Η ΠΟΕΣ σχολιάζει την αναφορά του ΥΕΘΑ σε πρόσφατη συνέντευξή του, στην οποίαν έμμεσα ισχυρίστηκε ότι οι στρατιωτικοί επιλέγουν τις ΕΔ ως επαγγελματικό προορισμό από χόμπι.
Όπως αναφέρει, είναι προφανές ότι ένας τέτοιος ισχυρισμός μόνο άλλοθι για νέες περικοπές και περαιτέρω υποβάθμιση μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Η κατάσταση αυτή είναι μη αποδεκτή, όπως μη αποδεκτό ήταν το ιδιαίτερα ατυχές παράδειγμα που χρησιμοποιήθηκε. Οι στρατιωτικοί όχι μόνο έχουν απαιτήσεις, όχι μόνο επιλέγουν τις ΕΔ για βιοπορισμό (ως αποτέλεσμα των πολιτικών που ακολουθήθηκαν τα περασμένα χρόνια), αλλά αναμένουν και τη δίκαιη ανταμοιβή τους για τις υπηρεσίες που παρέχουν. Όλα αυτά, μόνο ως χόμπι δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.
Αναλυτικά
Κύριε Υπουργέ.
Τη 18.4.24 σε μια πολύ πλούσιου περιεχομένου τηλεοπτική συνέντευξή σας στο κανάλι ΣΚΑΙ, καταφέρατε να δημιουργήσετε απόλυτα δικαιολογημένη αγανάκτηση στις Ελληνίδες και τους Έλληνες στρατιωτικούς, χαρακτηρίζοντάς τους έμμεσα ως «χομπίστες» («…ξέρουμε ότι τα στελέχη μας υποαμείβονται αλλά […] οι περισσότεροι από αυτούς, η συντριπτική πλειοψηφία, δεν είναι στις Ένοπλες Δυνάμεις για τη μισθολογική αμοιβή»). Δυστυχώς, μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα φάνηκε ότι οι σύμβουλοί σας δεν σας έχουν εξηγήσει επαρκώς τι ακριβώς συμβαίνει στις ΕΔ. Πιθανώς το ΥΠΕΘΑ να βρίσκεται ακόμα στη σφαίρα των «στατιστικών ΓΕΕΘΑ» του περασμένου Νοεμβρίου (ως προς τις παραιτήσεις).
Στις Ένοπλές Δυνάμεις, ως γνωστόν, ένα στέλεχος εισέρχεται μέσω πανελλαδικών εξετάσεων ή με το υβριδικό σύστημα της απευθείας κατάταξης μέσω διαγωνισμού. Οι δύο αυτές δυνατότητες έχουν ένα κοινό σημείο: την προσπάθεια αποφυγής της ανεργίας, σε συνδυασμό με τη διασφάλιση των ελάχιστων δυνατών θεμελιωδών παροχών για τις οποίες θεωρητικά εγγυάται το Δημόσιο: ασφαλισμένη εργασία, παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, σταθερή μισθοδοσία, αξιοπρεπής σύνταξη. Σύμπτωση ή όχι, και οι τέσσερις πυλώνες βρίσκονται υπό καθεστώς «δίωξης» και επιχειρούμενης συρρίκνωσης.
Ένας έφηβος που αποφασίζει να επιλέξει στο μηχανογραφικό δελτίο τις στρατιωτικές σχολές, ή ένας ενήλικος που αποφασίζει να συμμετάσχει με διαγωνισμό για κατάταξη στις ΕΔ, γνωρίζει ένα πράγμα εκ των προτέρων: δεν πρόκειται ποτέ να γίνει πλούσιος, ελπίζει, όμως ότι θα μπορεί να ζει αξιοπρεπώς. Δυστυχώς, τόσο τα μέτρα που έχουν ληφθεί, όσο και όσα έχουν αποκαλυφθεί, αποδεικνύουν ότι αλλά ακόμα κι αυτό έχει πάψει να ισχύει, απλώς τα νέα παιδιά δεν το γνωρίζουν πριν επιλέξουν τις ΕΔ και το ανακαλύπτουν στην πορεία: αυτός είναι και ο λόγος, αφενός για τη δραματική αύξηση των παραιτήσεων, αφετέρου για το μειούμενο ενδιαφέρον των νέων προς τις ΕΔ (όπως αποδεικνύεται και από τις πανελλαδικές εξετάσεις και από τις διαγωνιστικές διαδικασίες).
