«Μόλις έμαθα για το ναυάγιο στην Πύλο πάγωσα. Θυμήθηκα όλα όσα πέρασα Ήταν σαν να με πλάκωσε κάτι και άρχισα να βαριανασαίνω. Κάθε φορά που ακούω κάτι να γίνεται στη θάλασσα νιώθω χάλια, η καρδιά μου σφίγγεται».
«Φοβάμαι όταν βλέπω τη θάλασσα. Φοβάμαι όταν βλέπω βάρκες» λέει στο ThessToday ο 32χρονος πλέον Σάρι, από την Συρία που ήρθε στην Ελλάδα μέσα σε μια βάρκα μαζί με άλλους 40 πρόσφυγες από το εμπόλεμο Χαλέπι. Ο Σάρι εργάζεται ως ιδιωτικός υπάλληλος σε κατάστημα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, στην Ελλάδα βρήκε ανθρώπους που τον στήριξαν και τον βοήθησαν σαν να ήταν μέλος της οικογένειάς τους.
«Ήρθα στην Ελλάδα το 2017. Από την Συρία περάσαμε στην Τουρκία, στο Γκαζιαντέπ και μέχρι την Σμύρνη πήγαμε με τα πόδια. Αφού μείναμε εκεί 20 μέρες, μας πήρε ένα φορτηγό και σε περίπου δύο ώρες ήμασταν στο λιμάνι της Σμύρνης. Ανεβήκαμε σε μια φουσκωτή βάρκα περίπου 40 άτομα. Ήμασταν πολλές εθνικότητες, Σύριοι, Ιρανοί, Αφγανοί. Μαζί μας ήταν γυναίκες και παιδιά από 5-12 χρονών. Περάσαμε στην Σάμο. Μείναμε 9 μήνες και μετά ήρθαμε στην Θεσσαλονίκη. Πληρώσαμε διακινητή μέχρι την Σμύρνη περίπου 2000 ευρώ το κεφάλι, και από την Σμύρνη μέχρι την Σάμο άλλα 1000 ευρώ. Από την Σάμο στη Θεσσαλονίκη ήρθαμε με την βοήθεια μιας ΜΚΟ» συνεχίζει εξιστορώντας τα όσα βίωσε στα 26 του χρόνια.
«Είναι πολύ δύσκολα για όλους αλλά περισσότερο γι αυτούς που έχουν οικογένεια. Εγώ τουλάχιστον είμαι μόνος μου. Όταν ανεβήκαμε στην πλαστική βάρκα φοβόμασταν πολύ. Τα παιδιά και οι γυναίκες έκλαιγαν και φώναζαν. Η θάλασσα όταν ανεβήκαμε ήταν ήρεμη αλλά όσο προχωρούσαμε συναντούσαμε κύματα. Εγώ δεν ξέρω ούτε αγγλικά. Είχαμε φόβο πολύ για το τι θα βρούμε. Νομίζαμε ότι παντού έχει στρατό όπως στην Συρία. Δεν είμαι μετανάστης, είμαι πρόσφυγας. Έφυγα από το σπίτι μου γιατί είχε πόλεμο. Και τώρα έχει. Έχω τραύματα στο σώμα μου από σφαίρα που με χτύπησε” αφηγείται ο Σάρι και προσθέτει: “Όταν φτάσαμε στο λιμάνι, στην Σάμο πηγαίνοντας στις δομές, μας ρωτούσαν συνέχεια “γιατί ήρθες;”, “τι κάνεις εδώ;”, “ποιος σας έφερε;”, “ποιος είναι ο διακινητής;”. Ο Τούρκος διακινητής όμως που μας έφερε, σε κάποιο σημείο μέσα στην θάλασσα ήρθε ένα πλεούμενο και τον πήρε. Εμείς όμως θέλαμε να πάμε στην Ελλάδα. Έτσι μείναμε μόνοι μας και κάναμε κουπί με δύο ξύλα που υπήρχαν πάνω στη βάρκα. Τα καταφέραμε όμως. Από τότε δε μπορώ να ανέβω σε βάρκα. Φοβάμαι πολύ. Παρόλο που όλοι μας βγήκαμε γεροί».