Πολιτική δίωξη του Προέδρου της ΠΟΕΣ Δημήτρη Μεθενίτη καταγγέλλει με επιστολή στον Αρχηγό ΓΕΝ η Πανελλαδική Ομοσπονδία Ενώσεων Στρατιωτικών.
Όπως σημειώνεται στην ανακοίνωση της Ομοσπονδίας, η ΠΟΕΣ αναδεικνύει ένα πολύ σοβαρό περιστατικό διοικητικής αυθαιρεσίας που έλαβε χώρα εις βάρος του Προέδρου της ΠΟΕΣ.
Σειρά από σοβαρές παραλείψεις κατά τη διαδικασία του πειθαρχικού ελέγχου δεν μπορούν να ερμηνευθούν ως τυχαίες:
- η άρνηση ιεραρχικής προώθησης αιτήματος,
- η άρνηση χορήγησης εγγράφων που αφορούσαν την υπόθεση,
- η μη συνεκτίμηση νομικών προνοιών που σχετίζονταν με την υπόθεση,
- η ανεπαρκής διερεύνηση της υπόθεσης προκειμένου να επιβληθεί όπως-όπως μια ποινή υπό οποιεσδήποτε συνθήκες,
- δείχνουν μια Διοίκηση που αυθαιρετεί επειδή απλά μπορεί να το πράξει.
Είναι ιδιαίτερα εύλογο το ερώτημα, αν μια Διοίκηση αντιμετωπίζει με αυτόν τον τρόπο ένα συνδικαλιστή που υπάγεται στο άρθρο 30Γ του
ν.12464/1982, τότε πως αντιμετωπίζει έναν ΕΠΟΠ, ένα νέο Υπαξιωματικό ΑΣΣΥ, έναν ΟΒΑ, ένα στέλεχος που μόλις εισήλθε στις ΕΔ;
Προκύπτει, όμως, και ένα δεύτερο πολύ σοβαρότερο ερώτημα:
παρακολουθούνται λογαριασμοί στρατιωτικών στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης;
Κι αν ναι, από ποιον και γιατί; Είναι, άραγε, η πρώτη φορά που στρατιωτικός βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα λόγω των ΜΚΔ;
Ακολουθεί η επιστολή της ΠΟΕΣ προς τον αρχηγό ΓΕΝ
ΘΕΜΑ: Προσωπικό – Διοικητικά / Διοικητική Αυθαιρεσία
ΣΧΕΤ.: α. ΝΔ 796/1971 (ΦΕΚ Α΄ 1, «Περί της ασκήσεως του κατά το άρθρον 20 του Συντάγματος δικαιώματος του αναφέρεσθαι.»)
β. Ν.1264/1982 (ΦΕΚ Α΄ 79, «Για τον εκδημοκρατισμό του Συνδικαλιστικού Κινήματος και την κατοχύρωση των συνδικαλιστικών ελευθεριών των εργαζομένων»)
γ. Ν.2690/1999 (ΦΕΚ Α΄ 45, «Κώδικας Διοικητικής Διαδικασίας»)
δ. Ν.3883/2010 (ΦΕΚ Α’ 167, «Υπηρεσιακή εξέλιξη και ιεραρχία των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων – Θέματα διοίκησης των Ενόπλων Δυνάμεων, Στρατολογίας και συναφείς διατάξεις»)
ε. Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Κύριε Αρχηγέ.
Το 2016 προκάτοχός σας, ο Ναύαρχος Γ.Γιακουμάκης ΠΝ, με αφορμή περιστατικά διοικητικής αυθαιρεσίας σε Υπηρεσίες και Μονάδες του ΠΝ, τα οποία είχαν δημοσιοποιηθεί σε μέσα ενημέρωσης, είχε δηλώσει ότι «δεν μπορώ να δώσω χρήματα στον κόσμο, αλλά θα του δώσω δικαιοσύνη». Διά του παρόντος θα σας ενημερώσουμε για το σημερινό επίπεδο απονομής Δικαιοσύνης στο ΠΝ.
Πρόσφατα Αξιωματικός του ΠΝ τιμωρήθηκε με ποινή περιορισμού πέντε (5) ημερών για πειθαρχική παράβαση. Ωστόσο, σύμφωνα με απολύτως τεκμηριωμένες πληροφορίες, διαφαίνεται ότι υπήρξε σειρά από σοβαρές παρατυπίες και παραλείψεις στην όλη διοικητική διαδικασία πειθαρχικού ελέγχου, παρά τις ρητές υποχρεώσεις της Διοικήσεως στο πλαίσιο της χρηστής Διοίκησης (όπως προκύπτει από τα άρθρα 10 και 25 του Συντάγματος αναφορικά με το Κράτος Δικαίου).
