Λίγες δικές μου προσωπικές σκέψεις για τις αυξήσεις του μισθολογίου και βαθμολογίου στις Ένοπλες Δυνάμεις — τις οποίες να τις λάβετε με αρκετό grain of salt…
Γιατί επί της ουσίας, η όποια ενημέρωση έχω προέρχεται — όπως και των υπολοίπων — από δημοσιεύματα του Τύπου, που μεταφέρουν «ανολοκλήρωτες» πληροφορίες.
Είπα να μην γράψω και να μην προτρέξω, αλλά σε αυτή τη χώρα η αστυνομική συνδικαλιστική ιστορία μάς έχει αποδείξει πολλάκις ότι στο 100% των περιπτώσεων ερχόμαστε πάντα προ δυσάρεστων τετελεσμένων γεγονότων και μετά τρέχουμε και δεν φτάνουμε την τελευταία στιγμή.
Πολύ ορθά, λοιπόν, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας παρουσιάζει νέο μισθολόγιο.
Θα δούμε, φυσικά, για τι καθαρά ποσά μιλάμε στο τέλος—ενδεχομένως να πρόκειται απλά για νέα πυροτεχνήματα μέσα στη δίνη της οικονομικής εξαθλίωσης που μαστίζει τη χώρα.
Αλλά όταν έχεις άδειες στρατιωτικές σχολές, παραιτήσεις και στελέχη που αναζητούν δεύτερη και τρίτη εργασία, γιατί ο μισθός τους—κατώτερος της γειτονικής Βουλγαρίας—δεν επαρκεί, ε, ναι, φυσικά και κινείσαι προς μία αναπόφευκτα σωστή κατεύθυνση.
Τα μισθολόγια των Ενόπλων Δυνάμεων και της Αστυνομίας είναι, αν μη τι άλλο, συμβαδίζοντα—αρκεί κάποιος να κοιτάξει τον Ν. 4472/2017, άρθρα 123-127.
Θα περίμενε, λοιπόν, κανείς οι όποιες αυξήσεις ανακοινωθούν για τους φίλους μας στρατιωτικούς να συμπαρασύρουν και τους μισθούς των αστυνομικών, σωστά;
Έλα, όμως, που—όπως όλα δείχνουν από τα δημοσιεύματα του Τύπου—κάτι τέτοιο δεν ισχύει…
Και ο εισαγωγικός μισθός του αστυνομικού είναι κατώτερος της Βουλγαρίας.
Και ο ίδιος αστυνομικός αποστέλλεται πακέτο να υπηρετήσει στην Αθήνα, όπου με 900 ευρώ μισθό ψάχνει ενοίκιο με 500—στην καλύτερη περίπτωση.
Από πού βρήκε ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας τα χρήματα;
Σε μεγάλο ποσοστό, από εσωτερικό εξορθολογισμό του ίδιου του Υπουργείου.
Προς τη σωστή κατεύθυνση, και εδώ.
Εμείς τι έχουμε στο δικό μας Υπουργείο;
Μα, φυσικά, εδώ και 1,5 χρόνο αποσπάσεις με το τσουβάλι—ρουσφέτια και παρακάλια.
Γιατί να κάνουμε εξορθολογισμό και να σπάσει ο τροχός;;;
Εκατοντάδες εκατομμύρια στις αποσπάσεις—λεφτά που θα αρκούσαν για:
- Γνήσιο επικίνδυνο (200 ευρώ έκαστος)
- Επίδομα δυσμενούς διαβίωσης σε Αθήνα – Θεσσαλονίκη
- Ουσιαστικές αυξήσεις στα πενθήμερα – νυχτερινά
- Παραμεθόριο σε όσους δεν παίρνουν.
- Και άλλα που δεν θα πάρουμε ποτέ…
Και τι έκανε—και συνεχίζει να κάνει—το συνδικάτο μας για αυτή την κατάσταση;
Πρώτον, και σε αυτό το ζήτημα, μας πιάνουν στον ύπνο.
Ουδεμία ενημέρωση για το όλο θέμα.
Ουδεμία παρέμβαση.
Κι ας ακούμε και διαβάζουμε εδώ και μήνες για νέο μισθολόγιο/βαθμολόγιο στους στρατιωτικούς.
Μαύρα μεσάνυχτα.
Μας απασχολούν σοβαρότερα θέματα, όπως οι αποσπάσεις και το να μην αναλάβουν στην Ομοσπονδία ο Πάκος και ο Τσαιρίδης.
Γιατί, Θεός φυλάξει, να αναλάβουν νέα άτομα με όραμα και να φύγουν οι συνταξιούχοι…
Είπα, λοιπόν, να μην γράψω—αλλά έγραψα.
Τώρα, αν αυτό θεωρείται ότι προτρέχω ή ότι μεταφέρω πράγματα που βασίζονται σε απλά δημοσιεύματα, τότε καλά κάνω.
Γιατί βαρέθηκα δύο πράγματα:
1) Να κρατιόμαστε ένα ολόκληρο σώμα στο σκοτάδι.
2) Να ερχόμαστε πάντα αντιμέτωποι με δυσάρεστα αποτελέσματα, τρέχοντας εκ των υστέρων να τα διορθώσουμε.
Έτσι δεν πάμε μπροστά, κύριοι.
Είτε μένουμε καθηλωμένοι, είτε πάμε και πίσω.
Στην περίπτωσή μας, ο τροχός γυρνάει—αλλά γυρνάει προς τα πίσω.
Και αν δεν σπάσει, μπροστά δεν θα πάει ποτέ.
ΚΑΡΓΙΟΤΟΥΔΗΣ Χρήστος
Πρόεδρος Ε.ΑΣ.Υ.Ν.Κιλκίς – Αντιπρόσωπος στην Π.Ο.ΑΣ.Υ. και στην Εurocop
