Σήμερα (2/1) πραγματοποιήθηκε, σε κλίμα οδύνης, η κηδεία του 29χρονου Υποσμηναγού Μάριου – Μιχαήλ Τουρούτσικα, ο οποίος έχασε τη ζωή του το πρωί της περασμένης Δευτέρας, κατά τη διάρκεια εκπαιδευτικής πτήσης με μαχητικό αεροσκάφος Phantom F-4 και αφετηρία το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ανδραβίδας.
Η εξόδιος ακολουθία για τον νεαρό Αξιωματικό της Πολεμικής Αεροπορίας ξεκίνησε στις 10:30 στον Ιερό Ναό Προφήτη Ηλία Τριπόλεως και ολοκληρώθηκε περίπου μία ώρα αργότερα, ενώ η ταφή του έγινε στη 13:00 στο κοιμητήριο Αγίου Ιωάννη Πικερνίου, αρκετά χιλιόμετρα μακριά.
Οι εικόνες που εκτυλίχθηκαν κατά την ταφή του αδικοχαμένου «ιπτάμενου» από την Αρκαδία ήταν σπαρακτικές με τους γονείς του να λυγίζουν λέγοντας το τελευταίο «αντίο» στον γιο τους. Η μητέρα κοιτούσε αδυνατώντας να πιστέψει πως δεν θα δει ξανά τον λεβέντη της, ενώ η οδύνη στο πρόσωπο του πατέρα Κώστα Τουρούτσικα ήταν εμφανής με τον ίδιο να φωνάζει «είσαι ψηλά αγόρι μου».
Δάκρυσαν όλοι με τους επικηδείους της μητέρας και του πατέρα του Υποσμηναγού
Μετά το τέλος της εξοδίου ακολουθίας, Αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας και συμφοιτής του 29χρονου εκφώνησε επικήδειο για τον υποσμηναγό Τουρούτσικα λέγοντας: «Αξέχαστε Μάριε-Μιχαήλ, κανείς πόνος δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτόν που βιώνουμε εδώ η οικογένεια οι συνάδελφοι και οι φίλοι σου. Η είδηση του θανάτου γέμισε με θλίψη.
Στάθηκες ως θαυμάσιος άνθρωπος και συνεργάτης ενώ παράλληλα ήσουν υπόδειγμα τέκνου. Αείμνηστε Μάριε-Μιχαήλ η μοίρα σου έκοψε πρόωρα το νήμα της ζωής αφήνοντας κενό στην οικογένειά σου και την Πολεμική Αεροπορία. Εμείς θρηνούμε και πενθούμε τη λεβεντιά που χάθηκε, τον άνθρωπο, τον γιο, τον αξιωματικό που έφυγε για το αιώνιο ταξίδι.
Η οικογένειά σου που σε στήριζε και σε καμάρωνε χάνει ξαφνικά ένα τέκνο που ξεχώριζε. Την Δευτέρα πέρασες στην αιωνιότητα και στην ιστορία. Την αγάπη μας την είχες και θα την έχεις για πάντα. Η οικογένεια σου και τα στελέχη της ΠΑ θα σε διαφυλάσσουν στη μνήμη τους. Η πατρίδα σε κατατάσσει στους ήρωες που θυσιάστηκαν για την ελευθερία της».
Επικήδειο για τον 29χρονο εκφώνησε ο πατέρας του, Κώστας, λέγοντας με δάκρυα στα μάτια: «Πώς ένας αθυρόστομος σαν και μένα γέννησε ένα παιδί σαν τον Μάριο; Ως φαρμακοποιός πιστεύω ότι ήταν ένα λάθος στο DNA, δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς.
Ο Μάριος σαν νέος άνθρωπος είχε καταφέρει να εκμηδενίσει το εγώ του. Το είχε σβήσει από το λεξιλόγιό του. Υπήρχε μόνο το εμείς. Δεν ήθελε να πάει ταξίδια στο εξωτερικό. Πέρσι μου ζήτησε να πάμε στις ΗΠΑ για τον αδερφό του. Όπως μου έλεγε όταν τον ρωτούσα για τον μισθό του μου έλεγε η Ελλάδα δεν χρωστάει, εγώ της χρωστάω. Το παρήγορο είναι ότι πέθανε όπως ήθελε, νέος και γεμάτος Ελλάδα. Καλό σου ταξίδι αγάπη μου».