Μόλις λίγες μέρες πριν, σε μεγάλη εφημερίδα διαβάζαμε σε πρωτοσέλιδο με έμφαση ότι «τα 50 ευρώ πλέον αξίζουν 37». Αυτό συνεπάγεται ότι ένας μέσος μισθός της τάξης των 1000 ευρώ (καθαρά) έχει αγοραστική αξία για 740 ευρώ. Την ίδια στιγμή, για ένα μικρό σπίτι απαιτείται ενοίκιο από 350 έως 500 ευρώ, ανάλογα με την περιοχή και την παλαιότητα. Προσεχώς θα παραθέσουμε επιπλέον στοιχεία για την γενικότερη οικονομική κατάσταση και πως αυτή επηρεάζει κυρίως τις ΕΔ, προκειμένου να γίνει κατανοητό τι ακριβώς συμβαίνει, αν και φοβούμαστε ότι η πλήρης αντίληψη της πραγματικότητας δεν είναι επιθυμητή. Ωστόσο, αυτή την στιγμή προέχει να διασαφηνιστεί το κατά πόσον οι στρατιωτικοί βρίσκονται ή δεν βρίσκονται στις ΕΔ «για τη μισθολογική αμοιβή».
Όπως έχουμε αναδείξει και στο παρελθόν, οι στρατιωτικές σχολές, και ιδίως των Υπαξιωματικών, είναι (και παραμένουν σκοπίμως) υποβαθμισμένες. Πρόσφατα σχολιάζαμε με στοιχεία (όπως πάντα), ότι κατά τις τελευταίες πανελλαδικές εξετάσεις η ΣΜΥΝ, δηλαδή μία σχολή που λογίζεται ως ΙΕΚ, είχε υψηλότερη βάση από τη ΣΝΔ, δηλαδή μια σχολή που ανήκει στα ΑΕΙ. Ένα νέο παιδί που συμμετέχει στις πανελλαδικές εξετάσεις, επιλέγει τις στρατιωτικές σχολές ενώ έχει τη δυνατότητα να επιλέξει μια σειρά από Πανεπιστήμια (ΑΕΙ ή ΤΕΙ). Δυστυχώς, όσο κι αν στεναχωρήσει αυτό που θα γράψουμε ακολούθως, πρόκειται για την πραγματικότητα: ένα νέο παιδί επιλέγει στις στρατιωτικές σχολές, κυρίως λόγω του χαμηλού κόστους φοίτησης, συνδυαστικά με τους τέσσερις πυλώνες που προαναφέραμε. Κοινώς, ένα νέο παιδί μπορεί να σπουδάσει με λιγότερη οικονομική υποστήριξη από το σπίτι του, μιας και ζούμε σε μια εποχή που μαζί με όλα τα υπόλοιπα δείχνει να έχει μπει στο στόχαστρο και η δημόσια Παιδεία.
Αντίστοιχα, ενήλικες που αποφασίζουν να συμμετάσχουν στους διαγωνισμούς των ΕΔ για κατάταξη, είθισται να το πράττουν διότι θεωρούν ότι θα βρουν καλύτερες οικονομικές συνθήκες σε σχέση με την εργασιακή ζούγκλα που επικρατεί στον ιδιωτικό τομέα. Εν τέλει όμως, όλοι, μόλις αντιλαμβάνονται τι ακριβώς συμβαίνει στις ΕΔ, επιλέγουν την επιστροφή στη «ζούγκλα» και όχι την παραμονή στο «υποαμειβόμενο χόμπι».
Κύριε Υπουργέ.
Δυστυχώς τα δεδομένα, δυστυχώς, σας διαψεύδουν [ενδεικτικά, ως τα σχετικά έγγραφά μας]. Εκεί που έχουν φτάσει τα πράγματα στη χώρα μας ιδίως μετά την υπερδεκαετή οικονομική κρίση που έπληξε σφόδρα τους στρατιωτικούς, αναγκάζοντάς μας να προσφύγουμε πολλές φορές στο ΣτΕ και όπου παρά τους δήθεν διθυράμβους διαφαίνεται ότι τα χειρότερα βρίσκονται εν όψει, είναι αδιανόητο οι σύμβουλοί σας να μην σας ενημερώνουν επί της πραγματικής κατάστασης στις ΕΔ (η οποία δεν απέχει πολύ από την κατάσταση στο σύνολο της κοινωνίας).
