Ανακοίνωση εξέδωσε η συνδικαλιστική ένωση αστυνομικών Πρωτοβουλία με αφορμή την κατ’ έφεση δίκη, όταν και επανήλθε στο φως της δημοσιότητας, απόφαση του πρωτόδικου διοικητικού δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία η οικογένεια ενός από τους δύο συναδέλφους μας της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. που δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από κακοποιούς στου Ρέντη, δεν δικαιούται χρηματική αποζημίωση από το δημόσιο για την ψυχική οδύνη που υπέστη συνεπεία του θανάτου του.
Ειδικότερα, έγινε δεκτός ο ισχυρισμός του εκπροσώπου του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, πως «ο θανάσιμος τραυματισμός οφείλεται στην αιφνιδιαστική δράση και επίθεση των κακοποιών, δηλαδή σε αστάθμητο παράγοντα, άρρηκτα συνδεδεμένο με την επικινδυνότητα του αστυνομικού επαγγέλματος».
Διαβάστε αναλυτικά την ανακοίνωση:
Πρόσφατα, με αφορμή την κατ’ έφεση δίκη, επανήλθε στο φως της δημοσιότητας, απόφαση του πρωτόδικου διοικητικού δικαστηρίου σύμφωνα με την οποία η οικογένεια ενός από τους δύο συναδέλφους μας της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. που δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από κακοποιούς στου Ρέντη, δεν δικαιούται χρηματική αποζημίωση από το δημόσιο για την ψυχική οδύνη που υπέστη συνεπεία του θανάτου του. Ειδικότερα, έγινε δεκτός ο ισχυρισμός του εκπροσώπου του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, πως «ο θανάσιμος τραυματισμός οφείλεται στην αιφνιδιαστική δράση και επίθεση των κακοποιών, δηλαδή σε αστάθμητο παράγοντα, άρρηκτα συνδεδεμένο με την επικινδυνότητα του αστυνομικού επαγγέλματος».
Με βάση τον παραπάνω νομικό ισχυρισμό του Ν.Σ.Κ, που αποδέχτηκε και το πρωτόδικο δικαστήριο, το επάγγελμα του αστυνομικού είναι επικίνδυνο.
Η Πρωτοβουλία Αστυνομικών, επισημαίνει για το θέμα τα ακόλουθα, προκειμένου όλοι οι συνάδελφοι να βγάλουν κάποια συμπεράσματα.
Για ποιο λόγο στους συναδέλφους που υπηρετούν στις ομάδες ΔΙ.ΑΣ δεν χορηγούνται τα κατάλληλα εφόδια (ενισχυμένα αλεξίσφαιρα γιλέκα – κράνη για την προστασία από πολεμικά τυφέκια), ώστε να προστατεύονται από τους κακοποιούς, οι οποίοι σημειωτέον εκ των πλείστων που προβαίνουν σε τέτοιου είδους βίαιες εγκληματικές πράξεις έχουν και βαρύ οπλισμό (π.χ. καλάσνικοφ); Υπήρχαν και υπάρχουν ακόμα στην Υπηρεσία ληγμένα αλεξίσφαιρα γιλέκα και τα οποία πολλά από αυτά είναι και δύσχρηστα αφού έχουν μεγάλο βάρος; Εξάλλου αυτός είναι και ένας λόγος που πολλοί συνάδελφοι έχουν ξοδέψει από την τσέπη τους πολλά χρήματα ώστε να εφοδιασθούν με λειτουργικά αλεξίσφαιρα και πιο ασφαλή. Από την ώρα που υπάρχουν αλεξίσφαιρα για την προστασία από πολεμικό οπλισμό, για ποιον λόγο δεν χορηγούνται; Δεν θα έπρεπε σε όλους τους συναδέλφους υποχρεωτικά, και ειδικά σε υπηρεσίες υψηλής επικινδυνότητας, να χορηγούνται αλεξίσφαιρα και τα οποία να είναι ικανά για την προστασία τους και από βαρύ οπλισμό; Για ποιο λόγο μέχρι και σήμερα τα αλεξίσφαιρα δεν περιλαμβάνονται στα ατομικά εφόδια που θα έπρεπε η υπηρεσία να χορηγεί σε όλους τους συναδέλφους; Γιατί απλά κοστίζουν!
Όσοι συνάδελφοι υπηρέτησαν ή και υπηρετούν στις ομάδες ΔΙ.ΑΣ. διατέθηκαν με τη θέληση τους ή αναγκάστηκαν να υπηρετήσουν σ’ αυτή την υπηρεσία; Όλοι γνωρίζουμε πως όταν ιδρύθηκαν οι εν λόγω ομάδες το 2010 η επιλογή των συναδέλφων γινόταν με μόνα κριτήρια τις προτάσεις των διοικητών και εάν έχουν άδεια οδήγησης μοτ/τας και πολλές φορές χωρίς να το επιθυμούν οι ίδιοι οι συνάδελφοι.
Οι συνάδελφοι που απαρτίζουν τις ομάδες ΔΙ.ΑΣ. είναι εκ των πλείστων Ε.Φ., που αυτό σημαίνει αυτόματα μερικοί μήνες εκπαίδευσης έως ότου εκτελέσουν κανονική υπηρεσία. Είναι αρκετή αυτή η εκπαίδευση; Εν συνεχεία και αφού τοποθετηθούν στη ΔΙ.ΑΣ., μία εβδομάδα εκπαίδευσης είναι αρκετή ώστε οι συνάδελφοι να μπορούν να αντεπεξέλθουν; Ειδικά στις αρχές που συστάθηκε η εν λόγω υπηρεσία τόσο ήταν η εκπαίδευση των συναδέλφων; Βέβαια ούτε κουβέντα για απαραίτητο προσόν το υπηρεσιακό δίπλωμα ή κάποια περαιτέρω εξειδίκευση στην οδήγηση των μοτ/των με ταυτόχρονη επιχειρησιακή δράση.
