Ως υπηρετών στην Αστυνομική Διεύθυνση Ξάνθης, τις προηγούμενες ημέρες, μεγάλο πλήθος συναδέλφων είχε αναχωρήσει για την Θεσσαλονίκη, περί τα 40 άτομα, και αν τους προσθέσουμε στους ήδη αποσπασμένους 70, αναρωτιόμουν πώς θα μπορούσαμε να ανταπεξέλθουμε οι εναπομείναντες στις υπηρεσίες ανάγκες που δημιουργήθηκαν.
Έβλεπα υπηρεσίες, να ανακοινώνουν στο προσωπικό τι θα εργάζεται καθημερινά για την επόμενη ημέρα και όχι εβδομαδιαίο πρόγραμμα. Έβλεπα συναδέλφους να εκτελούν μόνιμα σερί, απογευματινή υπηρεσία για την κάλυψη των αναγκών στις εκδηλώσεις. Έβλεπα να κόβονται ημερήσιες αναπαύσεις ή να μη δίνονται καθόλου.
Έβλεπα συνάδελφο να εκτελεί υπηρεσία εποχούμενης περιπολίας μόνος ακόμα και εκτός αστικού ιστού. Έβλεπα εντός πόλεως να υπάρχει ένα μόνο περιπολικό με μονό πάντα πλήρωμα και να επιλαμβάνεται σε σήματα ΑΤ και ΤΑ, καταργώντας έτσι όλες τις διατάξεις των ΠΔ για τα ωράρια εργασίας και δικαιώματα των αστυνομικών.
Και έρχονται οι επόμενες μέρες, πιο δυσοίωνες, πιο μαύρες.
Ακούσαμε πάλι τις εξαγγελίες για θα…θα…θα….. (Επικίνδυνο, αύξηση στα νυχτερινά – πενθήμερα) και στο τέλος λάβαμε μια τρομερή αύξηση των νυχτερινών, για όσους κάνουν, που ούτε τον καφέ μας στην υπηρεσία δεν καλύπτει. Α! Και μην ξεχνάμε το χτύπημα στην πλάτη από τοπικούς συνδικαλιστές για το πώς αντέξαμε και ανταπεξήλθαμε στις συνθήκες.
Από αυτούς που μας καλούσαν σε δυναμικές κινητοποιήσεις και τελικά δεν πήγαν ούτε οι ίδιοι…. Αλλά πως να πάνε αφού μέχρι και οι ίδιοι λείπουν με απόσπαση. Κατά τα άλλα μάχονται για εμάς…
Η ανωτέρω επιστολή στάλθηκε στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο
