Ένα χρόνο μετά την τραγωδία στα Τέμπη, η μητέρα του Γεράσιμου, του μοναδικού επιζώντας του πρώτου βαγονιού, μιλά για τη γενναία μάχη του γιου της.
«Εδώ και έναν χρόνο ο Γεράσιμος δίνει γενναίο αγώνα για την ζωή του. Παρακολουθείται από τους καλύτερους γιατρούς του κόσμου, εφάμιλλους με τους γιατρούς της εντατικής μονάδας του Γενικού Κουτλιμπάνειου Νοσοκομείου Λάρισας, που έδωσαν μεγάλο αγώνα για το παιδί μας και έγιναν οικογένειά μας. Έναν χρόνο μετά, έχω τόσα πολλά να πω, δεν ήρθε η ώρα. Από την ημέρα του εγκλήματος αυθόρμητα στην αρχή, με προσπάθεια αργότερα, κρατάω τον θυμό. Γιατί επικεντρώθηκα στο πώς και όχι στο γιατί. Πώς να διορθώσω, πώς να γιατρέψω, να σώσω», είπε αρχικά στην εκπομπή «Χαμογέλα και Πάλι».
Και συνέχισε η μητέρα του μοναδικού επιζώντα από το πρώτο βαγόνι: «Ο Γεράσιμος δίνει τιτάνια μάχη. Ακόμα, όλα είναι κρίσιμα, δεν νοείται κάτι άλλο, από το να είμαι σε δίπλα του, απερίσπαστη, ανεπηρέαστη. Μόνο τα λόγια των γιατρών και οι αποφάσεις για τα επόμενα βήματα. Ψάχνω το βλέμμα, την φωνή, την μουσική του… και το μόνο που μπορώ να σκεφτώ πιο πέρα από το παιδί μου είναι αυτό: «Ποτέ να μην ξανασυμβεί»».
«Και η μόνη τιμωρία όσων φταίνε είναι μπουν στη θέση μας. όχι αυτών που «έφυγαν». Αλλά στη θέση όσων έμειναν. Ακόμα δεν μπορώ να αντικρίσω την εικόνα με τα δύο βαγόνια σε ορθή γωνία. Ξέρω όμως, με κάθε λεπτομέρεια, κάθε ιατρική πληροφορία, και παίρνω αποφάσεις στην θέση του. Ο Γεράσιμος έναν χρόνο μετά είναι σε κώμα. Και η εξέλιξη της κατάστασής του είναι απρόβλεπτη. Ο Γεράσιμος έχει κάνει 2 εγχειρήσεις. Η πρόγνωση είναι «φτωχή». Όμως πέρα από την αγάπη μου, μόνο την ελπίδα και την πίστη έχω να του δώσω. Του έχω εμπιστοσύνη, έχει κερδίσει πολλές μάχες. Μέσα από την καρδιά μου είμαι ευγνώμων για τους ανθρώπους που προσεύχονται για το παιδί μου. δίνουν και σε μένα δύναμη. Η σημερινή απόλυτη προτεραιότητά μου, δεν αφήνει περιθώρια για οτιδήποτε άλλο», κατέληξε.