Από αρχή ίδρυσης της εν λόγω υπηρεσίας πόσους συναδέλφους έχουμε θρηνήσει και πόσοι συνάδελφοι έχουν τραυματιστεί; Μέχρι και σήμερα έχουν χάσει τη ζωή τους δέκα συνάδελφοι που υπηρετούσαν στην εν λόγω υπηρεσία, και δεκάδες άλλοι έχουν τραυματιστεί (είτε από βίαια επεισόδια είτε από τροχαία). Αυτό δεν είναι μια κραυγαλέα απόδειξη ως προς την επικινδυνότητα του επαγγέλματος μας;
Οι μοτ/τες της ομάδας ΔΙΑΣ αλλά και γενικότερα τα οχήματα που υπάρχουν στην ΕΛ.ΑΣ., σε τι κατάσταση βρίσκονται; Τα περισσότερα από αυτά δεν θα έπρεπε καν να κυκλοφορούν αφού χρήζουν συντήρησης – επισκευής ή ακόμα και απόσυρσης. Πόσα από τα οχήματα της ΕΛΑΣ θα ακινητοποιούνταν εάν περνούσαν από έλεγχο ΚΤΕΟ;
Από την ώρα που το επάγγελμα μας είναι επικίνδυνο, για ποιον λόγο η κυβέρνηση δεν προχωρεί και στη νομική – θεσμική του κατοχύρωση; Γιατί δεν έχει αναγνωριστεί και δεν λαμβάνουμε και τις ανάλογες χρηματικές – ασφαλιστικές απολαβές; Αρκεί να μας χαϊδεύουν τα αυτιά οι «πολιτευτές –προστάτες» των αστυνομικών, τα πολιτικά και συνδικαλιστικά φερέφωνα της κυβέρνησης, που χύνουν εκ του ασφαλούς κροκοδείλια δάκρυα για τους δολοφονηθέντες αστυνομικούς; Το γνωρίζουμε και εμείς πως αποφασίζουν τα δικαστήρια τις αποζημιώσεις για ψυχική οδύνη, αλλά γνωρίζουμε επίσης, πως οι κυβερνήσεις προτείνουν στη Βουλή νόμο για την κατοχύρωση του επικίνδυνου.
Πότε η -πλήρως εναρμονισμένη με τη σημερινή κυβέρνηση- ηγεσία της ΠΟΑΣΥ και όλοι οι κύριοι του κυβερνητικού συνδικαλισμού, πάλεψαν πραγματικά για την αναγνώριση του επικίνδυνου; Πότε κατέβασαν τους συναδέλφους στο δρόμο γι’ αυτό το θέμα; Πότε άσκησαν πραγματική πίεση στην κυβέρνηση; Μόνο ανέξοδα λόγια, μνημόσυνα υποκρισίας για τους νεκρούς συναδέλφους και φωτογραφίες με τους κυβερνητικούς παράγοντες.
Το Π.Δ. 45/2008 που αφορά τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας του ένστολου προσωπικού της Ελληνικής Αστυνομίας, γνωρίζουμε όλοι μας ότι είναι ένα διάταγμα που μένει κυρίως στα χαρτιά, και ότι το μεγαλύτερο μέρος του δεν εφαρμόζεται. Κατά συνέπεια προκύπτουν εύλογα ερωτήματα, όπως: πραγματοποιείται σε όλους τους συναδέλφους ιατρικός έλεγχος; Πραγματοποιούνται συντηρήσεις στα οχήματα των Υπηρεσιών, και αν ναι πόσο τακτικά;
Θέση της Πρωτοβουλίας Αστυνομικών είναι πως δεν πρέπει να αρκεστούμε μόνο σε ένα «επίδομα-αντίδωρο» της επικίνδυνης εργασίας. Ως αντιστάθμιση στην καθημερινή φθορά της υγείας μας λόγω της φύσης της υπηρεσίας, εκτός από μεγαλύτερες μισθολογικές απολαβές πρέπει να διεκδικήσουμε: 1) Πρόσθετα μέτρα για την υγιεινή και ασφάλεια μας, με τη δημιουργία ενός σύγχρονου κανονισμού υγιεινής και ασφάλειας. 2) Μέτρα για τη μείωση της έκθεσης μας σε κίνδυνο, ιδιαίτερα σε κινδύνους που μπορεί να προβλεφθούν. 3) Καθιέρωση στις Υπηρεσίες Ιατρού εργασίας.
Όλοι οι συνάδελφοι πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και να καταλάβουν πλέον ότι η φυσική και πολιτική ηγεσία, μας θεωρούν αναλώσιμους και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και τα τελευταία δύο χρόνια της πανδημίας και επιπλέον είναι αυτονόητο ότι δεν υπολογίζουν ούτε και τις οικογένειές μας.
Η Πρωτοβουλία Αστυνομικών στηρίζει την προσπάθεια της οικογένειας του αδικοχαμένου μας συναδέλφου στο Διοικητικό Εφετείο.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ
