Εξοπλιστικά: Αθώωση για Λιακουνάκο, Κάντα και άλλους 15 για την προμήθεια του Sonak

Αθώοι κρίθηκαν με ομόφωνη απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου της Αθήνας, οι 17 συνολικά εμπλεκόμενοι στην υπόθεση της σύμβασης του ηλεκτρονικού συστήματος Sonak, του αποκαλούμενου και «ηλεκτρονικού πολέμου».
Μεταξύ των προσώπων που είχαν κατηγορηθεί για τη συγκεκριμένη υπόθεση πριν από περίπου επτά χρόνια και πλέον κρίθηκαν αθώοι με την απόφαση του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου είναι ο επιχειρηματίας Θωμάς Λιακουνάκος και ο Ηλίας Αρκουμανέας , πρώην ιδιοκτήτης και υψηλόβαθμο στέλεχος της Sonak αντίστοιχα, οι πρώην γενικοί γραμματείς Εξοπλισμών Γιώργος Κολλίρης και Ευάγγελος Βασιλάκος , ο πρώην αναπληρωτής γενικός διευθυντής Εξοπλισμών Αντώνης Κάντας καθώς και μέλη των αρμόδιων επιτροπών, πρώην αξιωματικοί του στρατού.
Σε δήλωσή του ο κ. Θέμης Σοφός, εκ των δικηγόρων των πρώην αξιωματικών του στρατού με αφορμή την έκδοση της αθωωτικής απόφασής από το Εφετείο αναφέρει: «Κατά το δικαστήριο δεν υπήρξε σφάλμα στη διαχείριση της σύμβασης προμήθειας. Οι αξιωματικοί των αρμοδίων επιτροπών έπραξαν το καθήκον τους σύμφωνα με το συμφέρον του Ελληνικού Δημοσίου. Η σύμβαση κάλυψε τις ανάγκες του για τον ηλεκτρονικό πόλεμο. Το ερώτημα που παραμένει σήμερα πλέον δεν αφορά τους αξιωματικούς και τα στελέχη της περιόδου εκείνης, αλλά αυτούς που χειρίζονται τη σύμβαση χωρίς να έχει ακόμα καταγγελθεί ή με άλλο τρόπο λυθεί και οι οποίοι κρατούν ακόμη σε εκκρεμότητα μια τόσο σπουδαία προμήθεια. Κι αυτό ενώ γνωρίζουν ότι υπήρχε πρόταση που συζητήθηκε κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων των τελευταίων ετών για την υλοποίηση των όρων της σύμβασης. Είμαι υπερήφανος που εκπροσώπησα στην υπεράσπιση τους αξιωματικούς του Ελληνικού Στρατού όπως και για το δικαστήριο που με μία διεξοδική διαδικασία έλαβε υπόψη όλο το αποδεικτικό υλικό κατά τρόπο αμερόληπτο και κήρυξε αθώους τους κατηγορούμενους».
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δικαστές μέλη του εφετείου με την αθωωτική απόφαση που εξέδωσαν υιοθέτησαν την πρόταση της εισαγγελέως της έδρας Ουρανίας Στέκα σύμφωνα με την οποία στην προκειμένη περίπτωση δεν πληρούνται ούτε η αντικειμενική ούτε η υποκειμενική υπόσταση του αδικήματος της απιστίας που αποδόθηκε σε όσους χειρίστηκαν την επίμαχη σύμβαση.