Η Ένωση Στρατιωτικών Περιφερειακής Ενότητας Νήσων (ΕΣΠΕΕΝΠΑ) επαναφέρει το ιδιαίτερα σοβαρό πρόβλημα των παραιτήσεων στο Πολεμικό Ναυτικό, συνδυαστικά με την αναπλήρωση προσωπικού.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι συνδικαλιστές του Πολεμικού Ναυτικού, μόνο το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου, δημοσιεύθηκαν παραιτήσεις και αποστρατείες από 43 στρατιωτικούς διαφόρων βαθμών και προελεύσεων, όπου σχεδόν οι μισοί εκ των οποίων είναι αξιωματικοί.
Το Πολεμικό Ναυτικό μαστίζεται από δυσανάλογα πολλές παραιτήσεις σε σχέση με τον Στρατό Ξηράς και την Πολεμική Αεροπορία: άραγε υπάρχει απάντηση στο γιατί συμβαίνει αυτό;
Την ίδια στιγμή που οι παραιτήσεις δεν δείχνουν να μειώνονται, οι παραγωγικές σχολές αξιωματικών (ΣΝΔ) και υπαξιωματικών (ΣΜΥΝ) δείχνουν να απαξιώνονται και ιδίως η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων που είναι μια από τις πλέον παραδοσιακές της Πατρίδας μας: η βάση εισαγωγής για τους Μάχιμους είναι χαμηλότερη από την αντίστοιχη βάση εισαγωγής στη ΣΜΥΝ (η οποία παρέμεινε αμετάβλητη) και την οποίαν μόλις για λίγο πέρασε η βάση εισαγωγής για τους Μηχανικούς της ΣΝΔ.
Ταυτόχρονα μεγάλο μέρος των παραιτήσεων προέρχονται από αξιωματικούς απόφοιτους της ΣΝΔ. Προφανώς και δεν πρόκειται για σύμπτωση.
Οι νέες και οι νέοι δείχνουν να αποφεύγουν συστηματικά το Πολεμικό Ναυτικό, την στιγμή που οι παραιτήσεις στελεχών αυξάνονται. Το πρόβλημα είναι γνωστό. Λύσεις έχουν βρεθεί;
Επί σειρά μηνών οι συνδικαλιστές του Πολεμικού Ναυτικού αναδεικνύουν (και μέσω της Ομοσπονδίας τους – ΠΟΕΣ) τα πολύ σοβαρά προβλήματα στην εργασιακή καθημερινότητα των στελεχών: αδικίες στις μεταθέσεις, διοικητική αυθαιρεσία, διαρκής επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών και δικαιωμάτων, υπερβολικός φόρτος εργασίας, αυξημένος μέσος όρος ηλικίας κλπ.
Ακόμα και θεμελιώδη ιερά δικαιώματα, όπως η δυνατότητα δημιουργίας ή υποστήριξης οικογένειας συμπιέζονται κάτω από τις αυξανόμενες υπηρεσιακές ανάγκες.
Αναμφίβολα οι αριθμοί δεν μπορούν να διαψευστούν και το πρόβλημα δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί κάτω από το χαλί.
Η ΕΣΠΕΕΝΠΑ θέτει με αγωνία ερωτήματα για το μέλλον, προτείνει λύσεις και ζητάει συνάντηση με τους αρμόδιους φορείς για να παραθέσει λεπτομερώς τις θέσεις της για βελτίωση των συνθηκών και στήριξη του στρατιωτικού προσωπικού του ΠΝ.
Αναλυτικά το έγγραφο αναφέρει:
1. Δυστυχώς παρά τις διαρκείς προειδοποιήσεις μας αναφορικά με την επίδραση των ιδιαίτερα δυσμενών εργασιακών συνθηκών στο στρατιωτικό προσωπικό, η κατάσταση το Πολεμικό Ναυτικό φαίνεται ότι επιδεινώνεται σε όλα τα επίπεδα, όπως αποδεικνύεται και από τις συνεχείς παραιτήσεις.