Πέραν της διοικητικής αυθαιρεσίας που ξεκάθαρα υφίσταται, η όλη υπόθεση παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον λόγω και των πρόσθετων προεκτάσεών της για τους λόγους που θα αναπτύξουμε στη συνέχεια.
Ο πειθαρχικός έλεγχος του Αξιωματικού (που υπηρετεί στη Διεύθυνση Τεχνική του Ναυστάθμου Σαλαμίνος) διατάχθηκε από το ΓΕΝ. Η κλήση σε απολογία αφορούσε ανάρτηση στο Μέσο Κοινωνικής Δικτύωσης (ΜΚΔ) facebook και συγκεκριμένα επειδή φέρεται να άσκησε «αβάσιμη κριτική επί υπηρεσιακής ενέργειας και επιδεικνύοντας απαξιωτική διαγωγή και συμπεριφορά σε βάρος θεσμικού παράγοντα των ΕΔ, δηλαδή του κυρίου Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας».
Το κείμενο συμπληρώνεται ως εξής: «…αν και Αξιωματικός του ΠΝ και υποχρεωμένος από την ιδιότητά σας αυτή να τηρείτε τις ισχύουσες διατάξεις και διαταγές που επιβάλουν αυξημένο αίσθημα ευθύνης, μέσα και έξω από την Υπηρεσία, υποπέσατε σε πειθαρχική παράβαση σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 1703 παράγραφος 1(δ) και παράγραφος 3(δ) και (στ) ΔΠΝ, αναρτώντας δημόσια στην ιστοθέση του δημοσίου Μέσου Κοινωνικής Δικτύωσης FACEBOOK την 23 Μαϊου την έκφραση ‘’ας κρατήσουμε πρόχειρα όλα τα άρθρα αυτού του τύπου (οικονομικών προεκτάσεων δηλαδή, διότι σύντομα αναμένονται μερικές όχι πολύ ευχάριστες εκπλήξεις. Όλα στην ώρα τους.’’»
Από τις τρεις (3) παραγράφους του άρθρου 1703 των Διατάξεων του ΠΝ που επικαλείται η εγκαλούσα Αρχή, η μεν πρώτη (1δ) αφορά την ευπρεπή διαγωγή και συμπεριφορά κάθε στρατιωτικού, η δε δεύτερη (3δ) την άσκηση αβάσιμης κριτικής επί διαταγών ή υπηρεσιακών ενεργειών. Ωστόσο, ενδιαφέρον παρουσιάζει η 3στ, σύμφωνα με την πειθαρχική παράβαση θεωρείται «Η χωρίς την έγκριση του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης έκφραση γνώμης δι’ υπηρεσιακά θέματα διά του τύπου ή άλλων μέσων.» και θα σχολιάσουμε στη συνέχεια.
Κατά τη διαδικασία που ακολουθήθηκε:
α. Παρά τις επαναλαμβανόμενες αιτήσεις του εγκαλουμένου να του χορηγηθούν όλα τα έγγραφα που αφορούν την υπόθεση [σύμφωνα με το άρθρο 40 (παρα.7) του (δ) σχετικού και τα άρθρα 5-6 του (γ) σχετικού] και ιδίως η αρχική όχληση με την οποίαν ενημερώθηκε το ΓΕΝ, η Διοίκηση δεν μερίμνησε για την ικανοποίηση του αιτήματος παρά διαρκώς απαιτούσε την υποβολή έγγραφης απολογίας.
β. Παρά το γεγονός ότι η αρχική όχληση μπορούσε να χορηγηθεί μόνο από το ΓΕΝ, η Διοίκηση δεν μερίμνησε για την ιεραρχική προώθηση του αιτήματος ως αναρμόδια για την ικανοποίησή του, παρά το γεγονός ότι ο εγκαλούμενος αιτήθηκε σχετικά.
γ. Παρά το γεγονός ότι στο επίμαχο σχόλιο στο ΜΚΔ εμφανώς δεν μνημονευόταν κανένα φυσικό πρόσωπο ή ιδιότητα, καθώς και καμία υπηρεσιακή ενέργεια, το ΓΕΝ αυθαίρετα ταύτισε το σχόλιο του Αξιωματικού, κατ’ αρχάς με τη στρατιωτική του ιδιότητα και ακολούθως με τον κ.ΥΦΕΘΑ. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι η Διοίκηση δεν εξέτασε κατά πόσον τα γεγονότα ήταν πραγματικά, αφού υιοθέτησε πλήρως την πειθαρχική παράβαση ως τελεσθείσα.
δ. Υπό τις συνθήκες που περιγράφησαν, καθίσταται προφανές ότι η Διοίκηση επιχείρησε να επιβάλει στον Αξιωματικό να αποδεχθεί τις συγκεκριμένες συνθήκες, γεγονός που δεν διασφάλισε τις αντικειμενικές και αμερόληπτες συνθήκες για ανταπόδειξη.
