Ο Φαήλος Κρανιδιώτης (Δικηγόρος, Πρόεδρος της Νέας Δεξιάς), στις 4 Νοεμβρίου, έβαλε μία τελεία σε όλα αυτά τα ρητορικά ερωτήματα του ελληνικού λαού – και του πολιτικού συστήματος της χώρας – αναφορικά με το «τι πρέπει να κάνουμε με τον κ. Ράμα». Η κατακλείδα ήταν εξαιρετικά απλή. «Τα φίδια τα πατάς στο κεφάλι».
Όλα τα κράτη του διεθνούς συστήματος αντλούν ισχύ από τις πράξεις τους. Από τον ρόλο τους. Από τις εφαρμοσμένες πολιτικές τους και όχι από τα προπλάσματα νομοσχεδίων και τις βαρυσήμαντες ανακοινώσεις-τύπου προς τον λαό τους. Ο ρόλος του κράτους της Αλβανίας επί του Διεθνούς Συστήματος είναι εξαιρετικά απλός και δεν χρειάζεται κανείς να είναι μελετητής της Γεωπολιτικής για να τον αντιληφθεί.
Η Αλβανία υπό το καθεστώς Ράμα είναι ένα τεράστιο διακομιστικό κέντρο μεταφοράς λαθρομεταναστών, ναρκωτικών ουσιών και μαύρων χρημάτων από την Μέση Ανατολή και τα Βαλκάνια προς την υπόλοιπη Ευρώπη. Ανά περιόδους, υπό την επίβλεψη της στο Κόσοβο, ήταν και το μεγαλύτερο κέντρο εκπαιδεύσεως μαχητών του ISIS στην Ευρώπη. Συνεπώς εξήγαγε και τρομοκρατικά στοιχεία.
Όλα αυτά είναι λίγο πολύ αποδεκτά στην Δύση. Έχει έναν ρόλο. Βρώμικο μεν, αλλά τηρεί τον καθολικό ορισμό της έννοιας του «ρόλου» για ένα κράτος στο Διεθνές Σύστημα. Το «φίδι»” αυτό, εκμεταλλευόμενο τον νευραλγικό ρόλο του για την πορεία της «μαύρης οικονομίας της Δύσης», έχει αποφασίσει να χτίσει πάνω σε αυτήν την ισχύ μία νέα μορφή αλβανικού επεκτατισμού έναντι του ελληνισμού. Έχει επιλέξει να φιλοξενήσει έναν τουρκικό ναύσταθμο υποβρυχίων στην ευρύτερη περιοχή του Ιονίου Πελάγους, στα Δυτικά σύνορα της Ελλάδας, έχει επιλέξει να αγοράσει τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar TB-2, έχει επιλέξει να ενταχθεί σε διμερής ομάδες συνεκπαιδεύσεων με στελέχη του τουρκικού στρατού, καθώς και να φιλοξενήσει ένα «Μουσουλμανικό Βατικανό» στα εδάφη του.
Ο έλεγχος ενός πολύ συγκεκριμένου πυλώνα της οικονομίας, καθώς και η εκμετάλλευση της προνομιακής αυτής θέσης, δημιουργεί μία νέα μορφή εχθρικής διακυβέρνησης προς την μη υπάρχουσα εξωτερική πολιτική της Ελλάδας επί των Ελληνό-αλβανικών σχέσεων. Από το 2013, η χώρα διοικείται από τον σοσιαλιστή Έντι Ράμα, ο οποίος διατηρεί στενές σχέσεις με τον Τζορτζ και τον Αλεξάντερ Σόρος. Οι δύο άνδρες διατηρούν συχνή επαφή, ενώ ο Έντι Ράμα αποκαλεί τον Αλεξάντερ Σόρος «αδελφό». Μεταξύ 1992 και 2020, το Open Society Foundation (OSF) των Σόρος επένδυσε πάνω από 131 εκατ. δολάρια στην Αλβανία, στηρίζοντας την άνοδο του Ράμα στην εξουσία και τη συνέχιση της διακυβέρνησής του. Η επιρροή του OSF στην Αλβανία είναι σημαντική, και ο Ιλίρ Μέτα, πρώην πρόεδρος της χώρας, έχει κατηγορήσει τον Τζορτζ Σόρος ότι επιδιώκει να ελέγξει το κράτος.
Μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Ράμα, το OSF έθεσε ως προτεραιότητα την υποστήριξη της μεταρρύθμισης του δικαστικού συστήματος της Αλβανίας. Όπως δήλωσε ο Άντι Ντομπρούσι, εκτελεστικός διευθυντής του OSF στην Αλβανία, «Το OSF Albania ήταν ο βασικός χρηματοδότης όλης της διαδικασίας μεταρρύθμισης». Το OSF συνεργάστηκε επίσης με την αμερικανική κυβέρνηση μέσω της USAID και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η USAID συνέβαλε με 60 εκατ. δολάρια στον τομέα της δικαιοσύνης στην Αλβανία από το 2000 έως το 2015, με το OSF να συμμετέχει στη διαχείριση των κονδυλίων. Αρκετοί Αμερικανοί γερουσιαστές εξέφρασαν ανησυχία για αυτήν τη συνεργασία, θεωρώντας πως θα μπορούσε να ενισχύσει την επιρροή της κυβέρνησης στη δικαιοσύνη. Η ελληνική πλευρά δεν αντέδρασε. Περίμενε το «ζήτημα» να μετουσιωθεί σε «πρόβλημα».
Η δικαστική μεταρρύθμιση περιλαμβάνει την αναδιοργάνωση του συστήματος διορισμών δικαστών και τη θέσπιση μηχανισμού επιλογής κατά της διαφθοράς. Η αντιπολίτευση έχει καταγγείλει ότι η μεταρρύθμιση στοχεύει στην εξασφάλιση ελέγχου της κυβέρνησης επί του δικαστικού συστήματος, με τον ρόλο του OSF στη μεταρρύθμιση να δέχεται έντονη κριτική.
Σε περίπτωση που κάποιος πλέον αναρωτιέται «και τι να κάνει η Ελλάδα;» η απάντηση είναι εξαιρετικά απλή. Να πατήσει το φίδι στο κεφάλι. Σε περίπτωση που η εξωτερική πολιτική του ΥΠΕΞ (ή του Μεγάρου Μαξίμου) αδυνατεί να πράξει τα δέοντα, τότε είναι καιρός ορισμένα πρόσωπα, ή μάλλον ορισμένα επιτελεία, να αλλάξουν. Η Δημοκρατία κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Όπως και ο επαγγελματίας. Όχι εκ των επικοινωνιακών λεγομένων.
Γράφει ο Άγγελος Χωριανόπουλος
Ιδρυτής του Δικτύου Ανάλυσης Γεωπολιτικού Ρίσκου Future Warfare
