να νιώθουν ότι δεν είναι μόνες τους, ότι είμαστε κοντά τους, ότι υπάρχουν ασφαλείς χώροι να μείνουν και κάτι πολύ σημαντικό: Όλα αυτά τα εγκλήματα ξεκινάνε από μία πιο ήπια βία, πιο ήπια παραβατικότητα. Μην υποτιμούμε την ήπια παραβατικότητα, γιατί μας ακούνε γυναίκες αυτή τη στιγμή, μας ακούνε άνθρωποι που μπορεί να κινδυνεύουν και δεν είναι μόνο το ζήτημα των γυναικοκτονιών, είναι και η παιδική εγκληματικότητα, η ενδοσχολική βία».
Τόνισε επίσης πως «σε καμία περίπτωση δεν φταίει το θύμα. Γιατί μπορεί να υπάρχει φόβος, μπορεί να υποτιμηθούν κάποια αρχικά συμπτώματα συμπεριφοράς, τέλος πάντων, σε σχέση με το πού μπορεί να φτάσει κάποιος. Όλες αυτές οι περιπτώσεις δεν ξεκινούν από το μηδέν, ξεκινούν από μία παράβαση λίγο πιο ήπια, μετά λίγο πιο έντονη. Μπορεί να ξεκινούν από μια λεκτική βία. Ξέρω ότι δεν είναι εύκολο και δεν είναι ποτέ η ευθύνη στο θύμα. Έχει καθήκον η κοινωνία, η Πολιτεία, οι γείτονες. Αυτά να μην τα υποτιμούμε. Εγώ γι’ αυτό το επαναλαμβάνω. Γιατί και ως νομικός το έχω δει. Πολλές φορές έχω δει και υποθέσεις άλλων συναδέλφων, οι οποίες ξεκίνησαν από κάτι θεωρητικά πιο ήπιο ως παραβατικότητα και κλιμακώθηκε και έφτασε στο χειρότερο δυνατό, που είναι η αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής».
Όσον αφορά την ασφάλεια στις μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις, ο κ. Μαρινάκης επεσήμανε ότι «η κυβέρνηση πήρε μια σειρά από αυστηρά, αλλά δίκαια μέτρα για να μπορούμε να πηγαίνουμε στο γήπεδο και να ξέρουμε ποιος κάθεται δίπλα μας και να ξέρει και η ομάδα που δίνει τα λεφτά της, είτε είναι ΚΑΕ είτε ΠΑΕ, ποιος μπορεί να καταστρέψει αυτό το προϊόν, πετώντας κάτι στο γήπεδο και να έχουμε αυτοματοποιημένες ποινές. Το σεβάστηκαν όλες οι ομάδες της SUPERLEAGUE 1, εκτός από ένα γήπεδο, που δεν έχει βάλει κάμερες. Πώς είναι δυνατόν στην ίδια χώρα να διοργανώνεται ένας ευρωπαϊκός τελικός με κόσμο, με τη συμμετοχή για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, μιας ελληνικής ομάδας και στην ίδια χώρα, χωρίς ευθύνη της κυβέρνησης -γιατί η κυβέρνηση δίνει την εγγύηση σε ένα γήπεδο, που, όμως, έχει τις προδιαγραφές να γίνει ο τελικός με κόσμο- δύο μεγάλες ομάδες να συμμετέχουν στον εγχώριο τελικό κυπέλλου χωρίς κόσμο;
Η απάντηση της ΕΠΟ δεν μας έκανε σοφότερους. Επελέγη μια έδρα -εγώ να δεχτώ ότι όταν επελέγη η έδρα αυτή δεν ήταν γνωστοί οι νέοι κανόνες, οι οποίοι πλέον ισχύουν με τις κάμερες και τα εισιτήρια. Υπήρξε, όμως, μια επιμονή σε αυτή την επιλογή και είναι μια αντίφαση. Ως άνθρωπος που αγαπάει τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, τι θα απαντήσουμε στους ανθρώπους που αγαπούν την ομάδα τους και βλέπουν στην ίδια χώρα να μπορεί να διοργανώσει ευρωπαϊκό τελικό με κόσμο, με τη συμμετοχή ελληνικής ομάδας και να μην μπορεί να γίνει ένας χειρισμός από την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, να διοργανωθεί ένας ελληνικός τελικός με τη συμμετοχή των δύο ομάδων; Πώς έγινε, δηλαδή, στο μπάσκετ; Το μπάσκετ πώς το κατάφερε και έπαιξε Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός στον τελικό με κόσμο και δεν έγινε τίποτα;», κατέληξε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.
