Δεν έχουν τέλος οι ανθρώπινες ιστορίες διασωθέντων της μοιραίας επιβατικής αμαξοστοιχίας που συγκρούστηκε το βράδυ της Τρίτης με εμπορική τρένο στα Τέμπη.
«Βρισκόμουν στο 6 βαγόνι, δέχτηκε πολύ μικρό χτύπημα, δεν έπαθε τίποτα», λέει, μιλώντας στο MEGA, ο Άγγελος Τσιαμούρας, επιβάτης της επιβατικής αμαξοστοιχίας, ο0 οποίος κατάφερε να βοηθήσει 16 συνεπιβάτες του. «Μετακινήθηκα στο 5, μετά στο 4 να βγάλω όσους περισσότερους μπορούσα, μετά πήγα στο δύσκολο βαγόνι, το 3. Μπορέσαμε και σώσαμε τουλάχιστον 5 άτομα σε σοβαρή κατάσταση μαζί με την ΕΜΑΚ».
Όπως λέει ο ίδιος, «ήταν σαν πύρινη κόλαση, όλο σκοτάδι και κόκκινοι καπνοί. (…) Είχα δει πού είναι τα τρένα, ήξερα τι πρέπει να κάνω, να βγουν όσο πιο γρήγορα έξω. Εντέλει τα καταφέραμε». Ο νεαρός επιβάτης, για τρεις ολόκληρες ώρες μαζί με τα σωστικά συνεργεία, προσπαθούσε, μέχρι την ώρα που έφυγε, να σώσει συνεπιβάτες του. «Οι περισσότεροι ήταν νέοι άνθρωποι. Έχασα τον κόσμο κάτω από τα πόδια μου όταν μια γιαγιά έψαχνε το 6 μηνών εγγόνι της και δεν μπορούσα να το βρω. Αργότερα με ειδοποίησε η μητέρα του ότι είναι καλά».
Μιλώντας στο pelop.gr, ο νεαρός ανέφερε πως το Σαββατοκύριακο ήταν στην Πάτρα για το καρναβάλι, και γυρνούσε στην Θεσσαλονίκη όπου και σπουδάζει στο τμήμα Οικονομίας και Διοίκησης Επιχειρήσεων. «Δεν είμαι ήρωας, μη με αποκαλείτε έτσι. Έκανα απλά το καθήκον μου, έναντι των συνανθρώπων μου» λέει ο Άγγελος, συγκλονίζοντας με το μεγαλείο της ψυχής του. «Νιώσαμε τρία ταρακουνήματα, το ένα πιο ασθενές σε σχέση με το άλλο κι αμέσως καταλάβαμε σε τι κίνδυνο βρισκόμασταν» είπε στην «Πελοπόννησο» περιγράφοντας τις φρικιαστικές στιγμές.
«Δεν σκέφτηκα τίποτα άλλο, πέρα από το ότι έπρεπε να βοηθήσω τους συνανθρώπους μου. Μαζί με τον φίλο μου Γιώργο τρέξαμε στα βαγόνια 3 και 4 για να σώσουμε, όσο το δυνατόν, περισσότερο κόσμο και καταφέραμε μαζί με τους διασώστες να βγάλουμε 16 άτομα. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ότι έπρεπε να σώσω ακόμη ένα άτομο. Τίποτα άλλο! Η αδρεναλίνη είχε χτυπήσει κόκκινο. Στο βαγόνι Νο 3 είδαμε πολλούς νεκρούς. Δεν μπορούσες να κάνεις, δυστυχώς, πολλά πράγματα. Η φωτιά είχε επεκταθεί. Το βαγόνι Νο 1 διαλύθηκε αμέσως, το βαγόνι Νο 2 καταστράφηκε από τη φωτιά. Δεν είμαι ήρωας, μη με αποκαλείτε έτσι. Εκανα απλά το καθήκον μου, έναντι των συνανθρώπων μου. Εκφράζω τα βαθιά μου συλλυπητήρια στις οικογένειες των νεκρών. Ελπίζω η Πολιτεία, πλέον, ν’ αναλάβει τις ευθύνες της, για να μην επαναληφθούν παρόμοιες τραγωδίες και στο μέλλον».
