Σφοδρή επίθεση στη κυβέρνηση εξαπολύει με δήλωσή του ο δικηγόρος Γιάννης Μαντζουράνης, ο οποίος μαζί με τον συνάδελφό του Θ. Καμπαγιάννη συνυπογράφουν τις αγωγές που έχει καταθέσει ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατά των δημοσιογράφων Γιώργου Παπαχρήστου και Γιάννη Κουρτάκη.
Ο κ. Μαντζουράνης κατηγορεί την κυβέρνηση για δολοφονία χαρακτήρων με αφορμή το γεγονός ότι στην ανακοίνωση που εξέδωσε η Νέα Δημοκρατία για το θέμα των αγωγών του κ. Τσίπρα γίνεται, όπως αναφέρει, «παράπλευρη επίθεση» και στον ίδιο προσωπικά επειδή είναι ο ένας από τους δύο δικηγόρους, που συνέταξαν και συνυπέγραψαν τις δυο αγωγές.
Ολόκληρη η δήλωση του κ. Μαντζουράνη έχει ως εξής:
Η ΝΔ επιτίθεται σήμερα με ανακοίνωσή της στον Αλέξη Τσίπρα, επειδή κατέθεσε αγωγές του εναντίον δύο δημοσιογράφων και της εταιρείας «ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ ΑΕ» για όσα fake news διέδωσαν για το σπίτι στο Σούνιο, αφού προηγουμένως έδωσε την ευκαιρία στους δύο δημοσιογράφους να αποκαταστήσουν την αλήθεια, με εξώδικο που τους κοινοποιήθηκε.
Ταυτοχρόνως, όμως, στην ίδια ανακοίνωση γίνεται παράπλευρη επίθεση και σε μένα προσωπικά, επειδή είμαι ένας από τους δύο δικηγόρους, που συνέταξαν και συνυπέγραψαν τις 2 αγωγές. Μου καταλογίζουν ως μομφή τη νομική εκπροσώπηση του Ελληνικού Δημοσίου στο διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες και επιχειρούν να με πλήξουν επαγγελματικά συνδέοντας το όνομά μου σκόπιμα και αναπόδεικτα με τα βοσκοτόπια και τις πρόσφατες καταγγελίες του κ. Χρ. Καλογρίτσα.
Όταν για ένα κυβερνητικό κόμμα γίνεται η συκοφαντία συνήθεια, η δολοφονία χαρακτήρων πεπατημένη και οι επιθέσεις σε λειτουργούς των δημοκρατικών θεσμών αλλά και της Δικαιοσύνης καθεστώς, προφανώς δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση ότι δεν διστάζει να στραφεί και εναντίον δημοσιογράφων, που δεν είναι της αρεσκείας του, εφημερίδων, που δεν πειθαρχούν στις λίστες του, ακόμα και δικηγόρων, που αναλαμβάνουν μια υπόθεση, η οποία αποκαλύπτει το είδος της ενημέρωσης, που έχει επιβληθεί, αλλά και το είδος της δημοσιογραφίας, που έχει επιλεγεί από μεγάλο αριθμό ΜΜΕ.
Κατά τα λοιπά, αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω τη ΝΔ για την επαγγελματική προβολή, που μου προσφέρει με τη σημερινή ανακοίνωσή της. Διερωτώμαι όμως σε ποιον προσωπικά πρέπει να στείλω μια ανθοδέσμη και μία ευχαριστήρια επιστολή.
