«Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν κυβερνούμε εμείς ή απλώς παριστάμεθα».
Η φράση αυτή ειπώθηκε από υπουργό, εν ενεργεία υπουργό, σε συζήτηση με δυο άλλους βουλευτές (έναν της ΝΔ και έναν του ΠΑΣΟΚ) και δυο δημοσιογράφους, που συναντήθηκαν μέσα στον καύσωνα, χθες το μεσημεράκι «για ούζο και συζήτηση» σε καφέ του Ψυχικού.
Και βέβαια, το γέλιο της παρέας με τη φράση αυτή του υπουργού, που έγινε με αφορμή τα όσα συνέβησαν στην Σύρο με τη συγκέντρωση των «freepalestain», ήταν δυνατό και αυθόρμητο.
Όμως αν το σκεφτείς λίγο πιο ψύχραιμα το θέμα όχι μόνον δεν είναι για γέλια, αλλά μάλλον είναι για κλάματα.
Στη Σύρο, το ελληνικό κράτος υπέστη μια βαριά ήττα, όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να υποβαθμίσουν το θέμα.
Στη Σύρο, μια ομάδα συγκεκριμένης ιδεολογικής κατεύθυνσης, αρκετοί των οποίων ήταν και μεταφερόμενοι από την Αθήνα, πραγματικά «εξευτέλισαν» το κράτος.
Και μην μου πείτε ότι είμαι υπερβολικός, γιατί ακριβώς αυτό έγινε.
Και εξηγούμαι.
–Κάποιες «συλλογικότητες» (άλλο φρούτο αυτό στην χώρα μας) έμαθαν (αλήθεια από που) πως πλοίο με Ισραηλινούς κυρίως επιβάτες θα έφτανε την τάδε μέρα και ώρα στην Σύρο. Μάλιστα η πληροφορία ήταν από μέρες γνωστή, μια και υπήρξε οργάνωση για την συγκέντρωση και «κάλεσμα» μέσω social media.
–Oι λιμενικές αρχές επέβαλαν απαγόρευση κυκλοφορίας και στάθμευσης στην περιοχή «Νησάκι» της Ερμούπολης για να διευκολυνθεί η άφιξη των τουριστών.
Τι συνέβη όμως πραγματικά:
–Η απόφαση για απαγόρευση συγκεντρώσεων στην περιοχή, δεν τηρήθηκε. Αντίθετα, αστυνομικοί και λιμενικοί ήταν εκεί και παρακολουθούσαν τους διαδηλωτές να προπηλακίζουν φραστικά τους τουρίστες στο πλοίο. Όποιος δει τις φωτογραφίες θα παρατηρήσει τα αστυνομικά αυτοκίνητα διπλά στους διαδηλωτές, λες και δεν συμβαίνει τίποτε.
–Ο εισαγγελέας του νησιού που ήταν, όπως λένε, εκεί, δεν έδωσε καμία εντολή για να εφαρμοσθεί η απαγόρευση, να διευκολυνθεί ο κατάπλους του πλοίου και επίσης να εφαρμοσθεί ο αντιρατσιστικός νομός, μιας και τα συνθήματα ήταν η χαρακτηριστική περίπτωση που έπρεπε να εφαρμοσθούν οι συγκεκριμένες διατάξεις. Διατάξεις που άλλες φόρες εφαρμόζονται, ακόμα και καθ’ υπερβολήν.
Δεν θα αναφερθώ στο κόστος τόσο για την τοπική οικονομία του νησιού, κόστος που θα πολλαπλασιάσει το επόμενο διάστημα, ούτε στο πρόβλημα που δημιουργήθηκε για την εικόνα της χώρας μας διεθνώς, αλλά και για τις σχέσεις με το Ισραήλ.
Σχέσεις που όχι μόνον είναι απαραίτητες για εμάς, αλλά κάναμε και χρόνια να τις «χτίσουμε».
Θα επισημάνω απλώς ότι κανείς, όπως και οι παρευρισκόμενοι στην παρέα για την οποία σας μίλησα στην αρχή, δεν πιστεύει ότι οι Αρχές του νησιού, εισαγγελέας, αστυνομία, λιμενικό, από μονές τους αποφάσισαν να αφήσουν τα πράγματα να εξελιχθούν έτσι.
Προφανώς υπήρχε οδηγία από την Αθήνα, «να μην ενοχληθούν τα παιδιά» των συλλογικοτήτων, μήπως και δυσαρεστηθούν και καταγγείλουν την κυβέρνηση για «αυταρχισμό» ( Άλλος φόβος αυτός….)
Γιατί σε αντίθετη περίπτωση, κάποια «καμπάνα» θα είχε πέσει από τους αντίστοιχους υπουργούς Προστασίας του Πολίτη, Ναυτιλίας και Δικαιοσύνης.
Όμως τίποτε δεν συνέβη.
Οπότε…
Και θα αναρωτηθώ και εγώ, όπως και ο υπουργός της παρέας.
Κυβερνά η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που είχε δηλώσει πως κανείς δεν θα είναι υπεράνω του νόμου, ή κάποιοι συνεχίζουν να βρίσκονται υπεράνω του νόμου, για να μην δυσαρεστηθούν «τα παιδιά»…
ΥΓ 1. Όσο για τον Δήμο του νησιού και τα επιμελητήρια και άλλους φορείς, που δυο μέρες μετά, έβγαλαν ανακοινώσεις διαμαρτυρίας για τη συγκέντρωση και δήλωναν πως δεν είναι ρατσιστές και άλλα παρόμοια, δεν έχω να πω πάρα το «στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα» ή «Ηθελέστα και παθέστα» που έλεγε και η μακαρίτισσα η μητέρα σου.
ΥΓ 2 Χθες βράδυ, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, σε τηλεοπτική του συνέντευξη ανέφερε πως τα όσα έγιναν στην Σύρο, εμπίπτουν στον αντιρατσιστικό νόμο. (Αυτό δηλαδή που λεμέ όλοι οι άλλοι μέρες τώρα). Δεν μας είπε όμως γιατί στη Σύρο δεν έγιναν συλλήψεις με βάση τον νόμο αυτό και γιατί δεν ξεκίνησε ΕΔΕ για τη διοίκηση της αστυνομίας του νησιού που δεν έκανε την δουλεία της, όπως ουσιαστικά παραδέχεται και ο ίδιος. Όλα θα ξεκινήσουν… από την επόμενη φορά. Άστο για αύριο, που έλεγαν παλιά….
Άλκης Πέτρου