ε. Τέλος, παρά το γεγονός ότι η Διοίκηση αρνήθηκε συστηματικά να τηρήσει τις προβλεπόμενες διαδικασίες, δεν γνωστοποίησε καμία αιτιολογημένη απάντηση της για τις αρνήσεις της, ενώ χαρακτήρισε εαυτόν απηλλαγμένο από κάθε υποχρέωση χορήγησης των αιτηθέντων εγγράφων, το δε αίτημα του εγκαλούμενου «καταχρηστικό».
Δυστυχώς η σοβαρότητα της υπόθεσης δεν σταματά σε αυτό το σημείο: ο εγκαλούμενος είναι ενεργός συνδικαλιστής, ιδιότητα πέραν πάσης αμφιβολίας γνωστή στη Διοίκηση. Το δε, επίμαχο σχόλιο συνόδευε αναδημοσίευση άρθρου δημοσιογραφικής ιστοσελίδας στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook, ενώ το σχόλιο αφορούσε συνδικαλιστικού ενδιαφέροντος θέμα (οικονομικά). Όλα αυτά όχι μόνο δεν διερευνήθηκαν κατά τη διαδικασία πειθαρχικού ελέγχου, αλλά διαφαίνεται ότι αποκρύφθησαν επιμελώς, προκειμένου να μην τύχει εφαρμογής το άρθρο 30Γ, παρα.7 του (β) σχετικού σύμφωνα με το οποίο «Τα μέλη της διοίκησης των συνδικαλιστικών οργανώσεων απολαμβάνουν πλήρη προστασία έναντι κάθε είδους δίωξης, λόγω της συνδικαλιστικής τους δράσης.».
Εντούτοις, υφίσταται ακόμα χειρότερη τροπή στα γεγονότα: υπενθυμίζουμε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 1703, παρα.3στ των ΔΠΝ, απαιτείται η έγκριση του ΥΠΕΘΑ για έκφραση γνώμης επί υπηρεσιακών θεμάτων. Η επίκληση αυτής της διάταξης προκαλεί έντονο προβληματισμό. Πως και με ποιον τρόπο μπορούσε να γνωρίζει το ΓΕΝ ότι από τον Αξιωματικό δεν είχε αιτηθεί και ληφθεί άδεια από το ΥΠΕΘΑ; Κάτι τέτοιο μπορούσε να καταστεί γνωστό μόνο εάν είχε υπάρξει επικοινωνία ανάμεσα στις δύο Αρχές.
Σε μια τέτοια περίπτωση, είτε η αρχική όχληση προήλθε από το ΥΠΕΘΑ άρα το ΓΕΝ έλαβε γνώση εξαρχής ότι δεν υπήρξε άδεια, είτε αυτή προήλθε από το ΓΕΝ, το οποίο κατ’ ανάγκη πρέπει να ρώτησε το ΥΠΕΘΑ σχετικά και να έλαβε αρνητική απάντηση. Τρίτη εκδοχή που να εξηγεί τη βεβαιότητα της Διοικήσεως περί τη μη ύπαρξης άδειας για έκφραση γνώμης, δεν δείχνει να υφίσταται.
Από τα προαναφερθέντα προκύπτουν δύο συμπεράσματα:
α. Ο προσωπικός λογαριασμός του συγκεκριμένου Αξιωματικού στο ΜΚΔ βρίσκεται υπό παρακολούθηση από υπηρεσιακούς φορείς (ΥΠΕΘΑ ή ΓΕΝ).
β. Υφίσταται αλληλογραφία, πέραν της αρχικής οχλήσεως, που επίσης αποκρύφθηκε από τον εγκαλούμενο.
Θεωρούμε προφανές ότι η υπόθεση αυτή περιγράφει μια Διοίκηση που αυθαιρετεί μόνο και μόνο επειδή μπορεί. Το ΓΕΝ διά ενός ατεκμηρίωτου συνειρμού επιχειρεί να προσδώσει στρατιωτική υπόσταση σε οιαδήποτε χρήση των ΜΚΔ, καταργώντας έμμεσα (και σιωπηρά) τη δυνατότητα των πολιτών για πρόσβαση στην κοινωνία της πληροφορίας κατά το άρθρο 5Α του Συντάγματος. Ωστόσο και οι στρατιωτικοί είναι πολίτες, ιδιότητα που δύναται να δεν απεμποληθεί προς όφελος της στρατιωτικής.
Η ΠΟΕΣ έχει δώσει όλα τα χρόνια μόνη της και σε όλα τα στάδια της ύπαρξής της μακροχρόνιους και επίπονους αγώνες για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των στρατιωτικών. Η προστασία τους έναντι της διοικητικής αυθαιρεσίας προβλέπεται και από το Καταστατικό της. Το γεγονός ότι, ο Αξιωματικός που τιμωρήθηκε είναι ο Πρόεδρος του ΔΣ της ΠΟΕΣ, δείχνει ότι η προαναφερθείσα υπόθεση δεν είναι απλώς μια ακόμα υπόθεση διοικητικής αυθαιρεσίας, αλλά μια προσπάθεια επίδειξης δύναμης. Σας διαβεβαιώνουμε ότι θα παραμείνει στην προσπάθεια.
