Οι περισσότεροι οδηγοί, μόλις σταθμεύσουν το αυτοκίνητο σε δημόσιο δρόμο και εξέλθουν από αυτό, κλείνουν τους εξωτερικούς καθρέφτες του, υπό τον φόβο ότι μόλις γυρίσουν, θα τους δουν στην… άσφαλτο ή διαλυμένους λόγω της απροσεξίας ενός άλλου οδηγού.
Πολλοί, ωστόσο, υποστηρίζουν ότι ένας κατεδαφισμένος καθρέφτης κοστίζει πολύ λιγότερο απ’ ό,τι οι υπόλοιπες ζημιές που μπορούν να προκληθούν στο όχημα εφόσον αναδιπλώσουμε το εξάρτημα που φροντίζει για τη βέλτιστη ορατότητα προς τα πίσω.
Όταν το όχημα είναι παρκαρισμένο παράλληλα σε έναν δρόμο (το ένα όχημα πίσω από το άλλο), ένας ανοιχτός καθρέπτης αυξάνει σε οπτικό επίπεδο τον όγκο του αυτοκινήτου και το ΙΧ γίνεται ευκολότερα αντιληπτό από τους διερχόμενους οδηγούς. Όταν αυτοί οι οδηγοί προσεγγίζουν το παρκαρισμένο αυτοκίνητο, συνήθως υπολογίζουν υποσυνείδητα και μεγαλύτερη απόσταση από αυτό, μειώνοντας ταχύτητα.
Ακόμη, η συνήθεια να κλείνουμε τους καθρέφτες μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνη εάν ξεχάσουμε να τους ανοίξουμε ξανά πριν ξεκινήσουμε, κάτι που μειώνει δραστικά την ορατότητα προς τα πίσω.
Από την άλλη, όταν παρκάρουμε κάθετα σε χώρο στάθμευσης (το ένα αυτοκίνητο δίπλα στο άλλο) είναι καλό να κλείνουμε τους καθρέπτες. Αυξάνουμε έτσι την απόσταση μεταξύ των δύο αυτοκινήτων, κάνουμε και ευκολότερη τη διέλευση ανάμεσα στα αυτοκίνητα, ενώ, μειώνουμε το ρίσκο οι καθρέφτες να πάθουν κάποια ζημιά.
Το κλείσιμο των καθρεφτών έχει ακόμη μεγαλύτερη χρηστικότητα όταν παρκάρουμε κάθετα σε κλειστά γκαράζ με περιορισμένο πλάτος, όπου δίπλα σταθμεύει κι άλλο όχημα.
