Τον κοινωνικό ρατσισμό που βίωσε μια γυναίκα με αναπηρία από επιχείρηση κατήγγειλε στο Open και στην εκπομπή «Ώρα Ελλάδος» αναφέροντας ότι δεν την προσέλαβαν σε δουλειά, παρόλο που η ίδια είχε ενημερώσει σχετικά την ενδιαφερόμενη εταιρεία.
«Είχα βρει την αγγελία μέσω πλατφόρμας και έκανα την αίτησή μου. Μετά έγινε συνέντευξη και μου ζήτησαν να πάω δύο φορές για δοκιμαστικό, παραμένοντας για πάνω από 5 ώρες στον χώρο τους. Οι συνάδελφοι και οι γιατροί με αντιμετώπισαν θετικά, λέγοντας ότι έχω εξαιρετική τεχνική με το λέιζερ» είπε αρχικά η καταγγέλλουσα.
«Μετά το πρώτο δοκιμαστικό μου ζήτησαν τα χαρτιά για την πρόσληψη. Έστειλα συστατικές επιστολές από προηγούμενες δουλειές, όπου επιβεβαιωνόταν ότι εργαζόμουν με επαγγελματισμό χωρίς κανένα παράπονο. Ζήτησα αντίγραφο της σύμβασης και επειδή ήθελα να είμαι διαφανής ζήτησα δύο φορές το email του τμήματος ανθρώπινου δυναμικού, για να ενημερώσω για το ποσοστό αναπηρίας μου» σημείωσε επίσης η κυρία Βίκυ.
«Η σύμβαση σαν όρο έγραφε ότι έπρεπε να αναφέρω αν έχω κάποιο ψυχολογικό ή σωματικό κώλυμα, αλλιώς είχαν το δικαίωμα να καταγγείλουν τη σύμβαση. Μου απάντησαν ότι συνεργάζονται με εξωτερικό HR και μου είπαν να το πω απευθείας σε αυτόν που θα μου κάνει την πρόσληψη» πρόσθεσε η γυναίκα με αναπηρία, που έκανε τη σχετική καταγγελία.
«Εξήγησα ότι έχω ποσοστό αναπηρίας, αλλά δεν με επηρεάζει καθόλου να δουλέψω, ειδικά στα καθήκοντα που μου ανέθεσαν για τη δουλειά. Δεν υπήρχε κάποια απάντηση εκείνη τη στιγμή. Πίστευα ότι όλα ήταν καλά. Την επόμενη μέρα ήταν να ξεκινήσω δουλειά, αλλά μου έστειλαν μήνυμα ότι δεν θα αρχίσει ακόμα η συνεργασία μας. Με πήραν τηλέφωνο και μου έλεγαν ότι δεν γνώριζαν για την αναπηρία μου. Τους ζήτησα να μου στείλουν σε μήνυμα τον λόγο που δεν με προσλαμβάνουν, αλλά δεν το έπραξαν» συμπλήρωσε στη συνέχεια η τηλεθεάτρια.
«Αυτό δεν συμβαίνει πρώτη φορά, αλλά πρώτη φορά έχω τόσα στοιχεία» επισήμανε μεταξύ άλλων.
Πάντως, η κυρία Βίκυ μπορεί να κυνηγήσει νομικά το ζήτημα, προκειμένου να δικαιωθεί, καθώς η νομοθεσία προβλέπει το τι πρέπει να γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις.
«Πρόκειται για κλασικό παράδειγμα κοινωνικού ρατσισμού, απέναντι σε άτομα που έχουν δικαίωμα στην εργασία και που η αναπηρία που έχουν, δεν επηρεάζει την άσκησητων καθηκόντων. Υπάρχει νόμος που επιβάλλει την πρόσληψη ατόμων με αναπηρία. Είναι απολύτως παράνομο, γιατί παραβιάζονται βασικές αρχές προστασίας της αξιοπρέπειας του ανθρώπου. Το Υπουργείο Εργασίας πρέπει να πάρει ξεκάθαρη θέση. Μπορεί να στραφεί δικαστικά» διευκρίνισε με τη σειρά του ο δικηγόρος – εργατολόγος, Γιάννης Καρούζος.