Η υποχρέωση του συνδικαλιστή είναι να κρίνει τις ενέργειες κάθε επιπέδου της Ιεραρχίας και της πολιτικής ζωής, εφόσον θεωρεί ότι αυτό σχετίζεται με τη συνδικαλιστική του δράση. Εν λόγω αναφαίρετο δικαίωμα δεν μπορεί να τεθεί υπό κανέναν έλεγχο κανενός επιπέδου της Ιεραρχίας, πολιτικής και στρατιωτικής.
Τα συνταγματικώς κατοχυρωμένα δικαιώματά μας που με πολύ κόπο κατακτήσαμε δεν πρόκειται να τα αφήσουμε στο έλεος σκοπιμοτήτων. Όποιος δε, θεωρεί ότι με επιβολή ποινών σε συνδικαλιστές θα έλθει μια βολική (για την Ηγεσία) συνδικαλιστική φίμωση, πλανάται. Μαθημένα τα βουνά απ’ τα χιόνια.
Κύριε Αρχηγέ.
Από τα προαναφερθέντα προκύπτουν πάρα πολύ σοβαρά, εύλογα ερωτήματα τα οποία πρέπει να απαντηθούν:
- Από που προκύπτει η δυνατότητα μιας Διοίκησης να μην προωθεί ιεραρχικά αιτήματα προσωπικού, ιδίως δε σε πειθαρχικές διαδικασίες;
- Με ποιο δικαίωμα στερήθηκε από τον εγκαλούμενο η πρόσβαση σε κρίσιμα, κατά τον ίδιον, έγγραφα που σχετίζονταν με την υπόθεση;
- Πως είναι δυνατόν μια Διοίκηση να αποδέχεται την περάτωση μιας πειθαρχικής διαδικασίας με τόσες σοβαρές, οφθαλμοφανείς παραλείψεις;
- Σε ποιο κανονιστικό και θεσμικό πλαίσιο εδράζεται η δυνατότητα μιας Διοίκησης να μην αιτιολογεί τις αποφάσεις της στον ενδιαφερόμενο, πόσο μάλλον σε μια πειθαρχική διαδικασία;
- Πως είναι δυνατόν να παραβλέπονται διατάξεις του κανονιστικού και θεσμικού πλαισίου, οι οποίες, μάλλον όχι κατά σύμπτωση, ήταν όλες υπέρ του εγκαλούμενου [αρθρο 4, παρα 1-2 του (α) σχετικού, άρθρο 30Γ, παρα.7 του (β) σχετικού, άρθρα 5-6 του (γ) σχετικού, άρθρο 40, παρα.7 του (δ) σχετικού, άρθρο 41, παρα.1-2 του (ε) σχετικού]. Αυτή είναι η αντίληψη περί χρηστής διοίκησης στο ΠΝ εν έτει 2022; Έτσι διασφαλίζεται η αρχή προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικούμενου; Έτσι διασφαλίζεται η αντικειμενικότητα και η αμεροληψία;
- Άραγε πως αντιμετωπίζει τα χαμηλόβαθμα στελέχη, για τα οποία δεν υφίσταται καν η προαναφερθείσα πρόνοια του άρθρου 30Γ, αν η Διοίκηση ελαστικοποιεί κατά τον τρόπο που περιγράφηκε τις διαδικασίες εις βάρος του προέδρου του ΔΣ της ΠΟΕΣ;
- Αληθεύει ότι υπήρξε πολιτική παρέμβαση που απαίτησε από το ΓΕΝ τον πειθαρχικό έλεγχο και τιμωρία του συγκεκριμένου Αξιωματικού;
- Υφίστανται από διάφορα επίπεδα της Ιεραρχίας παρακολουθήσεις λογαριασμών στρατιωτικών στα ΜΚΔ; Γιατί η Διοίκηση διά των παραλείψεών της απέφυγε επιμελώς να τεθεί ενώπιον του κρίσιμου ερωτήματος, πως περιήλθε στο ΓΕΝ αντίγραφο του συγκεκριμένου σχολιασμού από το facebook; Ποιον και γιατί προσπαθεί να καλύψει;
- Προτίθεστε να διατάξετε τη διερεύνηση της υπόθεσης προκειμένου να διαπιστωθεί εάν έχει υπάρξει παράβαση καθήκοντος, υπέρβαση πειθαρχικής εξουσίας και παρακώλυση άσκησης νομίμου δικαιώματος;
