Η έγκληση αν και έχει τον ίδιο σκοπό με τη μήνυση, δηλαδή την ποινική καταδίκη του δράστη, έχει ορισμένες ουσιώδεις διαφορές από τη μήνυση.
Συγκεκριμένα:
α) Ως προς το πρόσωπο που την υποβάλλει
Ενώ η μήνυση μπορεί να υποβληθεί από οποιονδήποτε έλαβε γνώση μιας άδικης πράξης, ακόμη και αν ο ίδιος δεν ήταν το θύμα αυτής, η έγκληση υποβάλλεται μόνο από τον παθόντα.
Διαβάστε επίσης: Αγωγή ή Μήνυση: Ποια είναι η διαφορά τους – Τι με συμφέρει να κάνω
β) Κατ’ έγκληση διωκόμενα αδικήματα
Κατά κανόνα, τα αδικήματα διώκονται αυτεπάγγελτα, δηλαδή ο Εισαγγελέας μπορεί να ασκήσει ποινική δίωξη από τη στιγμή που θα έλθει σε γνώση του η διάπραξη ενός εγκλήματος.
Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα αδικήματα, για τα οποία ο Εισαγγελέας μπορεί να ασκήσει ποινική δίωξη, μόνο αν έχει υποβληθεί έγκληση από το θύμα. Αυτά είναι τα λεγόμενα κατ’ έγκληση διωκόμενα αδικήματα. Μερικά κοινά παραδείγματα κατ’ έγκληση διωκόμενων αδικημάτων είναι η εξύβριση, η δυσφήμηση, η παραβίαση υποχρέωσης διατροφής, η φθορά ξένης ιδιοκτησίας κ.α.
Διαβάστε επίσης: Πότε μπορώ να κάνω μήνυση και πόσο κοστίζει – Πότε γίνεται αυτεπάγγελτα
γ) Ως προς την προθεσμία υποβολής της
Στα κατ’ έγκληση διωκόμενα αδικήματα, ο παθών έχει μικρό χρονικό περιθώριο για υποβάλει έγκληση, διαφορετικά αυτή θα μπει στο αρχείο ως εκπρόθεσμη και η υπόθεση δεν θα οδηγηθεί στο Δικαστήριο.
Η προθεσμία για την υποβολή έγκλησης στα αδικήματα αυτά είναι 3 μήνες από τότε που ο παθών έλαβε γνώση της άδικης πράξης σε βάρος του και του δράστη αυτής.
Πηγή: Iter-Legis