2. Μόνο στο πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου δημοσιεύθηκαν οι αποδοχές αιτήσεων παραίτησης ή αποστρατείας από συνολικά σαράντα τρία (43) στελέχη του ΠΝ και συγκεκριμένα:
α. Από δεκαπέντε (15) αξιωματικούς προέλευσης ΑΣΕΙ [εκ των οποίων οι εννιά (9) στους βαθμούς Ανθυποπλοιάρχου και Υποπλοιάρχου].
β. Από οκτώ (8) αξιωματικούς προέλευσης ΑΣΣΥ.
γ. Από δέκα (10) αξιωματικούς προέλευσης Εθελοντριών/Εθελοντών/ΕΜΘ.
δ. Από δύο (2) ανθυπασπιστές (προέλευσης ΑΣΣΥ και ΕΜΘ).
ε. Από τέσσερις (4) υπαξιωματικούς προέλευσης ΑΣΣΥ.
στ. Από τέσσερις (4) υπαξιωματικούς προέλευσης ΕΠΟΠ.
3. Την στιγμή που το ΠΝ αποδεδειγμένα αιμορραγεί στο εν ενεργεία στρατιωτικό προσωπικό, η ανακοίνωση των βάσεων των Στρατιωτικών Σχολών έφερε μια νέα απογοήτευση, αφού απέδειξε την αποστροφή των νέων παιδιών προς τις παραγωγικές σχολές Αξιωματικών και Υπαξιωματικών του ΠΝ.
Πιο συγκεκριμένα, η βάση για την εισαγωγή στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων στις γενικές κατηγορίες σημείωσε πτώση 12,3% σε σχέση με τη βάση του 2022 για τους Μαχίμους και πτώση 4,2% για τους Μηχανικούς.
Την ίδιαν στιγμή η βάση της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού παρέμεινε αμετάβλητη, γεγονός που υποδηλώνει στασιμότητα και μάλιστα σε μια εποχή όπου, ομολογουμένως, τα ποσοστά ανεργίας και οι συνθήκες εργασίας στον ευρύτερο ιδιωτικό τομέα μόνο καλά δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.
4. Η ελάττωση της ΕΒΕ, σε ικανοποίηση του αιτήματος της Ομοσπονδίας, διαφαίνεται ότι, σε πρώτη φάση, απλώς δεν δημιούργησε κενά στις ανωτέρω παραγωγικές Σχολές. Εντούτοις αυτό δεν αποκλείει τη δημιουργία κενών στη συνέχεια, αφού, πλέον, η μάστιγα των παραιτήσεων δείχνει να χτυπάει και τη διάρκεια της φοίτησης σε αυτές.
5. Παράλληλα, έχει προκηρυχθεί διαδικασία πρόσληψης νέων ΕΠΟΠ, για την οποίαν αν και δεν μπορούμε να προδικάσουμε πως θα εξελιχθεί, οφείλουμε να υπενθυμίσουμε το χαμηλό ενδιαφέρον σε δύο πρόσφατες παρόμοιες περιπτώσεις (προκηρύξεις πρόσληψης ΕΠΟΠ και ΟΒΑ) στις οποίες είχαν δοθεί αντίστοιχες παρατάσεις.
6. Συνολικά όλα τα παραπάνω υποδηλώνουν αυτό που έχουμε κατ’ επανάληψη αναδείξει τόσο ως Ένωση όσο και μέσω της Ομοσπονδίας, ότι το εργασιακό περιβάλλον στο ΠΝ είναι τοξικό και δυσμενές και λειτουργεί αποτρεπτικά προς τις νέες και τους νέους, με όσα αυτό μπορεί να συνεπάγεται.
Πλέον ο κώδωνας του κινδύνου κρούεται από μόνος του. Άραγε υπάρχει κανείς να τον ακούσει; Μπορεί να απαντηθεί η ερώτηση γιατί οι παραιτήσεις στο ΠΝ είναι δυσανάλογα πολλές σε σχέση με τα άλλα Όπλα;
7. Τα θέματα που έχουμε αναδείξει καθ’ όλο το προηγούμενο διάστημα δεν μπορούν ούτε να διαψευστούν, ούτε να καλλωπισθούν, γι’ αυτό αυξάνονται οι παραιτήσεις, οι πρόωρες αποστρατείες, η απαξίωση, η αδιαφορία.
