Πως γίνεται επί σειρά μηνών λόγω υπηρεσιακών αναγκών να δουλεύεις Σάββατα και Κυριακέςς για τα οποία δεν αμείβεσαι, επειδή υπάρχει σε ισχύ αδικαιολόγητο πλαφόν στην αποζημίωση της εργασίας του αστυνομικού προσωπικού πέρα του πενθήμερου (έως 4 ή 5 πληρωτέα πενθήμερα ανάλογα τον μήνα) και όταν έρχεται η στιγμή να πάρεις άδειες η υπηρεσία να σε αδειάζει, καθώς δεν έχεις εργαστεί πέρα του πενθήμερου και οι μηνιαίες σου απολαβές να βρίσκονται σε εξευτελιστικά επίπεδα για τη φύση της δουλειάς και τις εποχές που διανύουμε;
Σε μια αστυνομία όπου οι αποζημιώσεις για τις πέρα του πενθήμερου ημέρες εργασίας αποτελούν σχεδόν το 1/5 των συνολικών απολαβών της πλειοψηφίας των συναδέλφων, δε γίνεται να μην πληρώνεσαι έστω αναδρομικά σε επόμενους μήνες, που για διάφορους λόγους δεν έχεις φτάσει το παραπάνω πλαφόν, τα δεδουλευμένα σου.
Ποια είναι η λύση λοιπόν; Μήπως να σταματήσουμε να παίρνουμε και τις άδειες μας για να κυνηγάμε τα πενθήμερα;
Το πιο απογοητευτικό είναι ότι εάν ο συνδικαλισμός δεν είναι ικανός τόσα χρόνια να λύσει τα πιο απλά, απορίας άξιο πώς ακριβώς περιμένουμε να πάρουμε επίδομα επικινδυνότητας.
Η ανωτέρω επιστολή εστάλη από αναγνώστη μας
