Ένα μαχητικό αεροσκάφος της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας, απομεινάρι του εμφυλίου πολέμου, εντοπίστηκε 77 χρόνια μετά την πτώση του, στο δάσος Φρακτού στην Δράμα.
Το αεροσκάφος εντόπισε μέσα σε μια ρεματιά, μια ομάδα τριών φίλων που είχαν ακούσει για το αεροσκάφος και είχαν βάλει ως σκοπό όλα τα προηγούμενα χρόνια να το βρουν, σύμφωνα με την ΕΡΤ.
Η τελική προσπάθεια ανεύρεσης ξεκίνησε στα μέσα του περασμένου Ιουνίου. Μετά από πολλές ώρες αναζήτησης, όπως είπε ο Χρήστος Σταυριανίδης -ένας εκ των ερευνητών- στην κάμερα της ΕΡΤ, οι δύο φίλοι του σκέφτηκαν να σταματήσουν τις έρευνες για εκείνη την ημέρα, ο ίδιος όμως αποφάσισε να συνεχίσει. Λίγο αργότερα, κατάφερε να εντοπίσει το αεροσκάφος που έψαχναν για τόσο καιρό.
Το αεροσκάφος εντοπίστηκε σε μια ρεματιά, με πυκνό δάσος, ένα σημείο δύσβατο στην προσέγγιση, με το κουφάρι να είναι σε σχετικά καλή κατάσταση.
Για αρκετά χρόνια η παρέα των τριών φίλων έβαλε σκοπό να βρει το αεροσκάφος αφιερώνοντας πολύ χρόνο μελετώντας την περιοχή σε χάρτες.
Ο Xρήστος Σταυριανίδης, ποδηλάτης-δρομέας, λέει πως άκουσε την ιστορία του αεροσκάφους το 1996. Κυκλοφορούσε από στόμα σε στόμα, συνοδευόμενη από μύθους, αλλά τελικά διαπίστωσαν ότι επρόκειτο για πολεμικό αεροσκάφος της ελληνικής αεροπορίας, και όχι για βρετανικό, που κουβαλούσε λίρες.
Ο Λάζαρος Φεγγαρίδης, φυσιολάτρης, λέει πως πριν από δυο χρόνια ξεκίνησαν να ψάχνουν, με πληροφορίες από υλοτόμους και υπαλλήλους του δασαρχείου, εις εκ των οποίων έδωσε τις καλύτερες και με τις οποίες κατάφεραν να προσεγγίσουν το σημείο.
Ο Παναγιώτης Κιαπίδης, άκουγε τις ιστορίες και συνδύασε την αγάπη του για την φύση με την ερευνητική διάθεση.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της ΕΡΤ, άγνωστη είναι η τύχη των πιλότων, οι οποίοι τότε μάλλον δηλώθηκαν ως αγνοούμενοι. Ένας ξυλοκόπος, θυμόταν τον κτηνοτρόφο πατέρα του να λέει ότι είχε δει δυο άνδρες να περπατούν εκεί κοντά με στολές της αεροπορίας. Εάν ίσχυε κάτι τέτοιο ποια ήταν η τύχη τους; Το σημαντικό είναι ότι δεν βρέθηκαν οι σοροί των νεκρών ή υπολείμματα τους.
Εξάλλου ουδείς επιβιώνει από μια πρόσκρουση σε βουνό. Η περιοχή ήταν πάντα πυκνό δάσος και δεν υπήρχε δυνατότητα προσγείωσης. Τα στοιχεία για την τύχη των πιλότων, οι οποίοι άλλωστε δεν ήταν πολλοί εκείνη την εποχή, μπορούν να αναζητηθούν και να επιβεβαιωθούν από τα αρχεία της υπηρεσίας στρατού.
Υπάρχουν διάσπαρτα μικρά κομμάτια του αεροσκάφους, τα οποία θα πρέπει να περισυλλεχθούν από τον στρατό, και τα οποία θα δώσουν μια εικόνα για το τι συνέβη, αν και το σκάφος έχει ήδη υποστεί φθορές από εκείνη την περίοδο, αφού λείπουν ο ασύρματος, τα πολυβόλα και τα όργανα, τα οποία θεωρήθηκαν χρήσιμα για κάποιους. Αργότερα άλλοι, οι οποίοι δεν ήταν σε θέση να αναγνωρίσουν εάν επρόκειτο για ελληνικό και όχι για βρετανικό σκάφος, αναζητούσαν θησαυρούς.
Η όποια συζήτηση γίνεται από την τοπική κοινότητα προκειμένου να γίνει η περιοχή επισκέψιμη δεν αναμένεται να αποδώσει, λόγω του ότι πρόκειται για το μοναδικό παρθένο δάσος στην Ελλάδα και θα κινδύνευε από την παραμικρή αμέλεια και διότι δεν αποτελεί αξιοθέατο.
Μπορεί όμως να δώσει πληροφορίες για το αν κατέπεσε λόγω καιρού, λάθους, βλάβης ή εάν κατερρίφθη, για τις μάχες που διεξάγονταν, τι όπλα χρησιμοποιήθηκαν, από που προήλθαν και οι συγγενείς των θανόντων, εάν υπάρχουν, να μάθουν τι συνέβη.
