Οι πρωθυπουργοί ανέκαθεν όταν αποφάσιζαν να στήσουν κυβερνήσεις, τοποθετούσαν για Πρόεδρο Βουλής τον επιτυχημένο αλλά “δελφίνο” , έχριζαν Υπουργό Άμυνας τον φίλο και Υπουργό Δημόσιας Τάξης αυτόν που ήθελαν να προικίσουν με βουλευτική έδρα, αρκεί αυτός να είναι και λίγο τυχερός ώστε να μην του κάτσουν “λοιμοί σεισμοί καταποντισμοί” επί της υπουργίας του και από σίγουρο υπουργικό βάθρο, καταντήσει σε ηλεκτρική καρέκλα!
Βέβαια μετά την τελευταία πυρκαγιά που τσουρούφλισε τον τότε υπουργό Νίκο Τόσκα όχι βέβαια τόσο το γεγονός αλλά κυρίως η κακή διαχείριση του, η ευθύνη των πυρκαγιών μετατέθηκε στο Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, οπότε απαλλάχτηκε ο αστυνομικός προϊστάμενος από το καλοκαιρινό χτυποκάρδι.
Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε όμως και έναν πολύ μεγάλο αριθμό υποψηφίων βουλευτών που τρέφεται γύρω από “βιβάρι” της Αστυνομίας , είτε προστατεύοντας πολίτες από την εγκληματικότητα, διακηρύσσοντας δημόσια το πάλε ποτέ δόγμα των ανοιχτών παραθύρων στις γειτονιές , είτε υπερασπίζοντας αστυνομικούς από τους εγκληματίες και τους μπαχαλάκηδες με το ξεπερασμένο πλέον σύνθημα “τι αστυνομία και τι αστυνομικούς θέλουμε”, είτε ενθαρρύνοντας τους νεολαίους που γεμίζουν με τα συνθήματα “έξω οι μπάτσοι απ΄τον πλανήτη”,
τους τοίχους των Εξαρχείων!
Τι έχει όμως το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και εξυφαίνει την πολιτική προίκα των περισσότερων πολιτικών τους προϊσταμένων; Ποια στοιχεία φέρνουν στο πολιτικό “γκισέ” τους, πολίτες για να ξεπληρώσουν το εκλογικό τους γραμμάτιο; Προφανώς και το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης αποτελεί “ρουσφετολογικό” παράδεισο για τον εκάστοτε υπουργό, με έναν στρατιωτικά-ιεραρχικά δομημένο οργανισμό εξαρτώμενο από τις εντολές του και μια αστυνομική ηγεσία της οποίας η επιβίωση και η μακροημέρευση είναι σε απόλυτη συνάρτηση με τις διαθέσεις του Υπουργού !
Ένα ολόκληρο Jet-set επιχειρηματιών, πολιτικών, δημοσιογράφων και άλλων, στηρίζουν την προσωπική τους ασφάλεια αλλά και το κοινωνικό τους status, στην αστυνομική τους συνοδεία, η οποία, άλλοτε λειτουργεί ως ασφάλεια και άλλοτε ως φιλιππινέζα οικιακή βοηθός. Σίγουρα όμως όλοι αυτοί και ο κάθε ένας με τον ρόλο του, θα ενισχύσουν οικονομικά τον προεκλογικό αγώνα , θα στηρίξουν δημόσια το υπουργικό έργο, θα περιποιηθούν επικοινωνιακές δραστηριότητες του υπουργού μας. Να μην ακουστεί παράξενο ότι κάποια αστυνομικά τμήματα του κέντρου, να ζηλεύουν αριθμητικά τις πολυάριθμες συνοδείες επιφανών επιχειρηματιών.