Επί της ουσίας προσυπογράφω λέξη προς λέξη τη δήλωση του συναδέλφου Θανάση Καμπαγιάννη, με τον οποίο συνυπογράψαμε τις αγωγές του Α. Τσίπρα, και η οποία έχει ως εξής:
«Μια δίκαιη υπόθεση
Πριν πολλά χρόνια, τη δεκαετία του 80, όταν το θερμόμετρο της πολιτικής αντιπαράθεσης ήταν στα ύψη, η εφημερίδα Αυριανή είχε δημοσιεύσει μια φωτογραφία που, κατά τον ισχυρισμό της, αποδείκνυε ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν συνεργάτης των Γερμανών στη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής. Το δημοσίευμα ήταν ψευδές και συκοφαντικό, όμως μοσχοπουλήθηκε και χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα κατά του Μητσοτάκη. Εδώ, κατευθείαν, γεννιέται ένα κρίσιμο ερώτημα: γίνεται να αντιμάχεται κανείς ολόψυχα τον Μητσοτάκη και την πολιτική του δυναστεία, και ταυτόχρονα να δέχεται ότι το – βολικό αυτό – δημοσίευμα είναι ψευδές και συκοφαντικό; Κατά τη γνώμη μου, είναι αυτονόητο πως γίνεται. Για την ακρίβεια, είναι απαραίτητο. Εκτός αν αποφασίσεις να δομήσεις την πολιτική σου ταυτότητα πάνω στο ψέμα και τη συκοφαντία, με την λογική ότι «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Αλλά τότε, σε τι είσαι διαφορετικός από τον αντίπαλό σου;
Πριν κάποιες βδομάδες, η εφημερίδα τα Νέα και τα Παραπολιτικά, διά των κυρίων Παπαχρήστου και Κουρτάκη, δημοσίευσαν την «είδηση» ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας μετακόμισε από την Κυψέλη στα Λεγραινά, στη νέα αγορασμένη βίλα του, την οποία ανακαίνισε με κόστος περί το ένα εκατομμύριο ευρώ το οποίο πλήρωσε είτε ο ίδιος (προφανώς με μαύρα αδήλωτα λεφτά) είτε μια μεγάλη κατασκευαστική εταιρεία εισηγμένη στο χρηματιστήριο, ιδιοκτησίας γνωστού επιχειρηματία και φίλου του πρώην πρωθυπουργού. Για το αληθές της είδησης δεν προσκομιζόταν κανένα αποδεικτικό στοιχείο, πέραν από φήμες που δόθηκαν από «περίοικους». Φυσικά, ο Τσίπρας δεν μετακόμισε ποτέ από την Κυψέλη ούτε αγόρασε βίλα: νοίκιασε μια εξοχική κατοικία την οποία ο ιδιοκτήτης ανακαίνισε με δικά του έξοδα του ύψους των 20 χιλιάδων ευρώ. Το μισθωτήριο είχε δηλωθεί κανονικά πριν πολλούς μήνες, σε ανύποπτο δηλαδή χρόνο, και φυσικά αγοραπωλητήριο συμβόλαιο ουδέποτε υπήρξε. Όλη η «είδηση» ήταν ψευδής και καταφανώς συκοφαντική.
Το ερώτημα είναι το ίδιο με παραπάνω, μόνο που τώρα οι ρόλοι είναι αντεστραμμένοι: είναι δυνατόν να σου είναι απόλυτα αντιπαθής – ίσως και να σου ανακατεύει το στομάχι! – ο πρώην πρωθυπουργός και να τον αντιστρατεύεσαι πολιτικά, πολιτισμικά και αξιακά, αλλά την ίδια στιγμή να παραδεχτείς ότι το δημοσίευμα αυτό είναι ψευδές και συκοφαντικό; Το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας απάντησε σε αυτό το ερώτημα αρνητικά, γι’ αυτό και αγκάλιασε με ανακοινώσεις της τα ψεύδη και τις συκοφαντίες – κάποιος θα έλεγε ότι ίσως τα μεθόδευσε κιόλας.
Πρόκειται για βουτιά στα λασπόνερα, αντίστοιχη με αυτή που έκανε ο πρώτος διδάξας – πρώην ένοικος του Λευκού Οίκου – Ντόναλντ Τραμπ που επί χρόνια προωθούσε το σενάριο του πλαστού πιστοποιητικού γέννησης του Μπαράκ Ομπάμα, που δήθεν δεν γεννήθηκε στην Αμερική. Σήμερα ο Τραμπ έφυγε από τον Λευκό Οίκο, αλλά οι καλοί μαθητές του φαίνεται πως δεν εγκαταλείπουν τις γνώσεις που έλαβαν στη διάρκεια των τετράχρονων σπουδών…
Κατόπιν τούτων – και με συνείδηση ότι η καταφυγή στα δικαστήρια για έναν πρώην πρωθυπουργό συνιστά ακραία εξαίρεση – καταθέσαμε μαζί με τον συνάδελφο Γιάννη Μαντζουράνη, ως πληρεξούσιοι δικηγόροι του Αλέξη Τσίπρα, αγωγές στα πολιτικά δικαστήρια κατά των κκ. Κουρτάκη και Παπαχρήστου, καθώς και της εταιρείας ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ.
Το νόημα της άσκησης της αγωγής είναι ότι ακόμα και στο σημερινό απολύτως ελεγχόμενο και μονοφωνικό σκηνικό στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης υπάρχει υποχρέωση αληθείας. Και ότι σε κάθε περίπτωση, πρέπει να μπει πάτος στο βαρέλι της αθλιότητας, και κάποια στιγμή τα θεσμικά αντίβαρα, για τα οποία διαβάζουμε στα εγχειρίδια, πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους. Ως δικηγόρος, είναι μια εργασία στα πλαίσια του επαγγέλματός μου. Δεν κρύβω όμως ότι είναι μια υπόθεση δίκαιη, που την πιστεύω.
Γ. Μαντζουράνης κατά ΝΔ: Συνήθεια της κυβέρνησης η δολοφονία χαρακτήρων