Ο συγκλονιστικός επικήδειος της μητέρας του 29χρονου υποσμηναγού: «Το παιδί μου έφυγε από κοντά τόσο νωρίς. Μάριε αγόρι μου, αστέρι της ψυχής μου, πάντα χαμογελαστός, ποτέ δεν με είχες στεναχωρήσει για ποτέ και για τίποτα. Αξιοπρεπής και εργατικός, δοτικός σε όλους. Ήσουν ο γιος που θα ήθελε κάθε μάνα στην αγκαλιά της. Ο καλύτερος αδελφός για τα αδέρφια σου. Ο καλύτερος σύντροφος για την κοπέλα σου, τη Ζωή μας. Έγινες ο Ίκαρος της καρδίας μας, ο ήρωας που ποτέ δεν θα ξεχάσουμε.
Όλη η Ελλάδα φωνάζει αθάνατος. Για μένα ήσουν και θα είσαι το παιδί μου. Ο άγγελός μου που θαύμαζα. Και πόσο να ήξερες πόσο θα μου λείψεις. Και τέλος δύο στίχους στον Μάριο, στον Στάθη και τους πιλότους που χάθηκαν και κυρίως στους πελάτες που χάθηκαν: ο αετός πεθαίνει στον αέρα, ελεύθερος και δυνατός. Καλό ταξίδι αγόρι μου γλυκό, καλό παράδεισο αστέρι και όσο θα αναπνέω δεν θα σε ξεχάσω ποτέ. Ο γιος μου ήταν ο υποσμηναγός Μάριος-Μιχαήλ, πέθανε υπέρ πατρίδος. Αθάνατος».
Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Νίκος Χαρδαλιάς και πολλοί ακόμα στην εκκλησία δάκρυσαν στο άκουσμα του επικήδειο της μητέρας του 29χρονου.
«Με αποχαιρετούσε κάθε πρωί με φιλί»
Η αρραβωνιαστικιά του μίλησε στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα» και ανέφερε ότι ο άτυχος Μάριος ήταν ένα ταπεινό παιδί, που ενώ έχει καταφέρει τόσα πολλά πράγματα στη ζωή του, ποτέ δεν το προέβαλε προς τα έξω.
Η Ζωή, φαρμακοποιός στο επάγγελμα, μίλησε για την τρυφερή σχέση που είχε με τον Μάριο, αλλά και για τα όνειρα που έκαναν μαζί, όνειρα τα οποία «κόπηκαν» τόσο άδοξα μετά και το αεροπορικό δυστύχημα.
«Είναι πολύ τραγικές οι στιγμές, ό,τι και να πω είναι λίγο, ήταν το στήριγμά μου, ήταν φίλος μου, το μέγεθος της ψυχής του δεν περιγράφεται, η αγάπη του, η καλοσύνη του, η ανιδιοτέλειά του, πάντα με υποστήριζε σαν σύντροφος, πάντα με ωθούσε να κάνω ένα βήμα παραπάνω», αναφέρει εμφανώς συγκινημένη για το «στήριγμα στη ζωή της» η Ζωή.
«Τον θεωρούσα, μάλιστα, ως ένα από τα προτερήματά μου και με λάτρευε, ήταν προστατευτικός, όταν είχε αντίθετη γνώμη, πάντα έβρισκε τον κατάλληλο τρόπο για να μου περάσει το μήνυμα που ήθελε. Λειτουργούσε ως ένα, δεν έβλεπε τον καθένα ως μονάδα, μας έβλεπε μαζί και να σχεδιάζουμε μαζί», είπε η Ζωή, η οποία για τη γνωριμία της με τον Μάριο είπε ότι ήρθαν σε επαφή μέσω κοινών γνωστών.
«Εγώ είμαι φαρμακοποιός και ήταν ο άνδρας της συναδέλφου στην Ανδραβίδα και συνάδελφος του Μάριου και έτσι έγινε. Ο Μάριος ήταν ένας άνθρωπος, που δεν τον ένοιαζε να μιλάει για τη δουλειά του, ήταν αποστασιοποιημένος, δεν τον ενδιέφερε να προβληθεί. Τον θυμάμαι όταν ερχόταν στο σπίτι και με καθησύχαζε για όλα και μου έλεγε ότι δεν πρόκειται να γίνει κάτι κακό».
Σε ό,τι αφορά αν είχε συναίσθηση του κινδύνου, η Ζωή απάντησε ότι είχε, καθώς βγήκε πολύ συνειδητοποιημένος από τη σχολή των Ικάρων, αλλά δεν ήθελε να το εκφράζει και να τρομάζει τους δικούς του ανθρώπους. «Εμένα, κάθε πρωί, με ξυπνούσε, με φιλούσε, αν και έφευγε 6 το πρωί, είχε συνειδητοποιήσει τι ήθελε να κάνει», συμπλήρωσε η Ζωή.
