Οι καταγγελίες σε βάρος της «Κιβωτού του Κόσμου» είναι «καθοδηγούμενες», υποστήριξε στην απολογία του ο πατέρας Αντώνιος Παπανικολάου κατά την απολογία του στο τριμελές Πλημμελειοδικείο.
Ο ιδρυτής της Οργάνωσης, ο οποίος δικάζεται μαζί με άλλους επτά πρώην εργαζομένους της «Κιβωτού», μετά από καταγγελίες για σωματικές τιμωρίες και απειλές σε βάρος παιδιών που φιλοξενούνταν στις δομές υποστήριξε πως κάποιοι θέλησαν να καταστρέψουν το έργο του και αρνήθηκε τις κατηγορίες.
Τι υποστήριξε ο πατέρας Αντώνιος στο δικαστήριο
«Πιστεύω ότι τα παιδιά καθοδηγήθηκαν από κάποιους για να κάνουν αυτές τις καταγγελίες. Εγώ τους συγχωρώ γιατί τα έχω μεγαλώσει, έχω κουραστεί, έχω κοπιάσει, έχω δώσει το είναι μου κι εγώ και η πρεσβυτέρα και οι άλλοι άνθρωποι της «Κιβωτού». Σώσαμε επανειλημμένως τα παιδιά από φυλακές, βοηθήσαμε να σταθούν αυτά τα παιδιά και χρησιμοποιήθηκαν εναντίον μας για να μας καταστρέψουν, ενώ εμείς λειτουργούσαμε ως κυματοθραύστης», τόνισε στην απολογία του.
Υποστήριξε πως τα όσα έχουν καταθέσει τα παιδιά σε βάρος του ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας και πως ο ίδιος ήταν αφοσιωμένος στον πνευματικό ρόλο του και στα ιερατικά καθήκοντά του.
«Οι καταγγελίες για εξαντλητικές εργασίες είναι στη σφαίρα της φαντασίας. Το ίδιο και οι καταγγελίες για τους ξυλοδαρμούς. Εγώ θα μπορούσα να δώσω τέτοιες εντολές, είχα εγώ πειθήνια όργανα; Όλα αυτά έρχονται κόντρα στις αξίες μου και ως ιερέα και ως άνθρωπο, έρχονται κόντρα και στις αξίες της Κιβωτού», υπογράμμισε με έμφαση.
Ο πατήρ Αντώνιος αναφέρθηκε εκτενώς στο πώς αποφάσισε να δημιουργήσει την «Κιβωτό του Κόσμου». Όπως είπε, το 1998 τοποθετήθηκε στην ενορία Αγ.Γεωργίου στην Ακαδημία Πλάτωνος κι εκεί άρχισε να παρατηρεί τα παιδιά της περιοχής.
«Υπήρχαν πάρα πολλά παραβατικά, παιδιά που δεν πήγαιναν σχολείο. Ήθελα να κάνω κάτι. Αποφάσισα να δημιουργήσω αθλητικά τμήματα μπάσκετ και ποδοσφαίρου, για να τα εντάξουμε σε ένα χώρο όπως η ενορία. Η πλατεία ήταν το στέκι τους. Αργά τη νύχτα τα έβλεπα να περιφέρονται και κατάλαβα ότι ήταν παιδιά παραμελημένα. Ακόμα και κλοπιμαία μοιράζονταν. Κάτι πρέπει να γίνει, έλεγα. Κατάλαβα ότι πολλά δεν πήγαιναν σχολείο. Γι ´αυτό ονόμασα την οργάνωση Κιβωτό, να βρίσκουν εκεί καταφύγιο. Δεν είχαν το μεσημέρι πού να φάνε ή πού να βρουν ένα χώρο να διαβάζουν. Καταφέραμε να τα γράψουμε στο σχολείο και να έρχονται το μεσημέρι, να τρώνε και να διαβάζουν».
Όπως τόνισε ο πατήρ Αντώνιος, σκοπός του ήταν η «θεραπεία του τραύματος» και εξήγησε πως τα παιδιά αυτά ήταν πολύ τραυματισμένα. «Ήθελα να τους μάθω να συγχωρέσουν κυρίως τους γονείς τους, πολλά ένιωθαν μίσος.σε αυτό στοχεύαμε. Ο ρόλος μου ήταν κυρίως πνευματικός. Ήθελα να αποκτήσουν δεξιότητες», σημείωσε ο κατηγορούμενος ιερέας.
Στην απολογία του ο ιδρυτής της «Κιβωτού» επέμεινε ότι δεν υπήρχαν εξαντλητικές εργασίες, ιδίως στα αγροτικά σχολεία
Ούτε εξαντλητικές εργασίες όποιος ήθελε βοηθούσε, τα παιδιά είχαν ένα καταπληκτικό πρόγραμμα, με εκδρομές και ταξίδια. Πάντοτε τα φέρναμε σε επαφή με το θέατρο, τη μουσική, σε επαφή με τη γη και τα ζώα. Όλα τα παιδιά είχαν το ζωάκι τους, τον κηπάκο τους, φύτευαν τα δικά τους φυτά. Το παιδί έτσι μάθαινε να είναι υπεύθυνο», υποστήριξε.