Μια ανάσα λοιπόν πριν τις εκλογές και δεν φτάνουν οι χειροπέδες για τις συλλήψεις “διάσημων”κακοποιών, που συμπίπτει να έχουν αναστατώσει την κοινωνία με τα εγκλήματά τους. Οι συλλήψεις αυτές ανακοινώνονται σε απευθείας σύνδεση με το Facebook ή το Twitter του εκάστοτε υπουργού, ενώ ο Αρχηγός ποτίζει τις γλάστρες που του δώρισαν με την ευκαιρία της
ανάληψης των νέων υψηλών καθηκόντων του ! Για να μην αδικήσουμε και το γραφείο τύπου του Αρχηγείου και τον κρίσιμο ρόλο της ενημέρωσης των πολιτών, παρελαύνει κι αυτό από όλα τα
ειδησιογραφικά και μη κανάλια, ώστε να ενημερώσει τους πολίτες, με μια μόνο υποχρέωση, να αναφέρει το όνομα του υπουργού τόσες φορές…. όσα και τα χρόνια του !
Πολύ σημαντικό στην αποστολή του εκάστοτε Υπουργού Δημόσιας είναι να μηδενίσουν την εγκληματικότητα σε περιοχές που κατά διαβολική σύμπτωση συμπίπτει στις εκλογές να αποτελούν και την εκλογική τους περιφέρεια! Έχουμε λοιπόν τα τελευταία χρόνια αλματώδη άνοδο της αστυνόμευσης στη δυτική Αττική, στο σημείο σε κάποιες ιδιαίτερες πληθυσμιακά περιοχές, να συναντάς ποιο εύκολα αστυνομικό τζιπ της ΟΠΚΕ, παρά αγροτικό ρομά που πουλάει πατάτες και είδη μαναβικής.
Τα δε Νότια προάστια από πλευράς ασφαλείας θυμίζουν Αθήνα την περίοδο της διεξαγωγής της Ολυμπιάδας του 2004 από τη χώρα μας. Παλαιότερα ηπειρωτική πρωτεύουσα βούλιαξε από αστυνομικούς και η “πλατεία μονοπωλίου” θύμιζε πλατεία Εξαρχείων!
Όπως και εισαγωγικά αναφέρθηκε πέραν της πολιτικής, εκάστοτε ηγεσίας του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, δεν είναι λίγοι κι εκείνοι οι αρχηγοί κομμάτων , πολιτευτές, όψιμοι ή παραδοσιακοί , που ψαρεύουν στη δεξαμενή της να εξασφαλίσουν την ψήφο του αστυνομικού και της οικογένειας του,να εξασφαλίσουν την ψήφο του πολίτη που μένει στο κέντρο της Αθήνας ή βλέπει πολύ τηλεόραση και έχει εμποτιστεί από από το “έγκλημα” που μεταδίδουν τα πρωινά , “δικαστήρια”, “νεκροτομία”, “ψυχιατρεία”, “αστυνομικά τμήματα”!
Πάντοτε δυο αντίπαλες ομάδες στο γήπεδο της εγκληματικότητας, η μια που φοράει το πηλίκιο του αστυφύλακα, το κράνος του ματατζή, που καβαλάει τη μηχανή της ΔΙ.ΑΣ και υπερασπίζεται στα δικαστήρια άστοχα γκλοπ ή αδέσποτες σφαίρες και η άλλη στο πλάι του φοιτητή που προτιμάει το μπουφάν του με κουκούλα, στο πλάι του καταληψία που αναβιώνει τις σοβιετικές κολεκτίβες με τις ξένες περιουσίες, στο πλάι του Αλβανού κακοποιού που απολάμβανε την ελληνική φιλοξενία στις φοιτητικές εστίες, όπως επίσης και κάποιες φορές στο πλάι του συλληφθέντα φοιτητή που δεν τον πιστεύει η αστυνομία ότι το μπουκάλι με την βενζίνη και το φιτίλι, τα προμηθεύτηκε για το μπάρμπεκιου που είχε στήσει με τα φιλαράκια του έξω από
τα προπύλαια !
Οι μνηστήρες της δημόσιας τάξης παραμένουν στο πλευρό της αστυνομίας , χωρίς προς το παρών να κινδυνεύουν από κανέναν Οδυσσέα , μιας και το ρουσφέτι είναι αποτυπωμένο ακόμα στο DNA μας !