Στρατιωτικοί που βρίσκονται μόλις ένα βήμα από την ανέχεια και την πλήρη απώλεια της δυνατότητάς τους για αξιοπρεπή διαβίωση, που βλέπουν τα δικαιώματά τους να συρρικνώνονται με αυξανόμενους ρυθμούς, που διαπιστώνουν ότι οι λόγοι για τους οποίους εισήλθαν στις ΕΔ εξαλείφονται μέρα με τη μέρα, με διάφορα αφηγήματα περί δήθεν τεραστίων επιτυχιών που, περιέργως αναιρούνται από «το πλαίσιο των δημοσιονομικών περιορισμών».
Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι η πολιτική Ηγεσία ανέκαθεν ήταν ειλικρινής απέναντί μας: ποτέ δεν μας είπε ότι «έχει» για εμάς [σχετικό (γ)]. Τουναντίον πάντα ξεκαθάριζε με κάθε τρόπο και σε κάθε τόνο ότι «δεν έχει», ώστε να μην τρέφουμε φρούδες ελπίδες. Πρόσφατα μάλιστα το Υπουργείο Οικονομικών μας κούνησε αυστηρά και το δάκτυλο υπενθυμίζοντάς μας ότι λάβαμε «αυξήσεις» (πολύ σοφά και εύστοχα σε έντονη γραφή, για να τις δούμε τουλάχιστον στην απάντηση κοινοβουλευτικού ελέγχου μιας και στις τσέπες του δεν τις είδε κανείς).
Όταν, λοιπόν, κάθε μέρα γίνεται ολοένα και περισσότερο αντιληπτό ότι η ανάγκη να μειωθεί το «κόστος» στρέφεται διαρκώς εις βάρος του προσωπικού των ΕΔ με έμμεσο ή άμεσο τρόπο, όταν οι στρατιωτικοί βλέπουν ότι η καθημερινότητά τους γίνεται ολοένα πιο δύσκολη σε σημείο να επιλέγουν την παραίτηση θεωρώντας ότι δεν τους έχει απομείνει άλλη λύση, όταν η πλειοψηφία των εγγράφων μας αφορά έμμεσα ή άμεσα θέματα με οικονομικό αντίκτυπο (είτε μισθολογικά και αποζημιώσεων, είτε υπό μορφή παροχών), τότε καθίσταται σαφές ότι η ίδια η πραγματικότητα ξεκαθαρίζει ότι το επάγγελμα του στρατιωτικού έχει μεταλλαχθεί σε ένα ακόμα μέσον βιοπορισμού και τίποτα περισσότερο. Το χειρότερο, ίσως, είναι ότι σε σχέση με την υπόλοιπη κοινωνία, τα επίπεδα απογοήτευσης στις ΕΔ είναι πολύ υψηλότερα, κάτι που θεωρούμε δύσκολο να γνωρίζετε διότι δεν έχετε προβεί σε καμία μέτρηση της επαγγελματικής ικανοποίησης των στελεχών, παρόλο που τη ζητάμε διαρκώς καθ’ όσον πρόκειται για θεσμική υποχρέωσή σας στο πλαίσιο της προστασίας της Υγείας και της Ασφάλειας των εργαζομένων. Αυτά όλα είναι αποτελέσματα κυβερνητικών πολιτικών, που όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός, «δεν έτυχαν, πέτυχαν».
Κατόπιν των ανωτέρω, ζητάμε για μια ακόμα φορά επίσημη συνάντηση μαζί σας για να σας ενημερώσουμε για τα προβλήματα, μιας και εξ όσων φαίνεται (και όπως αποδεικνύεται από το γεγονός ότι έχετε αναγνωρίσει δημόσια το δίκαιον των αντιδράσεών μας, γεγονός που αναμφίβολα σας τιμά) μάλλον είμαστε οι μόνοι που μπορούν να σας ενημερώσουν αντικειμενικά και ρεαλιστικά για την πραγματικότητα στις ΕΔ.