Το διακύβευμα που προκύπτει από αυτά είναι σκληρό: τι είδους ΠΝ θα έχουμε σε λίγα χρόνια;
- Με προσωπικό με αυξημένο μέσο όρο ηλικίας;
- Με στελέχη με τριπλά και τετραπλά καθήκοντα (αφού διπλά είναι ήδη);
- Με χαμηλή επαγγελματική ικανοποίηση;
- Με συνθήκες εργασίας που διαρκώς επιδεινώνονται;
- Με εργασιακά δικαιώματα που διαρκώς συρρικνώνονται;
- Με αμοιβές και αποζημιώσεις που φέρνουν τα στελέχη στα όρια της απελπισίας και της φτωχοποίησης;
- Με προσωπικό στο οποίο δεν παρέχονται κίνητρα;
Άραγε πως αξιολογεί η Ηγεσία το γεγονός ότι, τόσο τα στελέχη που παραιτούνται, όσο και οι νέες και νέοι επιλέγουν να εργαστούν στον ιδιωτικό τομέα με (τουλάχιστον θεωρητικά) δυσμενέστερους όρους και προϋποθέσεις; Είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε;
8. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος χρειάζονται μόνο ρηξικέλευθα μέτρα που να στοχεύουν στην πηγή και όχι με ημίμετρα επικοινωνιακού τύπου και προσωρινά οφέλη. Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά, κατ’ αρχάς συνοπτικά (όπου εικάζουμε ότι πρέπει να επεκταθούν στο μέτρο του εφικτού και στις/ους σπουδαστές των παραγωγικών Σχολών του ΠΝ):
α. Μέτρα σταδιοδρομικής φύσεως (όπως ενίσχυση του συστήματος μοριοδότησης με αντικειμενικά κριτήρια, προγραμματισμένες εναλλαγές προσωπικού στο Στόλο με βάση την ειδικότητα για αποφυγή εγκλωβισμού, μεταθέσεις με αίσθημα δικαίου κλπ).
β. Οικονομικά μέτρα (πχ άμεση αποζημίωση με βάση αφενός τη ρεαλιστική προσφορά των στελεχών και αφετέρου τις τρέχουσες συνθήκες κόστους διαβίωσης, αποκατάσταση μισθολογικών αδικιών κλπ).
γ. Μέτρα μέριμνας προσωπικού (όπως η δημιουργία υποδομών και διαδικασιών μέριμνας και υποστήριξης τόσο των στελεχών, όσο και των οικογενειών τους, επέκταση υφιστάμενων μέτρων, δημιουργία στεγαστικού προγράμματος, δημιουργία υποδομών υποστήριξης τέκνων όπως με παιδικούς σταθμούς, αναβάθμιση υφιστάμενων υποδομών κλπ).
δ. Υπηρεσιακά και Διοικητικά μέτρα (αντιμετώπιση φαινομένων διοικητικής αυθαιρεσίας, τήρηση και θεσμική ενίσχυση των προβλέψεων υπέρ του προσωπικού, ενίσχυση μέτρων Υγείας και Ασφάλειας στην εργασία, παροχή ισχυρών κινήτρων για οικειοθελή δήλωση μονάδων Στόλου, ευελιξία στην εφαρμογή κανονιστικών και θεσμικών κειμένων με προσαρμογή στις ιδιαιτερότητες του ΠΝ κλπ).
9. Κατόπιν των ανωτέρω και παρακολουθώντας τη γενικότερη απομείωση σε στρατιωτικό προσωπικό στο ΠΝ σε όλους τους βαθμούς και από όλες τις προελεύσεις, εξωτερικεύουμε για μια ακόμα φορά με αγωνία τις έντονες και εύλογες ανησυχίες μας για το αύριο του ΠΝ και ζητάμε συνάντηση μέσω της Ομοσπονδίας με τους αρμοδίους φορείς για περαιτέρω, λεπτομερή παράθεση των προτάσεών μας.
10. Παραμένοντας στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση και πληροφορία, παρακαλούμε για τις ενέργειές σας.